Αλλαγή βλέμματος

Η εικόνα μας, η μορφή μας είναι σημείο αναγνώρισης, σημείο του είναι μας. Αλλά τι είναι η Μορφή; Είναι η μάσκα που οι άλλοι μας επιβάλλουν και που είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε για να γίνουμε αποδεκτοί. Όταν όμως η μάσκα είναι αρνητική, όταν μας αποκαλούν συλλήβδην διεφθαρμένους και τεμπέληδες, τότε τι κάνουμε; Η μη αποδοχή της μάσκας που μας επιβάλλουν είναι μία μάχη αντι-μορφής, είναι η απελευθέρωση από τις αλυσίδες του εξωτερικού κόσμου, από το βλέμμα των άλλων, που μας τιμωρεί επειδή είμαστε διαφορετικοί, επειδή εμείς δεν πηγαίνουμε στο δάσος για να μαζέψουμε μανιτάρια, όπως κάνουν οι Γερμανοί, αλλά καθόμαστε σ’ ένα καφέ, συχνά επί ώρες, όπως λέει μία Ελληνίδα στους δημοσιογράφους της εφημερίδας SUDDEUTSCHE ZEITUNG. Οι τελευταίοι απορούν, καθώς διαπιστώνουν ότι «υπάρχουν ακόμα άνθρωποι στα καφέ που γελούν…»! Μαθαίνουν για τους τυφλούς της Ζακύνθου, ένας στους πέντε κατοίκους, για τις αυτοκτονίες που πληθαίνουν, γιατί οι άνθρωποι θέλουν να θανατώσουν την οδύνη τους κι όχι να πεθάνουν, για τους πολίτες που θεωρούν την κυβέρνηση ανίκανη, αλλά και για τους πραγματικούς κλέφτες, που μένουν ατιμώρητοι. Αντιλαμβάνονται, εντέλει, ότι η δαιμονοποίηση της Ελλάδας είναι λάθος. Δεν ευθύνεται η μικρή Ελλάδα για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια κρίση. Απλώς κάποιοι θέλουν να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης πίσω απ’ αυτό το ψεύδος. Γιατί δεν είναι το ίδιο ο άνεργος των δυτικών συνοικιών της Αθήνας και ο επιχειρηματίας-κογιότ, που συναντούσε στα σαλέ των Άλπεων ο Τρούμαν Καπότε. Το κογιότ και ο κανίβαλος ανήκουν ως χαρακτήρες τόσο στις οικονομικές και πολιτικές ελίτ της Ελλάδας όσο και σ’ αυτές της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και των ΗΠΑ. Για όλους αυτούς ισχύει η ίδια moral insanity, η ίδια «Ηθική Τρέλα», όπου δεν αλλοιώνεται η νοημοσύνη αλλά οι δυνάμεις του συναισθήματος, οι οποίες εκδηλώνονται με διαταραχή στις πράξεις, με μανιακές παρεκτροπές. Εντέλει, ο τρόπος που βλέπουν οι Ευρωπαίοι και ειδικά οι Γερμανοί την Ελλάδα είναι λάθος. Η καγκελαρία μόλις κατάλαβε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό, καθώς τίθεται υπό αμφισβήτηση το ίδιο το ευρωπαϊκό σχέδιο, «κάναμε σοβαρό λάθος αντιμετωπίζοντας την Ελλάδα σαν μία επιχείρηση», λέει ο Γιόσκα Φίσερ(Le Nouvel Observateur, 29/9). Αυτό το λάθος, όμως, ποιος θα το πληρώσει;