Όλα για τις τράπεζες

Ούτε η οικονομική κρίση ήταν αναπόφευκτη ούτε η λιτότητα ως τρόπος αντιμετώπισής της. Γενικά, η διάγνωση της ασθένειας και η ίασή της έχουν σχέση με την οπτική γωνία των συμφερόντων του καθενός. Έτσι, μπορεί να απαντήσουμε στο εύλογο ερώτημα: Γιατί οι «Μεγάλοι» σώζουν τις τράπεζες και όχι τους λαούς; Γιατί τα εισοδήματα μειώνονται, γιατί εργαζόμαστε περισσότερο και πληρωνόμαστε λιγότερο; Όλα αυτά είναι αναπόφευκτα; Ασφαλώς όχι. Όχι μόνο η λιτότητα και η σωτηρία των τραπεζών αλλά και το άρθρο 104 της συμφωνίας του Μάαστριχτ και το αντίστοιχο άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, που απαγόρευαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα(ΕΚΤ)και στις Κεντρικές εθνικές Τράπεζες να δανείσουν δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, είναι απολύτως ιδεολογικές επιλογές. Η παραπάνω απαγόρευση υποχρεώνει τα κράτη της ΕΕ να καταφεύγουν στον τοκογλυφικό ιδιωτικό δανεισμό των περίφημων αγορών για να διατηρήσει το κοινωνικό κράτος (νοσοκομεία, βρεφονηπιακούς σταθμοούς κ.ά.). Κατ’ αυτό τον τρόπο το δημόσιο χρέος εκτοξεύεται στα ύψη. Στην περίπτωση της Ελλάδας πρέπει να προσθέσουμε και τον δανεισμό για τις κατασκευές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 καθώς και των φαραωνικών έργων, όπως η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και η Εγνατία οδός. Στην Ισπανία ο σημερινός δανεισμός γίνεται με το τρομερό επιτόκιο του 7%! Ποιος ωφελείται, τελικά, απ’ όλα αυτά; Οι δανειστές, δηλαδή οι ιδιωτικές τράπεζες, αλλά και οι χώρες που έχουν μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα, όπως η Γερμανία, σήμερα. Μάλιστα, κάποιοι λένε ότι η κρίση δεν είναι συστημική αλλά διαφόρων χωρών, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία κ.ά., οι οποίες κατανάλωναν περισσότερα από όσα μπορούσαν. Αυτό είναι το επιχείρημα της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Αυτό ισχυρίζονται και όσοι διατείνονται πως η κρίση είναι περιορισμένη και όχι πλανητική. Όμως, η Γερμανία πάει καλά γιατί τα τεράστια εμπορικά πλεονάσματά της οφείλονται στα τεράστια εμπορικά ελλείμματα της νότιας Ευρώπη, όπου κάνει τις ακριβές εξαγωγές της λόγω ευρώ. Τώρα, άραγε, που θα εξάγει η Γερμανία; Ήδη αυξάνει τους μισθούς των Γερμανών εργαζομένων για να τονώσει την κατανάλωση. Με άλλα λόγια, η κρίση αρχίζει να χτυπάει την πόρτα της ίδιας της Γερμανίας ακόμη και αν οι Μέρκελ, Σόιμπλε εξακολουθούν να μην ακούνε. Υπάρχουν, εντούτοις, κάποιοι, όπως η ηγεσία του Βερολίνου, που επιμένουν ότι η αιτία της κρίσης είναι η… Ελλάδα, ότι η ευρωπαϊκή κρίση ξεκίνησε από τη χώρα μας. Όμως, μόνο φανατικοί νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί μπορούν να σκέφτονται ακόμα κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αντίθετα, οι «επενδυτές», περισσότερο ρεαλιστές, αντιμετωπίζουν πιο ολοκληρωμένα την κατάσταση και θεωρούν ότι ναι, τα προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά η άμεση πίεση για κατάρρευση εκτονώθηκε. Τώρα το ενδιαφέρον και η ελπίδα εστιάζονται στην Κίνα ώστε να τονωθεί εκ νέου του μοντέλου της παγκόσμιας ανάπτυξης. Συνεπώς, όλα εξαρτώνται από τα γεωπολιτικά συμφέροντα των «Μεγάλων». Η Ελλάδα αποτελεί, απλώς, ένα εφέ, όπως οι τυφώνες που πριν λίγο καιρό ανέβαζαν την τιμή του πετρελαίου στη Γουόλ Στρητ! Τι θα αλλάξει με την κατευθείαν "ανακεφαλαιοποίηση" των τραπεζών από την ΕΚΤ; Η απάντηση αύριο.