Παραλογισμός

Το βλέμμα της βασιλικής κόμπρας δεν στάζει τόσο δηλητήριο. Στο λόγο του λείπουν λέξεις όπως έλεος και οίκτος, ανθρωπιά και δικαιοσύνη. Αλλά περισσεύει η αλαζονεία της άγνοιας ως σύμπτωμα της «ασθένειας της εξουσίας». Πρόκειται για εκείνη την «τρέλα» που προκύπτει από τη σχέση κάποιου με τον Λεβιάθαν του Χομπς, δηλαδή την κρατική εξουσία. Βέβαια, εδώ η «τρέλα» δεν εγκλείεται στο φρενοκομείο αλλά εντός εισαγωγικών. Είναι δηλαδή εκείνη η ιδιότυπη, διαστροφική παράνοια, που τρελαίνει τους άλλους. Γιατί η τρέλα είναι διαχειρίσιμη όταν ο τρελός είναι στην εξουσία λέει η Τζούλια Κρίστεβα. Αυτή η τρέλα βρίσκεται σε αντίστιξη με την τρέλα των «κάτω», των ηρώων του Κάφκα, που συρρικνώνονται, γίνονται κατσαρίδες για να αμυνθούν απέναντι στο παραλογισμό του κρατικού μηχανισμού και των διαχειριστών του, απέναντι στην τρομοκρατία των φόρων και των αποδείξεων, της χρεοκοπίας και του κουρέματος, της εφεδρείας και των απολύσεων, της ανεργίας και της πενίας.
Αυτή η τρέλα-διαφυγή, όμως, αντιμετωπίζεται από την εξουσία με τις νέες τεχνολογίες, με την e-φοροκάρτα μέσω της οποίας θα ελέγχονται όλες οι δαπάνες, ολόκληρη η ζωή των ανθρώπων ως μία επί πληρωμή συρρικνωμένη εμπειρία. Η κρίση, για την ακρίβεια η αντίδραση των θυμάτων της κρίσης αντιμετωπίζεται μέσω της άγριας βίας στην πλατεία Συντάγματος αλλά και μέσου του ηλεκτρονικού ελέγχου και της επιτήρησης. Αλλά μαζί με τη στρατιωτική αρχή της προσταγής και του ελέγχου(δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε πλέον πολιτικούς που λειτουργούν ως «συνταγματάρχες») είναι απόλυτα συνδεδεμένη και η αναζήτηση της τάξης. Αυτό δηλοί η παρακολούθηση του διαδικτύου και των blogs από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Γενικότερα, το ίδιο το μέλλον ελέγχεται μέσω ενός ακραίου εργαλειακού εξορθολογισμού που δεν λαμβάνει υπόψη τον άνθρωπο ως πρόσωπο. Όλα βρίσκονται εκτός ορίων, εκτός μέτρου, στην υπερβολή, όπως σ’ ένα ατέλειωτο παιγνίδι τζόγου, όπου όλοι φαίνεται να κερδίζουν εκτός από τον τελευταίο, για την ώρα την Ελλάδα, που πηγαίνει στο διάβολο.
Τούτων δοθέντων, πως μπορούν οι πολίτες να αντιδράσουν στο νέο ολοκληρωτισμό που τους αρνείται πλήρως; Με την αντιπαράθεση στον ολοκληρωτισμό της δημοκρατίας και της πολιτικής ελευθερίας.