Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Η λογοκρισία

Το κίνημα των Αγανακτισμένων της Ισπανίας και κυρίως της Ελλάδας λογοκρίνεται από τα ευρωπαϊκά, καθεστωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η καταγγελία γίνεται από τον διαδικτυακό τόπο AgoraVox, που σημειώνει ότι για την επίσκεψη του πάπα στην Κροατία γράφτηκαν 400 άρθρα, ενώ για τον ξεσηκωμό στην Ελλάδα μόλις 100. Επισημαίνεται, επίσης, ότι και σε αυτά τα εκατό δημοσιεύματα υπάρχει παραπληροφόρηση. Κι αυτό γιατί το κίνημα δεν πρέπει να εξέλθει από τα εθνικά σύνορα, δεν πρέπει να γίνει ευρωπαϊκό, γιατί τότε θα καταστεί ανεξέλεγκτο και άκρως επικίνδυνο για την καθεστηκυία υπερεθνική τάξη, καθώς ο «δρόμος», εν προκειμένω οι «πλατείες», ακυρώνει τη χειραγώγηση των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης και αναμοχλεύει τις συνειδήσεις, οι οποίες ξανασκέφτονται τη νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και τη σημασία της δημοκρατίας αλλά και της ολιγαρχίας. Για να πετύχει συνεπώς το κίνημα των Αγανακτισμένων πρέπει να εξέλθει από τα ελληνικά σύνορα και να γίνει κίνημα ευρωπαϊκό, το οποίο θα αμφισβητήσει τη νεοφιλελεύθερη υπερεθνική τάξη των Βρυξελλών. Εν άλλοις λόγοις, το κίνημα θα πρέπει να γίνει ο φορέας του μηνύματος για μία Ευρώπη των πολιτών και των λαών, εναντίον της Ευρώπης των τραπεζιτών.
Αλλά πως βλέπουν οι ξένοι το ελληνικό κίνημα; Σύμφωνα με το AgoraVox υπάρχει πλέον μία ειδοποιός διαφορά στο ελληνικό κίνημα καθώς οι Έλληνες δεν διαδηλώνουν πλέον κατά των συνεπειών της οικονομικής κρίσης αλλά εναντίον της αιτίας της. Συνεπώς, η κινητοποίηση έχει ξεφύγει από την αμιγώς οικονομική διεκδίκηση και την αποδοκιμασία της άγριας λιτότητας του Μνημονίου και έχει λάβει άκρως πολιτικά χαρακτηριστικά, θέτοντας θέμα νομιμοποίησης όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, που θεωρείται η αιτία της κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις κατά του Μνημονίου1 έγιναν από τα συνδικάτα, αλλά αυτά στη συνέχεια αποδοκιμάστηκαν ως μέρος του πολιτικού συστήματος με συνέπεια η διαδήλωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ το προηγούμενο Σάββατο στην Ομόνοια να συγκεντρώσει μόνο μερικές δεκάδες επαγγελματιών συνδικαλιστών. Γενικά, η πολιτική τάξη θεωρείται ότι είναι αυτή που επιτρέπει στο χρηματοπιστωτικό σύστημα να λειτουργεί εν πλήρη ασυδοσία. Η ίδια η πολιτική τάξη είναι μία μικρή μειοψηφία που έχει όλη την εξουσία, ενώ ο λαός περιορίζεται στην επιλογή των ηγετών του χειραγωγούμενος από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Εδώ, όμως, οι «ξένοι» κάνουν λάθος. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα εξαρτάται και καθορίζεται από την οικονομία(διαπλοκή) και όχι το αντίστροφο. Σε κάθε περίπτωση όμως το κίνημα των Αγανακτισμένων ή θα γίνει διεθνές ή θα φυλλορροήσει. Πάντως, οι «έξυπνοι» εντός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ προτείνουν την «ενσωμάτωση» του κινήματος. Δηλαδή την καταστολή του δια της απορρόφησης. Ήδη εντεταλμένη δημοσιογράφος κρατικού καναλιού ανέφερε ότι «και ο πρωθυπουργός αν ήταν πολίτης θα κατέβαινε στη διαδήλωση»! Δεν αποκλείεται συνεπώς απέναντι από τις σκηνές των Αγανακτισμένων να εγκατασταθούν τα βαν της τηλοψίας, που θα σκηνοθετήσουν το θέαμα της διαμαρτυρίας σύμφωνα με τους τηλεοπτικούς κώδικες, διαμορφώνοντας έτσι την ημερήσια διάταξη των θεμάτων του κινήματος. Θα το πετύχουν; Όχι. Γιατί η δύναμη του κινήματος δεν επιτρέπει πλέον τις γνωστές επικοινωνιακές ακροβασίες του συστήματος και της κυβέρνησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Γυναικοκτονία: Η ιστορία του όρου

  [   ARTI news   /   Κόσμος   / 15.12.24 ] Στα άρθρα που αφιερώθηκαν για τη δολοφονία της ηθοποιού Marie Trintignant την 1η Αυγούστου 2003 ...