Στην πρέσα

Οι περίφημοι οίκοι αξιολόγησης ξαναχτύπησαν. Ο οίκος Moody’s υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας κατά τρεις μονάδες. Κι αυτό μερικές ημέρες μετά την ανακοίνωση των κολοσσιαίων κερδών των Hedg Funds από τα στοιχήματα σε βάρος της Ελλάδας και άλλων χωρών. Ήταν πέρυσι τέτοιο καιρό που η χώρα δέχτηκε τις πρώτες επιθέσεις από τους οίκους αξιολόγησης. Πριν ένα χρόνο οι «Τimes» του Λονδίνου έγραφαν για τους «μυστηριώδεις άνδρες που μπορούν να ρίξουν κυβερνήσεις», για τα στελέχη, δηλαδή, των εταιρειών: Μoody’s, Fitch και Standard & Ρoor’s. Αλλά τι είναι επιτέλους αυτοί οι οίκοι αξιολόγησης, των οποίων η «βαθμολογία» μας ρίχνει στα τάρταρα; Είναι οι εταιρείες που όχι μόνο δεν προέβλεψαν την χρηματοπιστωτική κρίση αλλά συνέτειναν στην κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας, αφού δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τους πελάτες τους από τα γνωστά τοξικά ομόλογα. Μεγάλο, πάντως, ρόλο για την αξιολόγηση διαδραματίζει και το γενικό κλίμα, δηλαδή η «εικόνα» μιας οικονομίας. Πριν ένα χρόνο αρνητικό κλίμα δημιουργούσε ο τιτανικός του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, ενώ σήμερα το διαμορφώνουν η αποτυχία της πολιτικής της κυβέρνησης και του Μνημονίου, η σκληρή στάση της κ. Άγκελας Μέρκελ, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου και η αλαζονική στάση του κ. Γ. Παπανδρέου, που ενώ ζητάει συναίνεση, επιτίθεται με δριμύτητα στην αντιπολίτευση. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την εγνωσμένη αδυναμία του πρωθυπουργού και του υπουργού οικονομικών να διαπραγματευθούν, κάνοντας την αδυναμία δύναμη, οδηγούν στο χείλος της χρεοκοπίας. Τι θα ακολουθήσει; Αναδιάρθρωση του χρέους, επιμήκυνση και ευρωομόλογα; Όχι. Ούτε ευρωομόλογα ούτε μείωση των τοκογλυφικών επιτοκίων αλλά μόνο επιμήκυνση σε συνδυασμό με ελεγχόμενη πτώχευση. Ήδη προτείνεται ώστε οι υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης να παραπέμπονται σε μια διαδικασία «ελεγχόμενης πτώχευσης» και μια έγκαιρη αναδιάρθρωση του χρέους τους θα πρέπει να είναι ένα από τα εργαλεία της ευρωπαϊκής πολιτικής, υποστηρίζουν σε κοινή τους ανακοίνωση εργοδοτικοί και επιχειρηματικοί σύνδεσμοι της Γερμανίας, που τάσσονται κατά της έκδοσης ευρω-ομολόγου, υποστηρίζοντας ότι ένα τέτοιο μέτρο θα καθιστούσε την ΕΕ «ένωση μεταφοράς κεφαλαίων» και θα οδηγούσε στην «κοινοτικοποίηση» των χρεών των προβληματικών χωρών. Αναδιάρθρωση, συνεπώς, χρέους και ελεγχόμενη πτώχευση είναι η τελική λύση που μας προτείνουν οι Γερμανοί σε συνδυασμό με τη νέα μείωση των μισθών και των τιμών! Αλλιώς επιστροφή στη δραχμή. Τι απομένει στην κυβέρνηση; Τίποτ’ άλλο πέρα από το να τα παίξει όλα για όλα. Μη ξεχνάμε ότι η επιστροφή στη δραχμή θα σήμαινε υπό ορισμένες συνθήκες διάλυση της ευρωζώνης. Θα παίξει αυτό το χαρτί με αποτελεσματικό τρόπο ο κ. Γ. Παπανδρέου; Θα το θέλαμε αλλά πολύ αμφιβάλλουμε. Εκείνο που θα συμβεί είναι οι νέες μειώσεις μισθών. Αλλά αυτό δεν θα εξοντώσει μόνο τους Έλληνες εργαζόμενους, θα προκαλέσει συγχρόνως και τον αργό «θάνατο» της αγοράς.