Δώστε μία ευκαιρία στον Άνθρωπο

Ούτε μία ανάσα, ούτε ένα ξαπόσταμα. Η διάταξη για τη ρύθμιση των χρεών των δανειοληπτών αποσύρθηκε μετά από ασφυκτική πίεση προς την κυβέρνηση εκ μέρους των ελληνικών τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Αντίθετα, οι τροπολογίες που έχουν σχέση με την εύνοια συγκεκριμένων μεγάλων οικονομικών συμφερόντων ψηφίζονται εν μια νυκτί. Για να αποδειχθεί ότι οι επικυρίαρχοι αυτού του τόπου αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης είναι οι τραπεζίτες και τα πολύ μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ουσιαστικά μία παγκόσμια μαφία με τους εγχώριους τοποτηρητές της. Είναι αυτοί που δανείζονται με 1% και μας δανείζουν με 19%. Οι άλλοι, οι «κάτω», οι υπερχρεωμένοι ιδιώτες και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες βρίσκουν λύτρωση μόνο στην αγχόνη και στη φωτιά. Όπως συνέβη, χθες, μ’ έναν 58χρονο και έναν 27χρονο στην Ιταλία που αυτοπυρπολήθηκαν λόγω ανεργίας και χρεών. Ζούμε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση και μια υπόκωφη βοή έρχεται από τα λιμασμένα σωθικά και την καθημαγμένη αξιοπρέπεια εκατομμυρίων ανθρώπων που κραυγάζουν: «Δώστε μια ευκαιρία στον Άνθρωπο». Αυτή, τελικά, είναι η επιταγή του καιρού, να ξαναχτίσουμε πάνω στα ερείπια ενός κόσμου κατεστραμμένου από την απανθρωπιά που προπαγανδίζει παντού το εμπορικό πνεύμα και την κουλτούρα του στενόκαρδου οφέλους. Να ξαναβρούμε τον οικογενειακό κύκλο, την παρέα, το ήθος και τη θετική όψη της ζωής μέσα από την αλληλεγγύη και την αγάπη. Να ξανασυναντηθούμε στις γιορτές, εκεί που μέσω της διασκέδασης(από το σκεδάννυμι-σκόρπισμα) σωζόμαστε από τη βία της συσσώρευσης, θυσιάζοντας το περίσσιο μέσω του κεράσματος και του δώρου. Να αλλάξουμε, όχι μόνο τους πολιτικούς συσχετισμούς αλλά και τους συσχετισμούς των αξιών και των αισθημάτων. Να ξαναβρούμε τη «συμπάθεια» γι’ αυτόν που αναζητά ένα κομμάτι ψωμί για να πάει στα παιδιά του, που γυρεύει μία πατρίδα σώματος από τις λέξεις του Παπαδιαμάντη σε ώρα απογεύματος Σαββάτου, καθώς ο Μέσι δαμάζει τα πλήθη και ο ποιητής στο υπόγειο, καίει στο πάθος των λέξεων τη ζωή του, προσάναμμα στη σέντρα, για μία ιαχή, ένα μυριόστομο γκολ! Γιατί δεν μπορούν να νικούν πάντα μόνο οι τράπεζες. Κάποτε πρέπει να νικήσουν και οι «κάτω», οι μόνιμα αδικημένοι. Αυτό θα γίνει αν επιτέλους πάψουν να πέφτουν στις παγίδες. Τώρα, μου λένε, ότι μέσω της απόσυρσης του άρθρου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και με το πρόσχημα να επανακατατεθεί μετά την 20η Απριλίου(λήξη ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών) θα επιχειρηθεί η παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Ε, όχι! Και ο εμπαιγμός έχει τα όριά του. Δεν μπορεί κάποιοι να εξευτελίζουν επαίσχυντα κάθε έννοια πολιτικής δημοκρατίας. Δεν μπορούν να κοροϊδεύουν