Ποιος μας καλεί «…να πορευτούμε για μια απελευθερωμένη ζωή στην επικράτεια των άκρων»; Ποιος διατείνεται ότι «Οι ελευθερίες της έκφρασης, της λατρείας, της πρόσβασης στην πληροφόρηση και της πολιτικής συμμετοχής είναι… τα οικουμενικά δικαιώματα, τα οποία πρέπει να απολαμβάνουν όλοι, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων…»; Ο δεύτερος είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα που απευθύνεται σε κινέζους φοιτητές, ενώ η πρώτη είναι «η συμμορία των πυρήνων της φωτιάς» που δηλώνει μ’ έναν ρομαντισμό των αρχών του προηγούμενου αιώνα στην ασύντακτη προκήρυξή της την «…επιθυμία για έναν κόσμο δίχως νόμους και όρια…»! Όχι πως δεν είναι σημαντική η περίπτωση των νεαρών τρομοκρατών της εκρηκτικής… κατσαρόλας, αλλά είναι απείρως σημαντικότερη η περίπτωση Ομπάμα, ο οποίος επιχειρεί με τον «οικουμενικό λαϊκισμό» του, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του Τσαρλς Κάπτσαν, να δημιουργήσει πρόβλημα εκ των έσω στις χώρες που αντιτίθενται στις ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αμερικανός πρόεδρος ζήτησε να αρθεί η λογοκρισία που έχει επιβάλλει στο διαδίκτυο η κινέζικη ηγεσία, καθώς το ίντερνετ είναι το βασικό εργαλείο πληροφόρησης και επικοινωνίας των διαφωνούντων όπου γης, με σημαντικότερη την περίπτωση του Ιράν. Όχι πως δεν υπάρχουν προβλήματα περιορισμού των ατομικών ελευθεριών στην Κίνα, αλλά όταν αυτό το επικαλείται ο Ομπάμα, εμείς είμαστε δύσπιστοι. Ας κλείσει ο Αμερικανός πρόεδρος πρώτα το Γκουαντάναμο (και τα πλωτά «Γκουαντάναμο»), αλλά κυρίως την τεράστια βάση «φακελώματος» κάθε μορφής επικοινωνίας, την NSA και ύστερα νομιμοποιείται δια να ομιλεί. Ακόμη χειρότερα, ο Μπάρακ Ομπάμα ζήτησε τη συμμαχία των Ιαπώνων προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ανάπτυξη της κινέζικης υπερδύναμης, ενώ στη συνέχεια είπε πως «ΗΠΑ και Κίνα δεν θα έπρεπε να είναι αντίπαλοι». «Δεν θα έπρεπε…» αλλά «πρέπει» και, εντέλει, είναι αντίπαλοι. Επίσης, είναι ο οικολόγος Ομπάμα, ο πρόεδρος της πιο ρυπογόνου χώρας –μαζί με την Κίνα- του πλανήτη, αυτός που μιλάει για «πράσινη οικονομία» και ο οποίος τώρα θεωρεί μη ρεαλιστική μία συμφωνία για τις κλιματικές αλλαγές στην Κοπεγχάγη. Αλλά ο κ. Ομπάμα καλό θα ήταν να ασχοληθεί με τις ελευθερίες και τη δημοκρατία στη χώρα του, που είναι πλούσια σε εκλογικές νοθείες, σε μαζικές εξαγορές ψήφων μέσω της σύμπραξης κομμάτων και μεγάλων επιχειρήσεων (Πωλ Κρούγκμαν). Θυμίζουμε την προεκλογική δήλωση του Ιερεμία Ράιτ, του πνευματικού του Μπάρακ Ομπάμα, που δημιούργησε σάλο. Τι είχε πει ο Ράιτ; Η αμερικανική κυβέρνηση «είναι ικανή για όλα», ακόμη και για την κατασκευή του ιού του aids προκειμένου να πλήξει τους μαύρους! Θυμίζουμε ότι ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος που δηλώνει ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται πλέον να «εξάγουν δημοκρατία» σε άλλες χώρες, είναι ο ίδιος που λέει στη χώρα του ότι «Θα αλλάξουμε τον κόσμο»!
Ο κ. Ομπάμα επιχειρεί να προωθήσει την αμερικάνικη ιδεολογία, το «αμερικάνικο όνειρο» της «αφθονίας», των «απεριόριστων ευκαιριών», της «δημοκρατίας» και της «ευτυχίας». Αλλά φευ! Η ανεργία, η φτώχεια, η δυστυχία και η απογοήτευση δεν επιτρέπουν στο όνειρο να λειτουργήσει ούτε στις ΗΠΑ ούτε στον υπόλοιπο κόσμο. Γι’ αυτό ο Ομπάμα πουλάει μόνο λέξεις, τις λέξεις, όχι το προϊόν-το παραμύθι, το μαγικό ξόρκι. Και επίσης το σεξ απήλ, το Μεγάλο Αυτό. Πουλάει λέξεις, την ανάγκη και τη σωτηρία, το κενό και την πλήρωσή του. Αλλά ποια είναι η δημοκρατία για την οποία μιλά ο Αμερικανός πρόεδρος; Ο Μέηλερ, ο Τσόμσκι ακόμη και ο Κρούγκμαν, ένας άνθρωπος του κατεστημένου, μιλούν για εκφασισμό των ΗΠΑ. Υπάρχει ένα δίκτυο θεσμών(«με οσμή μαφίας» Κρούγκμαν)- μέσα ενημέρωσης, πανεπιστήμια, κράτος, κόμματα- που κανοναρχούνται από λίγους ανθρώπους και μέσω των οποίων «αμείβονται οι νομιμόφρονες και τιμωρούνται οι διαφωνούντες» και προμηθεύουν στους υπάκουους πολιτικούς, τους απαραίτητους πόρους για να κερδίσουν τις εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου