Οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, το αγανακτισμένο πλήθος, οι πολίτες έξω από το Κοινοβούλιο διαδηλώνουν την οργή τους έναντι όσων τους ενέπαιξαν και εξακολουθούν να τους εμπαίζουν. Εντός, οι βουλευτές, οι εκπρόσωποι των πολιτών, των ανέργων, των υπαλλήλων, των νέων, των γυναικών αδυνατούν να αντιληφθούν το μέγα πάθος και τον μέγα πόνο. Κι ας λέει ο πρωθυπουργός ότι καταλαβαίνει, ότι συμπάσχει. Εάν το αντιλαμβανόταν θα έκανε αυτό που θα έκανε κάθε έντιμος άνθρωπος, θα προσέφευγε στη λαϊκή ετυμηγορία. Για να αποφασίσουν οι εκλογείς, αυτοί που υποφέρουν, με πραγματικά δεδομένα, μ’ αυτά που λεηλατούν κυριολεκτικά τη ζωή τους, και όχι με το μέγα ψεύδος που έλεγε «λεφτά υπάρχουν» για να υφαρπάξει την ψήφος τους. Υπ’ αυτή την οπτική, η κυβέρνηση, η πριν και η αναδομηθείσα, δεν έχουν τη λαϊκή νομιμοποίηση. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι άνεργοι θα εξακολουθήσουν να διαδηλώνουν, μέχρι να ακουσθούν τα αιτήματά τους, με βασικό αυτό της επιβίωσής τους. Όμως, το πολιτικό σύστημα, πίσω από το οποίο καλύπτεται ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, επιδιώκει τη δική του επιβίωση, ερχόμενο έτσι σε ευθεία σύγκρουση με τη λαϊκή αγανάκτηση. Συνεπώς, η προβοκάτσια της οποίας γίναμε μάρτυρες την προηγούμενη Τετάρτη στην Αθήνα με τους αστυνόμους-φρικιά θα ωχριά μπροστά στη γιγαντιαία καταστολή του «εχθρού λαού» που προετοιμάζεται.
Ήδη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ υπό το φάσμα της απώλειας της εξουσίας και μετά από πρωτοφανείς συκοφαντίες περί «αποστασίας» και «Ιουλιανών» εναντίον όσων βουλευτών του τόλμησαν να σηκώσουν φωνή αμφισβήτησης του αρχηγού, προσωρινά συσπειρώνεται, δίνοντας παράταση πολιτικού χρόνου στον Γ. Α. Παπανδρέου και προκαλώντας κυριολεκτικά απέχθεια σε κάθε δημοκρατικό πολίτη, ενώ πιστοποιεί ταυτόχρονα την ανίατη κρίση του αρχηγικού, κομματικοκρατικού, οικογενειοκρατικού και σε κάθε περίπτωση αντιδημοκρατικού πολιτικού μας συστήματος. Αλλά σε ποια βάση έγινε η συσπείρωση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ; Στη βάση της επανάληψης της ιστορίας και των συμβολισμών και όχι επί της ουσίας που είναι η διαχείριση του τεράστιου χρέους. Αντιθέτως, το χρέος «είναι διαχειρίσιμο» επανέλαβε χθες ο πρώην πλέον τσάρος της Οικονομίας. Το ίδιο πιστεύει και ο πρωθυπουργός, ο οποίος με απίθανη μεγαλαυχία μίλησε για «διαμόρφωση συνθηκών στη διεθνή σκακιέρα, ώστε η Ελλάδα να παίξει το ρόλο που της αρμόζει»! Αυτοί οι άνθρωποι, δυστυχώς, εξακολουθούν να μας κυβερνούν.
Το ίδιο, όμως, ισχύει και για τους Ευρωπαίους ηγέτες καθώς και τους δανειστές που αμέσως χθες συναισθάνθηκαν ότι το πειραματόζωο πνέει τα λοίσθια και προσέτρεξαν αμέσως σε βοήθειά του, δικαιώνοντας εκείνους που έλεγαν πως η απειλή χρεοκοπίας μπορεί να γίνει «όπλο» υπέρ της ελληνικής οικονομίας. Αλλά η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύθηκε ποτέ. Απλώς υπακούει. Η «διαπραγμάτευση» έγινε μόνο από τους Αγανακτισμένους στις πλατείες, οι οποίοι έστειλαν το μήνυμα «ως εδώ και μη παρέκει». Και το έλαβαν όλοι, ακόμη και το ΔΝΤ. Μόνο που η ακολουθούμενη πολιτική παραμένει η ίδια, αυτή της εξόντωσης των εργαζομένων, που θεωρούνται άχρηστοι, όπως στα ολιγαρχικά καθεστώτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου