Παίγνια πολιτικής επιβίωσης

Την ώρα που η ελληνική κοινωνία ετοιμάζεται να περάσει στην πράξη και να διαδηλώσει την άρνησή της στη νέα βάρβαρη, πλην αδιέξοδη, πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης και της τρόικας, η πρώτη με άρθρο τριών στελεχών της επιχειρεί να προκαλέσει κοινωνικό εμφύλιο μεταξύ της «σιωπηρής πλειοψηφίας» της ελληνικής κοινωνίας και των «δυναμικών συντεχνιακών μειοψηφιών». Επιχειρείται, μάλιστα, να παρουσιασθεί ότι για την οικονομική κρίση και την εξαθλίωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων πολιτών δεν ευθύνεται το πελατειακό πολιτικό σύστημα και η διαπλοκή του με το οικονομικό σύστημα αλλά οι ΠΟΕ-ΟΤΑ, οι καθηγητές σχολείων και πανεπιστημίων, οι μαθητές και οι φοιτητές καθώς και οι κύριοι Φωτόπουλος, Μπαλασόπουλος των ΔΕΚΟ και, γιατί όχι, ο πρώην συνδικαλιστής κ. Πρωτόπαπας, ο κ. Πολυζωγόπουλος, ο κ. Παναγόπουλος και τόσοι άλλοι στην συντριπτική πλειοψηφία τους ΠΑΣΟΚ. Ναι, οι τρεις έχουν δίκιο, το γενικό συμφέρον υποχώρησε υπέρ του ατομικού συμφέροντος. Ναι, οι παθογένειες που περιγράφουν ισχύουν. Σ’ αυτό συνέτεινε ο ατομικισμός, ο ωμός ωφελιμισμός και η διακινδύνευση που παρουσιάστηκαν από τους ίδιους ως βασικά στοιχεία του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας. Σε καμία, όμως, περίπτωση οι παθογένειες αυτές δεν είναι οι πρωταρχικές αιτίες τις σημερινής κρίσης όπως θέλουν να τις παρουσιάσουν. Είναι, συνεπώς, σκοπίμως ψευδής η ιεράρχηση. Δεν ευθύνονται οι υπάλληλοι καθαριότητας των δήμων για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και για την τεράστια «φούσκα» των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου το κόστος τριπλασιάστηκε λόγω των καθυστερήσεων του κ. Κ. Σημίτη. Παραδόξως, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου επαίρεται για το 2004! Όσο για τις καταλήψεις και την ανομία, τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ με πρώτο τον νυν πρωθυπουργό έκλειναν το λιμάνι του Πειραιά ως αξιωματική αντιπολίτευση. Αλλά ποιοι είναι τα θύματα της κορπορατίστικης λογικής, που μέμφονται οι τρεις υπουργοί; Είναι η κοινωνία, δηλαδή οι «πολίτες, διανοούμενοι και οι πολιτικοί» και οι… κοινωνοί, ήτοι μια άμορφη μάζα ανθρώπων, που δεν τολμούν να την περιγράψουν, να πουν ότι περιλαμβάνει τους άνεργους, τους εργαζόμενους των 500 ευρώ και τους συνταξιούχους με την πετσοκομμένη σύνταξη! Αυτούς, λοιπόν, καλούν «να αντιδράσουν με δυναμικό τρόπο» και με ηγέτες την Α. Διαμαντοπούλου, τον Α. Λοβέρδο και τον Γ. Ραγκούση να επιτεθούν εναντίον των… συντεχνιών που θα διαδηλώσουν την Τετάρτη και την Πέμπτη εναντίον του «πολυνομοσχεδίου», το οποίο θα πλήξει τα… συντεχνιακά συμφέροντα. Όποιος έχει αντίθετη επ’ αυτού άποψη είναι απλώς «ανήθικος»! Αυτό το ισχυρίζονται εκείνοι που θεωρούν δημαγωγία τη λιποθυμία μικρών παιδιών από ασιτία στα σχολεία τους και τις αυτοκτονίες των γονιών τους… ως ανεύθυνη στάση. Εντέλει, η παρέμβαση των τριών υπουργών μπορεί να μην εντάσσεται μόνο στην προοπτική πρόκλησης του περίφημου «κοινωνικού αυτοματισμού», δηλαδή του κοινωνικού εμφυλίου, αλλά να αφορά την επόμενη ημέρα της διαδοχής του Γ. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ και να επιχειρεί να πλήξει τον πρώτο τη τάξη δελφίνο, τον Ευ. Βενιζέλο. Με άλλα λόγια οι «τρεις» επιδίδονται σ’ έναν «πόλεμο θέσεων». Δυστυχώς, όμως, για μία ακόμη φορά λειτουργούν με υποκρισία και ιδιοτέλεια, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη δική τους –αβέβαιη- πολιτική επιβίωση.