Όλοι δικοί μας είμαστε

Ένας από τους τρόπους αποφυγής της κοινωνική έκρηξης εναντίον των «ελίτ», σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποίησε ο Μάικλ Μουρ στο Μάντισον, την πρωτεύουσα του Ουϊσκόνσιν, είναι η αποδυνάμωση των συνδικάτων και η πρόκληση του περίφημου εμφυλίου των «κάτω». Γι’ αυτό εν προκειμένω ισχύει το τραγούδι του πρόωρα χαμένου Μανώλη Ρασούλη «Όλοι(σ.σ. οι εργαζόμενοι) δικοί μας είμαστε». Αυτό δηλώνουν και οι τεράστιες συγκεντρώσεις στην Πορτογαλία αλλά και στις ΗΠΑ. Στο Ουϊσκόνσιν, σε μία πρωτοφανή μετά τον πόλεμο στο Βιετνάμ συγκέντρωση εκατό χιλιάδων εργαζόμενων, καταδικάσθηκε η προσπάθεια ψήφισης νόμου για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Και για όσους συστημικούς γραφιάδες και διαμορφωτές της κοινής γνώμης μιλούν για την ανάγκη θετικών και όχι πεσιμιστικών προσεγγίσεων, οι εργαζόμενοι λένε μαζί με το Ρασούλη «Ναι στο ναι και ναι στο όχι»!
Παραδόξως, τα σενάρια (saxobank κ.ά.) για το 2011 τα οποία είχαμε παρουσιάσει προ μηνών φαίνεται να επιβεβαιώνονται.
Το πρώτο εξ αυτών αναφερόταν στη διάλυση της ευρωζώνης στη χειρότερη περίπτωση και μεγάλες δυσκολίες στην καλύτερη. Εκτιμούσαν μάλιστα ότι η τρόικα αγοράζοντας το χρέος της Ελλάδας και της Ιρλανδίας απλώς καθυστερεί την κατάρρευση. Σειρά θα έχουν η Πορτογαλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Γαλλία. Σύμφωνα με το δεύτερο σενάριο, οι αμερικάνικες πολιτείες χρεοκοπούν κατά το ανάλογο των χωρών της ευρωζώνης. Το αμερικανικό ομοσπονδιακό κράτος, μάλιστα, προστρέχει σε βοήθεια για να σώσει την Καλιφόρνια και το Λος Άντζελες κατά το ανάλογο των χωρών του Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήδη πολλές πολιτείες των ΗΠΑ παρουσιάζουν τα προβλήματα των χωρών του ευρωπαϊκού νότου και κατά μία περίεργη σύμπτωση οι συνταγές αντιμετώπισης της κρίσης, όπως η αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, είναι παντού οι ίδιες.
Όμως, ένας απρόβλεπτος παράγοντας, όπως η φυσική καταστροφή στην Ιαπωνία, έρχεται να τροποποιήσει τα εθνικά αλλά και τα γεωπολιτικά σενάρια. Η τιμή του πετρελαίου πέφτει και η Ουάσινγκτον πρέπει να διαφοροποιήσει την «υψηλή της στρατηγική» σχετικά με τη διαμόρφωση ενός νέου συσχετισμού δυνάμεων. Υπενθυμίζουμε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα και ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Γ. Χατογιάμα είχαν δεσμευθεί να επανακαθορίσουν τις σχέσεις των χωρών τους υπό το πρίσμα της αύξησης της δύναμης της Κίνας σε πλανητικό επίπεδο (σ.σ. «συμμαχία Ιαπωνίας-ΗΠΑ εναντίον της Κίνας» ήταν ο σχετικός ο τίτλος της γαλλικής εφημερίδας Le Monde). Ο Ομπάμα μάλιστα ήταν απολύτως σαφής, μιλώντας για μία συμμαχία των δύο χωρών που έχει «…σκοπό να απαντήσει στις προκλήσεις του 21ο αιώνα». Ένα τυχαίο γεγονός, μία φυσική καταστροφή αλλάζει τα δεδομένα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η καταστροφή στην Ιαπωνία καταδεικνύει ότι το ανθρώπινο «Νοηματουργείο» που κατασκευάζει σενάρια, αντιμετωπίζοντας τον άνθρωπο σαν το κέντρο του κόσμου είναι εντελώς βλακώδες.