Πειραματικός ολοκληρωτισμός

Το γεγονός και μόνο της αισιοδοξίας στο εσωτερικό της Ελλάδας πως τα χειρότερα της κρίσης έχουν περάσει έχει βαρύνουσα σημασία για την ευρωπαϊκή αλλά και την παγκόσμια οικονομία διατείνονται οι κορυφαίοι αναλυτές Maria Toschi και Tom Elliott της JP Morgan. Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική της λιτότητας θα εφαρμοστεί και στα άλλα κράτη της περιφέρειας. Ποιοι είναι, όμως, οι λόγοι εκείνοι που ενισχύουν την αισιοδοξία; Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες ούτε η τεράστια ανεργία μήτε η ύφεση, μόνο ότι η ελληνική κυβέρνηση κατόρθωσε να διαχειριστεί με επιτυχία τις μαζικές κοινωνικές αντιδράσεις των ελληνικών συνδικάτων! Η λύση, συνεπώς, δεν είναι οικονομική αλλά αστυνομικού χαρακτήρα. Η κοινωνική συνοχή, με άλλα λόγια, διατηρείται με απολυταρχικό τρόπο. Αλλά για ποια κοινωνία τότε μιλάμε; Για την κοινωνία-δίκτυο, για μία κοινωνία που είναι ένας κόσμος «θυλάκων», ένας κόσμος μικρόκοσμων, όπως είναι ο κόσμος των εργαζόμενων στα μεταλλεία της Χαλκιδικής και ο κόσμος των κατοίκων που δεν θέλουν τα μεταλλεία. Οι δύο κόσμοι δικτυώνονται σε ολόκληρη την Ελλάδα και αντιπαρατίθενται σ’ έναν ιδιότυπο «κοινωνικό εμφύλιο». Συγχρόνως, το κάθε μέλος των μικρόκοσμων αυτών είναι κατά κανόνα εξωτερικό ως προς τους άλλους, εξ ου και το γεγονός ότι οι αντιπαραθέσεις δεν είναι μόνο συλλογικής υφής, αλλά και ατομικού χαρακτήρα. Ο ανταγωνισμός γίνεται αμείλικτος και στο ατομικό επίπεδο. Και τελικά το κοινό μίσος και το συμφέρον καθίστανται τα μόνα ενοποιητικά στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας. Κι ενώ οι οδεύουμε προς έναν αλληλοσπαραγμό, η ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική ελίτ αντιμετωπίζουν την Ελλάδα και τους κατοίκους της ως ινδικά χοιρίδια, ως αναλώσιμους κατά το ανάλογο του homo sacer, του «Ιερού ανθρώπου», ουσιαστικά του «καταραμένου», που νομιμοποιεί την πράξη της νομικής ανθρωποκτονίας στο ρωμαϊκό δίκαιο. Ο homo sacer δεν έχει δικαιώματα και ελευθερίες και μπορεί να φονευθεί ατιμωρητί από τον καθένα. Σύγχρονο παράδειγμα του homo sacer είναι οι μετανάστες, οι οποίοι στερούνται κάθε είδους επίσημης νομικής προστασίας και οι οποίοι βρίσκονται στο έλεος των κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο, των δουλεμπόρων αλλά και της κάθε Κου Κλουξ Κλαν ή της Χρυσής Αυγής, που υποκαθιστούν το κράτος. Αλλά όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν πως δεν θα αργήσει ο καιρός που θα επιτρέπεται η συμβολική ή και η πραγματική θανάτωση των ίδιων των Ελλήνων, αυτών των «τεμπέληδων, των παράσιτων, των διεφθαρμένων, των πονηρών…», που θέτουν σε κίνδυνο το ευρώ σύμφωνα με τα στερεότυπα, που εξακολουθούν να διαδίδουν στη Γερμανία πολιτικοί και μίντια. Αυτό επιβεβαιώνει σήμερα και ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup, Γιουνκέρ. Το έχουμε ξαναγράψει, το στρατόπεδο εργασίας, που λέγεται Ελλάδα, ακριβώς όπως το Μπούχενβαλντ, επιδιώκεται να καταστεί ένας υποδειγματικός βιοπολιτικός χώρος, όπου η κυρίαρχη εξωτερική(γερμανική) εξουσία θα μπορεί να ασκείται χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό στο σώμα, στην πολιτική, στην κοινωνική και στη βιολογική ζωή των Ελλήνων εργαζόμενων και μη. Αυτό το υπόδειγμα θα επεκταθεί σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή περιφέρεια. Θα δεχθούμε, άραγε, αυτή την εξέλιξη; Ελπίζουμε πως όχι.