Οι ελέφαντες

Την ώρα που το σπίτι μας καίγεται, οι κυβερνώντες παίζουν πολιτικά παίγνια, επιδιδόμενοι σε επικοινωνιακές μπλόφες και νέους εκβιασμούς. Ως εάν το πρόβλημα να είναι η κύρωση στη Βουλή με 151 ή με 180 ψήφους της χρεοκοπίας μας και των νέων βάρβαρων μέτρων λιτότητας καθώς και της εκχώρησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Και όποιος πολιτικός παράγοντας επιχειρήσει να αρνηθεί την έσχατη ταπείνωσή μας ως δήθεν υπερβολή, τον παραπέμπουμε στο χθεσινό άρθρο της Le Monde που επισήμαινε: «Να υποθέσουμε ότι η περίπτωση της Ελλάδας, που τίθεται υπό κηδεμονία, είναι η εξαίρεση…»! Ο κύβος, συνεπώς, ερρίφθη, η Ελλάδα θα είναι υπό κηδεμονία. Η χώρα μας δουλώνεται με αντάλλαγμα το «κούρεμα» του χρέους της. Το έδειξε η χθεσινή περιοδεία στα υπουργεία του… προκουράτορα Ράιχενμπαχ. Αν, λοιπόν, γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ότι το χρήμα υποκαθιστά τη βία στο επίπεδο των ανθρώπινων υπάρξεων, καθώς αυτές ρίχνονται στον Καιάδα της ανεργίας και της εξαθλίωσης, ή όπως οι εργαζόμενοι κατέχονται από τους έχοντες, εβρισκόμενοι σε κατάσταση εργασιακού μεσαίωνα, τώρα γνωρίζουμε ότι μέσω του χρήματος κατακτάται μία ολόκληρη χώρα.
Η Ελλάδα επιστρέφει πολλές δεκαετίες πίσω, τότε που οι Έλληνες αναγκάζονταν να ξενιτευτούν για να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες της ζωής τους. Αλλά και το οικονομικό σύστημα που αποκαλείται καπιταλισμός φαίνεται ότι επιστρέφει στο παρελθόν. Η επίλυση της κρίσης των τραπεζών και του κρατικού χρέους δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί καθώς προσφεύγει σε νέα χρέη. Πολλοί, μάλιστα, θεωρούν ότι η κρίση μόλις άρχισε, καθώς αναμένεται να ενεργοποιηθεί η περίφημη «φούσκα» των ασφαλίστρων κινδύνου(CDS), η οποία αντιπροσωπεύει το 45% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ήτοι 29.897 δις δολάρια εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος φθάνει στην ωρίμανσή του εντός πέντε ετών. Η «φούσκα» αυτή θα συμπαρασύρει κατά την εξαέρωσή της πάρα πολλές τράπεζες –ήδη στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι παρά τις συνενώσεις θα επιβιώσουν οι μισές περίπου τράπεζες- και μαζί θα αχρηστεύσουν τον… «χρυσό κανόνα» της λιτότητας καθώς η τεράστια αύξηση της ανεργίας θα καταβυθίσει την οικονομία και την κοινωνία. Κάποιοι πιστεύουν ότι οι τράπεζες των μεγάλων χωρών, όπως στις ΗΠΑ, στη Γαλλία, ακόμη και στη Γερμανία- αποκρύπτουν την κατάστασή τους, κάνοντας ότι και οι ελέφαντες, δηλαδή κρύβονται για να πεθάνουν.
Υπάρχει εναλλακτική λύση; Υπάρχει. Αυτή δεν είναι η ανακεφαλαιοποίηση(χρηματοδότηση) των τραπεζών αλλά η ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και δη η επαναβιομηχανοποίηση με την ενίσχυση του μεγάλου χαμένου της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, που είναι η εργασία. Γιατί όπως γράφει ένα σύνθημα των Αγανακτισμένων της Γουόλ Στριτ «κανείς δεν έγινε πλούσιος μόνος του».