Τρία σενάρια

Θέλω να γράψω για την επικινδυνότητα του πολιτικού μορφώματος που αποκαλείται «Χρυσή Αυγή», για τη βία που ασκεί εναντίον των μεταναστών, πάνω σε δυστυχισμένες ανθρώπινες υπάρξεις, για τις επιθέσεις στην Αγία Παρασκευή, στα Γλυκά Νερά, στο τρένο της Αθήνας, στην Άρτα. Ήθελα να γράψω για τη διαπλοκή, που συνεχίζεται καθώς νέα μίντια ξεφυτρώνουν στον καιρό της άγριας ύφεσης(με τι αλήθεια χρήματα;), ενώ οι εκπρόσωποι των κομμάτων εξακολουθούν να μοιράζουν «στημένες ερωτήσεις» στους δημοσιογράφους. Όμως η βία αυτή ωχριά μπροστά στη βία των διεθνών τοκογλύφων, αυτών που χθες δάνεισαν την Ισπανία με επιτόκιο 7%! Η βία αυτή καταδικάζει και στέλνει στο θάνατο ολόκληρους λαούς δια μιας, μ’ έναν σπασμό. Αλλά πως σκέφτονται οι τοκογλύφοι για την Ευρώπη, για την Ελλάδα; Σύμφωνα με μελέτες της Ελβετικής τράπεζας Picter & Cie(πηγή AgoraVox) για τη χώρα μας υπάρχουν τρία μετεκλογικά σενάρια. Στο πρώτο, έχουμε μία κυβέρνηση που υιοθετεί τα μέτρα λιτότητας του Μνημονίου. Όμως το σενάριο αυτό θεωρείται «ελάχιστα πιθανό». Σύμφωνα με το δεύτερο σενάριο σχηματίζεται στην Ελλάδα μία κυβερνητική συμμαχία των αντιμνημονιακών δυνάμεων που δεν θα εφαρμόσει τα μέτρα λιτότητας, που είναι προϋποθέσεις για τα δάνεια της τρόικας. Αλλά χωρίς τη χρηματοδότηση εκ μέρους των αγορών και από την Ευρώπη η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και το τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει, αφού δεν θα μπορέσει να ανακεφαλαιοποιηθεί. Η χώρα, συνεπώς, θα βγει από το ευρώ και την ΕΕ και θα επιδιωχθεί η επάνοδος στην ανταγωνιστικότητα με το υποτιμημένο εθνικό νόμισμα, τη δραχμή. Σύμφωνα με το τρίτο σενάριο, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει να βοηθά την Ελλάδα, ακόμα κι αν η νέα κυβέρνηση δεν τηρεί τα μέτρα λιτότητας και τα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος. Αυτό το σενάριο θεωρείται δυνατό από την Ελβετική τράπεζα εξαιτίας των φόβων για τις κολοσσιαίες ζημίες και τη διασάλευση της σταθερότητας της ευρωζώνης, που θα προκληθούν από την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει είτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να επαναγοράσει το ελληνικό χρέος από τις αγορές, είτε να το μεταφέρει προς ένα ευρωπαϊκό fund, όπως είναι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, είτε να προχωρήσει σ’ ένα νέο κούρεμα. Ούτε αυτό, όμως, λύνει το πρόβλημα του χρέους. Απλώς κερδίζεται χρόνος. Μία λυσιτελής αντιμετώπιση του χρέους χρειάζεται μείωση των ελλειμμάτων και ισοσκελισμένους Προϋπολογισμούς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αλλά προπάντων χρειάζεται ανάπτυξη, καταλήγει η μελέτη για λογαριασμό της τράπεζας. Συνεπώς, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό, είναι ευρωπαϊκό. Άρα, η λύση ή θα είναι ευρωπαϊκή ή δεν θα υπάρξει. Είτε θα είναι υπέρ των «πάνω» είτε υπέρ των «κάτω», ανάλογα με τους συσχετισμούς των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γι' αυτό οι εκλογές της Κυριακής δεν θα σηματοδοτήσουν μόνο το μέλλον της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, το μέλλον των λαών και το μέλλον των ελίτ.