Ο ΠΟΛΕΜΟΣ των ΟΛΙΓΑΡΧΙΩΝ

Η Ιστορία επιστρέφει. Χρειάστηκε πρώτα να «τελειώσει», ή μάλλον να την «τελειώσουν» κάτι τύποι, όπως ο Φουκουγιάμα, ο Κέηγκαν κ.ά., που βιάστηκαν να δοξάσουν την τέλεια ήττα των αντιπάλων της «φιλελεύθερης δημοκρατίας» και της «ελεύθερης αγοράς». Τώρα, ο Κέηγκαν γράφει για την επιστροφή της Ιστορίας (The Return of History and the End of Dreams), ως εάν η Ιστορία να είναι τραμ που πηγαινοέρχεται ή κάτι που υπόκειται στην «αιώνια επιστροφή» του Νίτσε. Αλλά γιατί επιστρέφει η δημοκρατία; Μα, διότι η «δυτικού τύπου δημοκρατία», αυτή που χρειάζεται τα Γκουαντάναμο, την περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, τον Μεγάλο Αδελφό, ήτοι την ασφυκτική επιτήρηση και τον έλεγχο, αυτή που χειραγωγεί τους «κάτω» με τον έλεγχο των Μέσων Ενημέρωσης, η κυνική ολιγαρχία όπου ουσιαστικά ψηφίζουν μόνο οι πλούσιοι (Λ. Θάροου) και αποκαλείται κατ’ ευφημισμό «δημοκρατία» με απαιτήσεις εξαγωγής σε χώρες όπως το Ιράκ, αφού πρώτα ανοίξει με φοβερούς βομβαρδισμούς τα κεφάλια των γηγενών, αυτή η αρχετυπική δυτική δημοκρατία έχει τώρα απέναντί της σύμφωνα με τον Κέηγκαν, τα αυταρχικά καθεστώτα της Ρωσίας και της Κίνας. Όχι ότι δεν είναι ολιγαρχικά και αυταρχικά τα καθεστώτα της Κίνας και της Ρωσίας, αλλά δεν είναι λιγότερο ολιγαρχικά τα καθεστώτα της Δύσης. Συνεπώς, η Ιστορία δεν επιστρέφει διότι η δημοκρατία έχει και πάλι απέναντί της αυταρχικά καθεστώτα, αλλά γιατί τα συμφέροντα των δυτικών ολιγαρχιών συγκρούονται με τα συμφέροντα των ανατολικών ολιγαρχιών. Με άλλα λόγια, διότι η αμερικανική υπερδύναμη βρίσκεται στο λυκόφως της. Υπ’ αυτή την οπτική πρέπει να «διαβάζει» κανείς την αντιπυραυλική ασπίδα πέριξ της Ρωσίας αλλά και την εκστρατεία για το Θιβέτ, την Ξι Γιανγκ (Ουιγούροι) και τα δημοκρατικά δικαιώματα στην Κίνα. Άλλως πως, τα ολιγαρχικά καθεστώτα συγκρούονται μεταξύ τους με όλα τα όπλα που διαθέτουν: Με την ενέργεια η Ρωσία, με την οικονομία η Κίνα, με τα λόγια και τα ΜΜΕ η Δύση