Πέμπτη 17 Απριλίου 2008
Aime Cesaire
Ο ποιητής και πολιτικός Aime Cesaire πέθανε. Αλλά ποιος ξέρει τον ποιητή; Ποιος ξέρει τον πολιτικό για να αξίζει η μνεία; Ίσως μόνο ο συνδυασμός ποίησης και πολιτικής να συνιστά είδηση, όταν το κυνικό πνεύμα της εποχής θέλει τους ποιητές «λαπάδες» ή πιο κομψά «ντελιτάντιδες» και τους πολιτικούς ανέραστους, άχυμους, αδιάβροχους στη ντροπή και την αηδία. Αλλά ο Cesaire ήταν περισσότερο απ’ αυτό, ήταν ο ποιητής της αφύπνισης των μαύρων× ήταν αυτός που μίλησε για τη negritude, τη συνείδηση να είναι κανείς μαύρος, φορέας δηλαδή μιας ορισμένης ιστορικής ταυτότητας και κουλτούρας× ήταν μαζί με τον επίσης ποιητή και πολιτικό Senghor καθώς και τον Damas εκείνοι που αφύπνισαν τους μαύρους, συντελώντας στην απελευθέρωση των αφρικανικών λαών από την αποικιοκρατία. Αυτή την εμβληματική μορφή του αγώνα κατά της αποικιοκρατίας επιχειρούν να οικειοποιηθούν σήμερα οι… αποικιοκράτες. Το γαλλικό πολιτικό κατεστημένο «θρηνεί» τον ποιητή, επιχειρώντας να τον υφαρπάσει από εκείνους των οποίων η ζωή ταυτίζεται με τη ζωή και τους αγώνες του. Γιατί εκείνο το ξύπνημα του Cesaire από τις πεταλιές της νύχτας (της ραπτομηχανής Singer όπου η μάνα του έραβε νυχθημερόν-«Τετράδιο της επιστροφής στη γενέθλια χώρα») θα γίνονταν επικίνδυνος πυροκροτητής στα μυαλά των παιδιών των παρισινών προαστίων. Γιατί οι συνειδήσεις δεν πρέπει να απελευθερώνονται από τα στερεότυπα, αλλά να επαναποικιοποιούνται απ’ αυτά. Η ντροπή να είσαι μαύρος, το αίσθημα κατωτερότητας να είσαι φτωχός, ως εάν αυτά να είναι προκαθορισμένη μοίρα και κατάρα, επανέρχονται σήμερα, σκλαβώνοντας τη συνείδηση και αφαιρώντας τη δυνατότητα να σκεφθεί κανείς τις πραγματικές αιτίες της κατάστασής του. Έτσι, ο χειρότερος ρατσισμός βρίσκεται στα μυαλά των θυμάτων που τον αποδέχονται μοιρολατρικά. Γι’ αυτό ο Cesaire μιλούσε για μία επανάσταση εναντίον της Δύσης και ότι αυτό είναι «το ύψιστο καθήκον των πτωμάτων της ανθρωπότητας». Γι’ αυτό η ποίηση, οι νέες λέξεις, οι νέες συνθέσεις πρέπει να γίνουν το περιεχόμενο της δράσης για τις νέες ανατροπές. Γι’ αυτό ο Cesaire αξίζει να μνημονεύεται
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο ΤΡΑΜΠ, ο ΜΑΣΚ, το διαδίκτυο και ο "νέος φασισμός"
«Δεν πρέπει να προκαλεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι ένα Δημοκρατικό Κόμμα που έχει εγκαταλείψει τους ανθρώπους της εργατικής τάξης θα διαπ...
-
Τώρα το τίποτα. Πριν ν’ ανθίσει η ομορφιά. Προτού η αθωότητα προλάβει να αμαρτήσει, πριν να μεταλάβει τα άχραντα μυστήρια του έρωτα χάθηκε σ...
-
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δήλωσε, χθες, ότι δεν αποκλείει ένα μελλοντικό «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Γιατί τότε δεν...
-
Δεν θα μιλήσουμε σήμερα, τελευταία ημέρα του 2012, ούτε για τη λίστα Λαγκάρντ, ούτε για το «σωματίδιο του θεού»(ή αλλιώς το μποζόνιο του Χιγ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου