Πετρέλαιο και αίμα

Ο πόλεμος της Δύσης εναντίον της Λιβύης είναι μία πρόβα τζενεράλε σύμφωνα με κάποιους αναλυτές για την επίθεση εναντίον του Ιράν. Όμως, η επίθεση στο καθεστώς Καντάφι δεν είναι απλώς μία άσκηση καθώς έχει την ιδιαίτερη οικονομική(«ο πόλεμος είναι μπίζνες» λέει ο Κ. Λόουτς) και γεωπολιτική αξία της. Τα ουμανιστικά και ιδεολογικά στοιχεία που περιέχονται στην απόφαση 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και αναφέρονται στη «χρήση όλων των αναγκαίων μέσων» για την προστασία των ειρηνικών διαδηλωτών είναι για τα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης. Το Παρίσι και το Λονδίνο προετοιμάζονται εδώ και αρκετές εβδομάδες για την στρατιωτική επέμβαση. Σύμφωνα, μάλιστα, με την ηλεκτρονική σελίδα του μηνιαίου γαλλικού έντυπου Le Monde Diplomatique μία ομάδα Βρετανών κομάντος είχαν καταφθάσει τον τελευταίο μήνα στη Λιβύη για να καθοδηγήσουν τους εξεγερμένους. Υπήρχε, δηλαδή, παρέμβαση των δυτικών δυνάμεων κι ένα είδος «μυστικού πολέμου». Με άλλα λόγια ο σκοπός του πολέμου δεν είναι η προστασία των πολιτών αλλά η πτώση του Καντάφι σε συνδυασμό με τα γεωπολιτικά συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο ότι παντού προβάλλονται τα ανθρωπιστικά προσχήματα αλλά στη συνέχεια όλοι υπεισέρχονται στην ουσία, που είναι το όφελος. Έτσι, η γερμανική αντιπολίτευση επιτίθεται στην Α. Μέρκελ και κυρίως στον υπουργό Εξωτερικών και αντικαγκελάριο που αποστασιοποιήθηκαν από το πολεμικό εγχείρημα. «Ενάντια στους δεσπότες δεν μπορούμε να απέχουμε (…), σημειώνει η εφημερίδα Suddeutsche Zeitung, με έντονο ανθρωπιστικό ύφος. Για να προχωρήσει στη συνέχεια στο «ψητό», σύμφωνα με το οποίο η Λιβύη «έχει επιπροσθέτως στρατηγική σημασία» καθώς είναι μία «Χώρα προικισμένη με σημαντικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου». Συνεπώς, όλα για τον φυσικό πλούτο και δη την ενέργεια. Μάλιστα, όποιος τολμά να έχει διαφορετική από την ωφελιμιστική και κυνική θέση της παραπάνω γερμανικής εφημερίδας, έχει απλώς μία «ιδιαιτέρως λαϊκιστική θέση»!
Γιατί, όμως, αρχικά ο Ομπάμα αλλά και η Γερμανία είχαν επιφυλάξεις; Σύμφωνα με το Wikileaks η CIA χαρακτήριζε τον Καντάφι ως «ισχυρό σύμμαχο στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Γι’ αυτό ο Καντάφι τόνιζε αρχικά ότι πίσω από τους διαδηλωτές κρυβόταν η ισλαμική Αλ Κάιντα του Μαγκρέμπ. Όσο για τη Γερμανία, αυτή θεωρεί απλώς ότι έχει απλωθεί σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο. Πάντως, έχει σημασία η δήλωση του Κάμερον ότι ο Καντάφι «δεν τηρεί το λόγο του». Τάχα, για ποιο λόγο πρόκειται; Να μην επιτεθεί στη Βεγγάζη και να δημιουργηθεί ένα δυτικό προτεκτοράτο στην Ανατολική Λιβύη όπου και ο φυσικός πλούτος της χώρας; Ίσως. Ενδεχομένως γι’ αυτό άργησαν οι δυτικοί να επέμβουν. Γι’ αυτό η Κίνα μιλά για την ακεραιότητα της Λιβύης. Η τελευταία, μάλιστα, είναι αυτή που αντιπαρατίθεται με του δυτικούς σε ολόκληρη την Αφρική.
Δεν ήταν τυχαίο ότι στη Λιβύη υπήρχαν 30 χιλιάδες κινέζοι εργαζόμενοι σε κατασκευαστικές και πετρελαϊκές εταιρίες. Επίσης, όπως έχουμε ξαναγράψει, ο κινέζικος Τύπος θεωρεί ότι στα γεγονότα της Λιβύης εμπλέκεται «το μαύρο χέρι της στρατηγικής των ΗΠΑ»(περιοδικό Cankao Xiaxi). «Το μαύρο χέρι» είναι όρος της αμερικανικής μαφίας και έχει σχέση με την επιβολή της θέλησής της με τον τρόπο των «ραπτομηχανών Σικάγου»(σ.σ. τα αυτόματα που… γάζωναν). Η Αφρική είναι σήμερα το πεδίο της σύγκρουσης των συμφερόντων της Κίνας και της Δύσης. Ο μόνος τρόπος για να διευθετηθούν τα πράγματα είναι να ενταχθούν η Κίνα και η Ινδία στους παγκόσμιους θεσμούς λήψης αποφάσεων. Αυτό είναι ακόμη πιο επιτακτικό σήμερα που απαιτείται να υπάρξει ένας παγκόσμιος συντονισμός για την απελευθέρωση του στοκ πετρελαίου. Όμως, αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει με ειρηνικό τρόπο. Εξάλλου, η μετάβαση από μία αυτοκρατορία σε μία άλλη γίνονταν πάντα με παγκόσμιο πόλεμο. Μόνο η μετάβαση από τη βρετανική στην αμερικανική αυτοκρατορία έγινε ειρηνικά(Τσαρλς Κάπτσαν). Άραγε, οδηγούμαστε σε μία σύγκρουση Δύσης και Ανατολής; Ήδη στη Δύση η δαιμονολογία για τα κράτη και τους λαούς της Ανατολής καλά κρατεί –από τον άξονα του κακού, τα κράτη λωποδύτες ή τα κλεπτοκρατικά κράτη, τα κράτη βοηθούς της Αλ Κάιντα, που είναι έτοιμα να αναπτύξουν όπλα μαζικής καταστροφής μέχρι την ψύχωση της μπούρκας και της μαντήλας που απειλούν τη… δημοκρατία, προετοιμάζει ιδεολογικά και ψυχολογικά τους ανθρώπους της Δύσης για να αντιπαρατεθούν μ’ αυτούς της Ανατολής. Η αναπτυσσόμενη ισλαμοφοβία στις ΗΠΑ, τέλος, παραπέμπει στη φοβερή γερμανοφοβία(αντίθεση των WASP’s στη γερμανική κουλτούρα) που αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ πριν τον πρώτο και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο αλλά και στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία του Σάμουελ Χάντινγκτον για τη σύγκρουση του Ισλάμ με τη χριστιανική Δύση.