Εξάντληση καπιταλισμού

Εικοσιτέσσερα παιδιά από 10 έως 15 χρόνων διέσχισαν, αναζητώντας τους μετανάστες γονείς τους, το Ιράν, την Τουρκία και κατέληξαν να ζουν στους υπο-νόμους της Ρώμης. Παιδιά 10 έως 15 ετών! Αυτά τουλάχιστον δεν είχαν την τύχη των 253 λαθραίων της… νομιμότητας και του βλέμματος του κ. Πάγκαλου, που χάθηκαν στα νερά της Λιβύης. Αλλού, στη χώρα του χαρισματικού Ομπάμα, ένας πατέρας σκοτώνει τα πέντε παιδιά του και αυτοκτονεί. Φρικώδης απελπισία παντού. Κι όμως τα μέσα ενημέρωσης ανά τον κόσμο εκπέμπουν μετά τη σύνοδο του G20 στο Λονδίνου την αισιοδοξία πως η κρίση τίθεται υπό διαχείριση. Εντούτοις κανείς δεν λέει ποτέ θα τελειώσει η κρίση. Γιατί κανείς δεν ξέρει. Μόνο αυτοί που σκέφτονται με όρους τζόγου και χρηματιστηριακών «φουσκών» επιχαίρουν κορυβαντιώντες καθώς πιστεύουν ότι η κρίση τελειώνει, αφού θεωρούν ότι τα αίτιά της είναι ψυχολογικά! Αυτοί οι πνευματικά άκαμπτοι και συναισθηματικά ανάπηροι αντιδρούν με τον τρόπο εκείνου που έπεφτε από τον 10ο όροφο και στο πρώτο πάτωμα φώναξε: «μέχρι εδώ, όλα πάνε καλά»! Κι όμως όλα πάνε άσχημα. Και οι τρισμέγιστοι φωστήρες που εξακολουθούν σήμερα να τυφλώνονται από το υπερτροφικό Εγώ τους, όπως τότε που δοξολογούσαν το νεοφιλελευθερισμό, το ελάχιστο κράτος, τη Θεά Αγορά, τη ρυθμιστική «αόρατη χείρα» και την… εξυπνάδα, ας ακούσουν τουλάχιστον τον Αμάρτυα Σεν που επισημαίνει ότι «Η ιδέα του καπιταλισμού έπαιξε όντως σημαντικό ρόλο ιστορικά, αλλά σήμερα αυτή η χρησιμότητα δεν αποκλείεται να έχει σχεδόν εξαντληθεί»(Το Βήμα/The New York Times). Εμείς απλώς λέμε ότι έχει εξαντληθεί γιατί δεν μπορεί να απαντήσει στα αιτήματα του καιρού, στην οικολογική καταστροφή, στην πολιτισμική και ανθρωπολογική καταστροφή. Όσο για την προτεινόμενη προοπτική αναζωογόνησης του καπιταλισμού μέσω της «πράσινης ανάπτυξης», αυτό είναι ένα σχήμα οξύμωρο, καθώς η επιδίωξη του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους και ο ανταγωνισμός, αδυνατούν να επιβραδύνουν, να δώσουν δηλαδή χρόνο στη φύση και τρόπο άμβλυνσης της οδύνης στον άνθρωπο που δυστυχεί. Γι’ αυτό το έδαφος της συντριβής απέχει μόνο έναν όροφο ακόμα.