Αν όχι τώρα, τότε ποτέ

Οι Αρχές, ο Τύπος, οι δημοσιογράφοι, όλοι έχουμε τεθεί σε κατάσταση άτυπης έκτακτης ανάγκης και σιωπής στο όνομα των κρίσιμων στιγμών που περνάει η χώρα. Μ’ αυτό το επιχείρημα και χωρίς αιδώ η κυβέρνηση εξώθησε σε παραίτηση την επικεφαλής μιας Ανεξάρτητης Αρχής, του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, επειδή τόλμησε να δημοσιοποιήσει τα συμπεράσματα για την εξέλιξη του δημόσιου χρέους. Στα κυβερνητικά επιχειρήματα προστέθηκε η επίθεση που δέχεται η Ελλάδα από τους οίκους αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη και η δημοσιογραφική κριτική πρέπει να «σωπαίνει», καθώς αυτή ενδέχεται να επιβαρύνει αναλόγως την εικόνα της χώρας και κατ’ επέκταση την οικονομική κρίση. Υπ’ αυτή την οπτική, όποιος μιλούσε περί Τιτανικού, περιγράφοντας την ελληνική οικονομία, και εκείνος που έλεγε ότι κυβερνά μια «διεφθαρμένη χώρα» πρέπει να καταδικαστούν για εσχάτη προδοσία! Μόνο που αυτοί ήταν ο προηγούμενος υπουργός Οικονομικών και ο νυν πρωθυπουργός. Αλλά από τον Τιτανικό και το απόλυτο δόγμα του Μνημονίου οδηγούμαστε πλέον στο άλλο άκρο, αυτό της απόλυτης σιωπής. Όσοι μιλούσαμε κατά του Μνημονίου αλλά και για τη ζημιά που κάνουν ανάλογες δηλώσεις δεχόμαστε τότε την μήνιν και την απαξίωση των ψιττακών των κυβερνητικών πρυτανείων και των φιλοκυβερνητικών μίντια. Τώρα πάλι δεν πρέπει να μιλάμε, γιατί υπάρχουν «πρωτόκολλα». Είτε έτσι, συνεπώς, είτε αλλιώς είμαστε χαμένοι. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, οι πράσινοι σοφιστές και στρεψοδίκες να εμφανιστούν ως οι μέγιστοι αντίπαλοι του… Μνημονίου, ως οι υπερασπιστές της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας και πως θα πέσουν υπερασπιζόμενοι το «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες».
Ο τρόπος που παρουσιάστηκε, χθες, το μαύρο ως άσπρο προοιωνίζονται ανάλογα πράσινα επικοινωνιακά παίγνια και διλήμματα, όπως εκλογές με σύνθημα «ΠΑΣΟΚ ή χρεοκοπία»! Μόνο που αυτό το έχουμε ξανακούσει. Ίσως το ξανακούσουμε, σήμερα, που είναι και 3 Σεπτέμβρη. Ίσως ακούσουμε ότι είμαστε προβοκάτορες μαζί με αυτόν τον διεθνώς άγνωστο Μίκη Θεοδωράκη! Ήδη ο πολύς κ. Χρήστος Παπουτσής, ο Προστάτης του Πολίτη διερωτήθη «Και ποιος είναι ο Θεοδωράκης»;! Ενδεχομένως μπέρδεψε τον Μίκη με το Σταύρο Θεοδωράκη. Όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευχάριστα για να τα διακωμωδούμε. Οι άνθρωποι αυτοί που επιτίθενται σκαιότατα ο ένας στον άλλο εντός της κυβέρνησης, που δεν σέβονται Έλληνες όπως ο Μίκης, που εξωθούν σε παραίτηση επικεφαλείς Ανεξάρτητων Αρχών, αυτοί δεν είναι δυνατόν να σκεφτούν πέρα από τον εαυτό τους. Κι αυτό το κάνουν στη λογική ο σώζων εαυτόν σωθήτω από το κυβερνητικό ναυάγιο. Δεν φταίνε όμως μόνο αυτοί, ευθυνόμαστε κι εμείς, ευθύνεται το εκλογικό σώμα, φταίει και ο λαός, τα εκατομμύρια των ανέργων, οι χιλιάδες μαθητές χωρίς βιβλία, όλοι όσοι τους ανεχόμαστε. Γιατί, όπως γράφει κάποιος νεαρός σε τοίχο της Αττικής «Αν όχι τώρα, τότε πότε;». Το σύνθημα αυτό μπορεί να λάβει και θετική μορφή, ήτοι «Αν όχι τώρα, τότε ποτέ». Σήμερα, λοιπόν, το απόγευμα, όλοι στο Σύνταγμα.