Παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία τους από ασιτία. Το καταγγέλλουν οι δάσκαλοί τους. Όμως, το αρνείται το υπουργείο Παιδείας. Το αρνούνται οι άχρωμοι, άοσμοι, άρριζοι κι απρόσωποι καρεκλοκένταυροι της κρατικής γραφειοκρατίας. Το αρνούνται οι πολιτικές γραβάτες και τα ταγιέρ με τα καρφιτσωμένα χαμόγελα απύθμενου κυνισμού και αυταρέσκειας. Γιατί το γεγονός, λένε, δεν τους καταγγέλθηκε υπηρεσιακώς! Το αρνούνται αυτοί που διακηρύσσουν ότι είναι «αποφασισμένοι για αλλαγές όσο επώδυνες κι αν είναι», αρκεί να αφορούν τους άλλους. Το αρνούνται όσοι κατηγορούν για «λαϊκισμό» εκείνους που έχουν χρέος να μιλήσουν για τους μαθητές τους, για τους άνεργους γονείς τους, για την πείνα τους. Γιατί η εξαθλίωση είναι εδώ. Bγαίνει κάθε σούρουπο στο δρόμο, αναζητώντας αποφάγια στους κάδους σκουπιδιών. Μόνο που οι κύριοι και οι κυρίες του υπουργείου Παιδείας αδυνατούν να δουν. Αυτοί «βλέπουν» τους Άλλους μόνο ως στόχους χειραγώγησης ή εξαφάνισης. Μιλούν για τη Γνώση και την κοινωνία της γνώσης και εννοούν την απλή πληροφορία, που κοινωνικοποιείται ως κουτσομπολιό· διακηρύσσουν τη λογική και ουσιαστικά αναφέρονται στον εργαλειοποιημένο λόγο που εξαφανίζει κάθε νόημα. Και όταν ακόμη χρησιμοποιούν λέξεις όπως ήθος και ηθική, ανθρωπιά και δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, τιμή, ταπεινοφροσύνη, έλεος και οίκτος, που θα βοηθούσαν σε μια άλλη ερμηνεία του κόσμου, έχουν φροντίσει να τις διαστρεβλώσουν ή να τις κενώσουν από το πραγματικό περιεχόμενό τους.
«Κάποιοι καταφεύγουν μέσω των ΜΜΕ και στο έσχατο μέσο της λαϊκίστικης προπαγάνδας, χωρίς να διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και τους ίδιους τους μαθητές» σημειώνει η κατάπτυστη και χυδαία ανακοίνωση του υπουργείου της κ. Άννας Διαμαντοπούλου. Χυδαία γιατί αποσιωπά το δράμα μικρών παιδιών, γιατί δεν ενοχλείται από τις ανθρώπινες τραγωδίες. Κατάπτυστη γιατί αποπνέει συναισθηματική σήψη, γιατί φανερώνει ότι οι ηθικές βάσεις της ανθρώπινης δέσμευσης λείπουν, καθώς δεν τους αφορά αυτό που συμβαίνει στους άλλους, ενώ η φτώχεια γίνεται αντιληπτή ως μία απλή... δυσπεψία!
Αλλά να, μέσα από το τέλμα αναδύεται ο άλλος λόγος, ζωοποιός και ελπιδοφόρος: «Δεσμευόμαστε να προωθήσουμε, με όσα μέσα διαθέτουμε, τη δημιουργία ενός δικτύου αλληλεγγύης, ώστε να αντιμετωπίζονται τα πρακτικά προβλήματα επιβίωσης των συμπολιτών μας που εξαθλιώνονται…» τονίζεται σε ανακοίνωση ενεργών πολιτών. Γιατί η ελευθερία είναι αλληλένδετη με τη μη φτώχια. Γι’ αυτό ο αγώνας κατά της φτώχιας είναι και αγώνας υπέρ της ελευθερίας. Εντέλει, σ’ αυτή τη μεγάλη κοινότητα που αναδύεται μέσα από την κρίση αρχίζουν να θάλλουν οι ξεχασμένες αξίες της παραδοσιακής συλλογικότητας της ελληνικής κοινωνίας, όπως η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη. Εδώ εκτός από τροφή παρέχεται στους αναγκεμένους και ζεστασιά για την ψυχή. Γιατί έχει κι αυτή ανάγκη, έτσι καθώς ψύχεται από τον ψυχρό κυνισμό των άψυχων ορθολογιστών του υπουργείου μη Παιδείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου