Πράσινη τζιχάντ

Μετά τον εκβιασμό της προσφυγής σε πρόωρες εθνικές εκλογές αν δεν υπερψηφιστούν οι υποψήφιοι Περιφερειάρχες του ΠΑΣΟΚ, σειρά έχει ο γνωστός έκπαλαι ιδεοληπτικός εκβιασμός των «ανίερων συμμαχιών»! Προκειμένου να εμποδίσει τη συνάντηση των αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος ενεργοποιεί τη μεταφυσική και την «πίστη» στην... ιερότητα της πολιτικής στράτευσης, το μανιχαϊσμό του «μαύρου-άσπρου», των… γνωστών δυνάμεων του φωτός και του σκότους, της αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ(!), και της επάρατης δεξιάς. Αλλά μιλούν, σήμερα, για «ανίερες συμμαχίες» αυτοί οι οποίοι αν και αυτοπροσδιορίζονται ως σοσιαλιστές, συμμάχησαν με τους πιο άγριους νεοφιλελεύθερους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μιλούν για ιερότητα αυτοί που κονιορτοποίησαν το κοινωνικό κράτος και αφαίρεσαν από τους εργαζόμενους δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αίμα στη διάρκεια αιώνων. Βέβαια, το στρατήγημα των «ανίερων συμμαχιών» έχει την αφετηρία του στο πρώτο ΠαΣοΚ, αλλά επανέρχεται και πάλι στο «νέο ΠαΣοΚ», έχοντας ως στόχο να εκβιάσει συναισθηματικά και να θέσει σε κατάσταση ομηρίας τα άλλα κόμματα της Αριστεράς σχετικά με τις πολιτικές θέσεις, ή τις συμμαχίες τους. Σύμφωνα με τον πυρήνα της τακτικής αυτής η πολιτική ως ένταξη και δράση έχει μεγαλύτερη σχέση με την θρησκευτική πίστη και συνεπώς με την... αμαρτία της απιστίας και ελάχιστη με την ουσία και το περιεχόμενο της πολιτικής, αν δηλαδή αυτή είναι νεοφιλελεύθερη, αντιλαϊκή ή όχι. Τέτοιου είδους τακτικές οδηγούν στον λαϊκισμό και τον τυφλό φανατισμό, τύπου θρησκευτικής τζιχάντ, και ουδεμία σχέση έχουν με την κριτική στάση του πολίτη απέναντι στους πολιτικούς σχηματισμούς και τις θέσεις τους. Υπ’ αυτή την οπτική ο «ιερός» πόλεμος που κηρύσσει το ΠΑΣΟΚ, εντάσσεται στους ιερούς πολέμους μίσους, όπως η τζιχάντ. Κατ’ αυτό τον τρόπο ο πολιτικός λόγος καθίσταται θρησκευτικός λόγος και, όπως σε κάθε θρησκεία, υπάρχει μια καθαγιασμένη σφαίρα, στην οποία δεν ισχύουν τα κανονικά μέτρα. Έτσι, η ιστορία μυστικοποιείται και ο θρησκευτικός φανατισμός γίνεται πολιτικός φασισμός, αρνούμενος την αντίθετη άποψη και θέση, δηλαδή αυτή που τάσσεται κατά του Μνημονίου. Δεν απομένει στον κ. Παπανδρέου παρά να παρουσιασθεί ως η νέα ενσάρκωση του Μεσσία επί της Γης με τη λεζάντα: I am the way, the Truth and the Light (Εγώ ειμί η Οδός, η Αλήθεια και το Φως), όπως έγραφαν για τον Ομπάμα οι φοιτητές του Γέηλ, καταδεικνύοντας, έτσι, τη μεταφυσική διάσταση του σύγχρονου λαϊκισμού και τη μεσιανική υπερπροσδοκία με την οποία είναι επενδεδυμένος.