ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Ελληνική επαρχία του σωτηρίου έτους 2010. Έρημοι δρόμοι και λουκέτα παντού. Πόλεις φαντάσματα. Tα σπιτικά τραπέζια δεν διαρκούν πολύ, καθώς είναι έκδηλη η ανησυχία για το άδηλο μέλλον. Μόνο τα γιορτινά λαμπιόνια και οι στολισμοί δηλώνουν τη σημασία των ημερών. Ενίοτε, κάποιοι ψίθυροι, δηλωτικοί εχεμύθειας, ρωτούν για αληθές των όσων διατείνονται οι καταστροφολόγοι, όπως ο Σόρος, ο Ρουμπίνι και η Σάξο μπανκ. Κάποιοι συγκεντρώνουν τα διάφορα σενάρια για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας το 2011 και τα αριθμούν: Πρώτο, η διάλυση της ευρωζώνης στη χειρότερη περίπτωση και μεγάλες δυσκολίες στην καλύτερη. Εκτιμούν ότι η τρόικα αγοράζοντας το χρέος της Ελλάδας και της Ιρλανδίας απλώς καθυστερεί την κατάρρευση. Σειρά θα έχουν η Πορτογαλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Γαλλία. Δεύτερο, οι αμερικάνικες πολιτείες χρεοκοπούν κατά το ανάλογο των χωρών της ευρωζώνης. Το αμερικανικό ομοσπονδιακό κράτος, μάλιστα, προστρέχει σε βοήθεια για να σώσει την Καλιφόρνια και το Λος Άντζελες κατά το ανάλογο...

«Στο Μόντε Κάρλο, ένας άντρας πηγαίνει στο καζίνο, κερδίζει ένα εκατομμύριο, γυρίζει στο σπίτι του και αυτοκτονεί»(Τσέχοφ)! Γιατί; Γιατί έτσι. Γιατί όλα είναι μια επινόηση, γιατί όλα είναι στη ζωή, όπως η μετάλλαξη ενός γαιοσκώλικα σε πεταλούδα. Όμως, σε μία οργανωμένη ορθολογικά κοινωνία οι άνθρωποι δεν είναι έρμαια του τυχαίου και του απρόβλεπτου ούτε των νόμων της φύσης. Στην κοινωνία ακόμη και απροσδιοριστία μπορεί ενμέρει να είναι διαχειρίσιμη. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται η από-φανατικοποίηση, ο εξορθολογισμός και η συμφιλίωση. Η Συμφιλίωση ξορκίζει και εξοστρακίζει τον φανατισμό. Αυτό είναι το μήνυμα. Ακόμα και η θρησκεία, όχι ως εξουσία-Εκκλησία, που συμμετέχει στο μίσος, αλλά ως θρησκευτικό συναίσθημα του απλού πιστού αποδίδει τις τιμές στη Γέννηση του Χριστού, τιμές στη γέννηση της ελπίδας. Ο φανατισμός, γενικώς, εξαερώνεται μ’ ένα μαγικό τρόπο, όταν τα θύματά του αντιλαμβάνονται μέσα από τη ζωή ότι η δυστυχία κατοικεί και στις δύο πλευρές. Αντιθέτως, ο φανατισμός και κ...

Η ευρωζώνη κινδυνεύει να διαλυθεί. Την κατάρρευσή της προλέγουν ήδη οι γκουρού-αναλυτές αλλά και χρηματιστές δίκην αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Ήδη, μετά την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, οι περίφημες αγορές με αιχμή του δόρατος τους οίκους αξιολόγησης «χτυπούν» τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, τη Γαλλία. Το ίδιο θα συμβεί και με τους Γερμανούς. Έτσι η γερμανική κεντρική τράπεζα(Deutsce Bank), εκτός από το ότι θεωρεί την Ελλάδα χρεοκοπημένη, εκτιμά ότι τα προβλήματα της Ελλάδας και της Πορτογαλίας προϊδεάζουν για τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ. Λησμονούν την ίδια τη Γερμανία. Σε γενικές, γραμμές ο οικονομικός πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή αφορά τόσο την αντίθεση Βορρά-Νότου όσο και τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του Βορρά(ΗΠΑ-Γερμανία). Το στοίχημα, πάντως, για τους κερδοσκόπους του «δείπνου του Μανχάταν» παραμένει η εξαφάνιση του ευρώ, αφού αυτό δεν μπορεί να υπάρχει επί μακρόν χωρίς την χρηματοπιστωτική αλληλ...

Ποιο τηλεοπτικό κανάλι αναφέρθηκε στις αυτοκτονίες εργαζομένων-Ηράκλειο- αλλά και μικρομεσαίων επιχειρηματιών(Αθήνα); Κανένα. Ποιος πολιτικός είδε τους άστεγους στα πεζοδρόμια της Αθήνας και στους πορτοκαλεώνες της Άρτας, υποβάλλοντας σχετική ερώτηση στη Βουλή; Κανείς. Ο συμβολικός και πραγματικός φόνος εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και απελπισμένων δαν αφορά κανένα. Για τον Κωστή Χατζιδάκη, όμως, σηκώθηκε φωνή μεγάλη εντός του κοινοβουλίου, με τα κόμματα να επιρρίπτουν τις ευθύνες το ένα στο άλλο. Κανείς δεν μίλησε για τη βία της απελπισίας. Για την αντίδραση του "δολοφονημένου" οικονομικά και κοινωνικά απολυμένου κανείς δεν λέει απολύτως τίποτα. Μόνο ο Χατζιδάκης και προς τιμήν του, κατανόησε τον ξυλοδαρμό του. Είδε ότι πρόκειται για την απονομή ενός είδους δικαιοσύνης,για την εξισορρόπηση της ζυγαριάς της βίας. Δεν είμαστε υπέρ της βίας, ούτε της τυφλής ούτε της ανοιχτομάτας, αλλά χθες είδαμε την εμφύλια σύγκρουση των διαδηλωτών. Είδαμε τους καθηγητές να διαπληκτίζονται με ...

Την ώρα που η οργή των εργαζομένων πλημμυρίζει τους δρόμους της Ελλάδας, ένας 63χρονος απαγχονίζεται στο Ηράκλειο λόγω της διαφαινόμενης απώλειας της εργασίας του, ενώ στην Αθήνα ένας γνωστός αντιπρόσωπος αυτοκινήτων αυτοπυροβολείται λόγω χρεών. Στον ίδιο χρόνο ο φυλακισμένος ιδρυτής του WikiLeaks, Τζούλιαν Ασάνζ, καταγγέλλει τη Visa, τη MasterCard και την εταιρεία διαδικτυακών πληρωμών PayPal ως όργανα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι η στιγμή που οι ανακριτές της αμερικανικής δικαιοσύνης ανακαλύπτουν ότι η μεγαλύτερη τράπεζα επενδύσεων της Γουόλ Στρητ, η Goldman Sachs, η πρώτη δύναμη του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν ήταν παρά ένα επικίνδυνο κερδοσκοπικό καζίνο, καθώς το 2007 επένδυσε σε τοξικά ομόλογα χωρίς οι πελάτες της να το γνωρίζουν. Τα γράφουμε αυτά γιατί από εκεί προέκυψε η σημερινή οικονομική κρίση, η οποία μετακυλήθηκε στους «κάτω», καθιστάμενη κρίση δημόσιου χρέους. Βέβαια, πολλοί μετά την εκλογή του αφροαμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα πίστεψαν ...

Ενοχή γιατί; Ποιους νόμους, ιερούς και κοσμικούς, ποιους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς παραβιάσαμε; Ποιο παιγνίδι «ευχαρίστησης-ενοχής» παίξαμε, τι ευχαριστηθήκαμε και δεν το αντιληφθήκαμε; Και να τώρα ευνούχοι και καταθλιπτικοί. Ποιος ευνούχισε και τι προκάλεσε τη μελαγχολία ενός ολόκληρου λαού; Η κατάθλιψη προκύπτει όταν κάποιος δεν έχει ούτε το σώμα ούτε τη ζωή που θα επιθυμούσε, όταν κατοικεί ένα ον που οι άλλοι(οι ξένοι εν προκειμένω) περιφρονούν. Αυτή η περιφρόνηση επιστρέφει και ενδοβάλλεται, καθιστάμενη αυτοπεριφρόνηση και συνεπώς ενοχή. Τότε η μελαγχολία δανείζεται τα χαρακτηριστικά του πένθους για τον χαμένο παράδεισο, για την αβάσταχτη επιθυμία του. Το κυβερνών κόμμα σε συνδυασμό με τα μέσα ενημέρωσης και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης δημιουργεί ενοχές με βάση διλήμματα που διαμορφώνονται στη βάση της μανιχαϊστικής έννοιας του «καλού και του κακού». Σ’ αυτή τη λογική ήταν η απόφανση Πάγκαλου ότι «όλοι τα φάγαμε», ή ότι ζούσαμε με δανεικά και, πάντως, πάνω από τις δ...

Απόβραδο Σαββάτου στη Σταδίου. Ο φίλος μού δείχνει τα παγωμένα όνειρα του άστεγου στα μάρμαρα της τράπεζας. Ενώνουμε την οργή μας μ’ αυτή του Άρη Δαβαράκη, βλαστημάμε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τους τύπους «που τρώνε το βράδυ στο «L’ Abreuvoir» και στην «Brasserie» και δεν τους καίγεται καρφί για τα όσα συμβαίνουν…», για το νέο εργασιακό δίκαιο που είναι δίκαιο κατεχόμενης χώρας(Ι.Δ. Κουκιάδης), για τα ρουσφέτια των μετατάξεων και τα κίνητρα για… απολύσεις, για την εσωτερική υποτίμηση της ζωής και της αξιοπρέπειας των «κάτω», για τις προσχηματικές απεργίες των υψηλόμισθων κομματισμένων συνδικαλιστών, για τη Βάσω Παπανδρέου που αμφισβητεί το Μνημόνιο –αυτό το οποίο ψήφισε- και το άδικο των μέτρων χωρίς, όμως, να παραιτείται, βρίζουμε για την κατάργηση του κοινωνικού συμβολαίου, που είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, για τις συντάξεις των φτωχών, που κόβονται και ξαναπερικόπτονται, για τους απολυμένους, για τους νέους που δεν βρήκαν ποτέ μία δουλειά και δεν θα κάνουν...

Ο μαέστρος στη Σκάλα του Μιλάνου σηκώνει τη μπαγκέτα του και σταματάει την ορχήστρα. Ύστερα, απευθύνεται στον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας και στο πλήθος, ζητώντας να μην περικοπούν από την κυβέρνηση τα χρήματα για τον πολιτισμό. Επευφημείται. Στην Ελλάδα κανείς διανοούμενος δεν αντιδρά στον κανιβαλισμό που υφίστανται οι εργαζόμενοι, κανείς δεν καταγγέλλει αυτούς που κατήλθαν στις εκλογές με το σύνθημα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» και, σήμερα, βυθίζουν την ελληνική κοινωνία όλο και περισσότερο στη βαρβαρότητα. Μόνο ο αειθαλής Μίκης Θεοδωράκης σήκωσε και πάλι φωνή «ανυπακοής» και αντίστασης. Οι άλλοι; Που είναι οι υποδέλοιποι; Ποιος θα αντισταθεί στις στρεψοδικίες και τις ψευτιές του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του; Ποιος θα απαντήσει στον απίθανο κυνισμό τους, σύμφωνα με τον οποίο η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων είναι για το καλό των εργαζομένων; Απολύουν, περικόπτουν τους μισθούς, διαλύουν ζωές και, συγχρόνως, έχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι έρχονται να άρουν την προϋπάρ...

Πόσοι άνεργοι, πόσοι ζωντανοί νεκροί, πόσοι «νεόπτωχοι», πόσοι καιάδες χρειάστηκε να γεμίσουν από περιττούς ανθρώπους, από εργαζόμενους και συνταξιούχους ώσπου ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν να αντιληφθεί το αδιέξοδο του νεοφιλελευθερισμού και να αναφωνήσει «Γίναμε κεϊνσιανιστές»; Κι αν η ηγεσία του πλέον νεοφιλελεύθερου θεσμού άλλαξε ρότα, γιατί οι πολιτικές ελίτ της Ευρώπης έγιναν πιο νεοφιλελεύθερες από τους Αμερικανούς-πατέρες του νεοφιλελευθερισμού; Άγνωστο. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι ιεροφάντες τύπου Όλι Ρεν, Μέρκελ, Γιούνκερ και Τρισέ μαζί με τους Ρουμπινί, Σόρος αλλά και τους Κρούγκμαν, Στίγκλιτς προβαίνουν σε αποφάνσεις και αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Μόνο που ασχολούνται με σκιές δικαιολογώντας το κακό και τον πόνο. Αντιθέτως, εκείνοι που ζουν από την εργασία και αισθάνονται ακόμη γνωρίζουν την αλήθεια του οικονομικού κανιβαλισμού. Όπως εκείνη η Αμερικάνα καθαρίστρια της οποίας το επιτύμβιο παραθέτει ο Τζον Μ. Κέινς: «Μη θρηνείτε για μ...

Ήρθε ήδε και απήλθε ο επικυρίαρχος, πρώην σοσιαλιστής και νυν θεσμικός εκπρόσωπος των σύγχρονων αποικιοκρατών Στρος-Καν. Πρώτα επιδαψίλευσε εγκώμια στους γραικύλους, σ’ αυτούς που είναι η εγχώρια πολιτική και πνευματική εξουσία, και οι οποίοι συνιστούν τις κατ’ εφημισμό «δημοκρατικές παρέες» των πρόθυμων δορυφόρων, προωθώντας με το αζημίωτο πολλές φορές τις αλλότριες πολιτικές δίκην μονόδρομων. Μονόδρομος ο εκσυγχρονισμός και η ευρωζώνη, μονόδρομος η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, μονόδρομος τα τοξικά ομόλογα –γιατί έτσι παίζεται το «έξυπνο» παιγνίδι»!-, μονόδρομος το σχέδιο Ανάν, μονόδρομος το Μνημόνιο, μονόδρομος η εθνική υποδούλωση, μονόδρομος και η εξαφάνισή μας. Στο τέλος δεν θ’ απομείνει τίποτα σ’ αυτό τον τόπο πάρεξ κάτι περίεργα μικροσωματίδια, που αποκαλούνται γλοιόνια. Πρώτα, βέβαια, θα χαθούν οι «κάτω», οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Κι ύστερα όσοι αντιστέκονται. Όσο για τους υποτακτικούς, τους άλλοτε ραγιάδες, ενδέχεται να επιβιώσουν ως ένα ιδιαίτερο είδος σαλτιμπάγκω...

Χρόνια τώρα εκείνοι που μιλούσαν για την εικονική οικονομία του χρηματιστηρίου ή γενικότερα για το χρηματοπιστωτικό κεφαλαίο που λειτουργεί σαν πανωσήκωμα έτοιμο να προκαλέσει την κατάρρευση όλου του οικοδομήματος, στραγγαλίζοντας την πραγματική οικονομία, δηλαδή την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, όλοι αυτοί θεωρούνταν γραφικοί και, τουλάχιστον, οπισθοδρομικοί. Εκείνοι, που πορεύονταν σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής, θεωρούσαν ότι όλα είναι θέμα «έξυπνων» κινήσεων και επενδύσεων ακόμη και στα τοξικά(υψηλού ρίσκου) ομόλογα. Ώσπου η φούσκα έσκασε. Όμως, αντί -μετά την παγκόσμια κρίση την οποία προκάλεσαν οι τράπεζες- το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στην πραγματική οικονομία να πάρει το πάνω χέρι, το χρηματοπιστωτικό εξακολουθεί να κυριαρχεί, ελέγχοντας πλήρως την πραγματική οικονομία και θεσμούς, όπως το ΔΝΤ ή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και κατ’ επέκταση τις πολιτικές αποφάσεις των κρατών. Όμως, το αδιέξοδο είναι απόλυτο. Γι’ αυτό προσωπικότητες του ίδιου το...

Αυτή η διαδήλωση δεν έχει ξαναγίνει στην Αθήνα. Γονείς και παιδιά μαζί. Μπροστά τα παιδιά και πίσω οι γονείς. Οι δεύτεροι αγωνιώντες και εν εγρηγόρσει, έτοιμοι να μπουν μπροστά αν χρειαστεί. Δεν χρειάστηκε. Το τραγούδι που έλεγε «... κι όσοι τροµαγµένοι κοιτάτε την οθόνη/ όλοι µαζί σας το φωνάζουµε πως δεν είστε µόνοι/ σπάστε τις οθόνες και βγείτε έξω στο φως / τα παιδιά σας είµαστε και όχι ο εχθρός», δεν τραγουδήθηκε χθες. Μόνο η οργή για την αστυνομοκρατία ξεχείλιζε και πιο πολύ για εκείνους τους τύπους με τα περίεργα γυαλιά και τους λοστούς στα χέρια, που δεν ήταν ούτε μαθητές ούτε χουλιγκάνοι. Βαλτοί έμοιαζαν. «Δεν θα ξανάρθω πορεία μ’ αυτούς τους ηλίθιους» λέει ο μαθητής. «Αυτό θέλουν να πετύχουν» ακούγεται να του λέει ο πατέρας του. Κάποιοι άλλοι συζητούν για τη… σύμπτωση της ανακάλυψης των γιαφκών και την κήρυξη της Αθήνας σε κατάσταση πολιορκίας. Άλλοι σχολιάζουν την έλευση στην Αθήνα του Ντομινίκ Στρος-Καν, επικεφαλή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και υποψήφιου προέδρου της...

Τα συνδικάτα δεν χρειάζονται, οι εργαζόμενοι πρέπει να δουλεύουν περισσότερο (γιατί όχι και 68 ώρες την εβδομάδα!), δεν υπάρχουν κεκτημένα, η χώρα πρέπει να γίνει ανταγωνιστική. Τα λόγια ανήκουν στον πρώην πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, πριν τέσσερα περίπου χρόνια, και εκφράζουν μια συγκεκριμένη αντίληψη για την οικονομία, την πολιτική και τον άνθρωπο και τα οποία εφαρμόζονται σήμερα. Πρόκειται για μια αντίληψη που θέλει τον άνθρωπο δούλο του ανταγωνισμού(συνυφασμένου άρρηκτα με τη μεγιστοποίηση του ποσοστού κέρδους), ενός ανταγωνισμού που πρέπει να είναι απελευθερωμένος από τριβές και αντιδράσεις και ο οποίος αντιμετωπίζει την εργασία ως άγριο καταναγκασμό. Σ’ αυτοί τη λογική οι πολλοί (οι σκλάβοι της εργασίας) είναι οι αναλώσιμοι της Ιστορίας, η οποία είναι το ατέλειωτο χρονικό θριάμβων των «εχόντων» στο μεγάλο συμπόσιο της κοινωνίας, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα αλληλοσπαρασσόμενα είδη στο μεγάλο συμπόσιο της ζούγκλας! Αυτή η αντίληψη σε συνδυασμό με τους διασπαστικούς μηχανισμούς στο εσ...

Μετά τα έγγραφα που αποδείκνυαν βασανισμούς ιρακινών από τους Αμερικανούς και τα οποία προκάλεσαν ακόμη και την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για τη διεξαγωγή σχετικής έρευνας, ακολουθεί η νέα αποκάλυψη από τον ιστότοπο Wikileaks.org ενός τεράστιου όγκου εγγράφων της αμερικανικής διπλωματίας, ενώ προαναγγέλλεται και η δημοσίευση εγγράφων που αφορούν στο τραπεζικό «οικοσύστημα διαφθοράς» και συγκεκριμένα μία αμερικανική τράπεζα, την Bank of America. Ήδη ο ιδιοκτήτης του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάντζ, καταζητείται από την ιντερπόλ, αλλά πολλοί διερωτώνται πως κατάφερε μέχρι σήμερα να διαφύγει από τις μυστικές υπηρεσίες και δεν βρέθηκε στραγγαλισμένος σε κάποιο ξενοδοχείο; Ίσως γιατί ο Ασάντζ γνώριζε εκ των έσω τον τρόπο λειτουργίας των αμερικανικών υπηρεσιών και είχε λάβει τα μέτρα του. Έτσι, τον Αύγουστο είχε καταφύγει στη Σουηδία όπου βρήκε υποστήριξη από τα συνδικάτα και διάφορα πολιτικά κόμματα και όπου ζήτησε άδεια παραμονής και εργασίας. Η καταγγελία όμως από δύο σουηδέζες, την οποία ο...

Εάν κάποιος ισχυριζόταν ότι η επίθεση στους δίδυμους πύργους προήλθε από τους ίδιους τους Αμερικανούς, θα χαρακτηρίζονταν ψυχωτικός συνωμοσιολόγος. Το ίδιο αν έλεγε ότι την επίθεση των χάκερς στο κινέζικο google κατεύθυναν αμερικάνικες υπηρεσίες. Δεν είναι τυχαίο ότι ο γνωστός σκηνοθέτης Σπάικ χαρακτηρίστηκε από την εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» συνωμοσιολόγος γιατί κινηματογράφησε τον κοινωνικό και φυλετικό ρατσισμό στη Νέα Ορλεάνη, εξάγοντας το συμπέρασμα ότι η Ουάσινγκτον σχεδόν «σκόπιμα» άφησε τα φράγματα να σπάσουν κατά τη διάρκεια του τυφώνα Κατρίνα για να πνίξει μαζί με τους φτωχούς μαύρους και τον πολιτισμό τους, την περίφημη μαύρη τζαζ. Να, όμως τώρα, τα χιλιάδες διαβαθμισμένα έγγραφα που δημοσιοποιούνται από το Wikileaks , αποδεικνύουν πως όχι μόνο υπάρχουν συνομωσίες αλλά και ότι η αμερικανική διπλωματία λειτουργεί κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες λειτουργούν και ως κατάσκοποι, αφού καλούνται να προμηθεύσουν την υπηρεσία IC(Intelligence Community)...

Οι Ιρλανδοί αντιστέκονται. Το 57% των πολιτών της χώρας αυτής επιθυμεί τη «στάση πληρωμών» και όχι την υπαγωγή στο Μνημόνιο. Στην Ελλάδα, όμως, δεν κουνιέται φύλλο. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ καθεύδουν. Μόνο τώρα που απειλείται ο σκληρός πυρήνας των οπαδών και των συνδικαλιστών του κυβερνώντος κόμματος στις ΔΕΚΟ ενδέχεται να «ανάψουν τα αίματα». Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων είναι από καιρό εξωνημένοι είτε λόγω στενών συμφερόντων είτε λόγω κομματισμού. Γι’ αυτό κανείς δεν ταράζεται από τις απολύσεις και την άγρια ανεργία, και πάνω απ’ όλα από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Η αλληλεγγύη έχει χαθεί προ πολλού μέσα σε μια υπερ-ατομικιστική κουλτούρα. Γι’ αυτό η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο κρίση οικονομικής διαχείρισης αλλά και μία πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική κρίση της κοινωνίας και του Έλληνα ανθρώπου. Απέναντι, άραγε, σ’ αυτόν τον πολιτισμό του υπερεγωτισμού και του ακραίου ναρκισσισμού δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση; Κι όμως από κορφή σε κορφή αρχίζουν να ανάβουν οι φρυκτωρίε...

Πρώτα η Ελλάδα, μετά η Ιρλανδία κι ακολουθεί η Πορτογαλία και η Ισπανία. Οι «χώρες-γουρούνια»(PIGEs) της ΕΕ εισέρχονται μία μία στην πρέσα των «αγορών». Η Ευρώπη φλέγεται από παντού. Απ’ έξω επιτίθενται οι σταυροφόροι της Γουόλ Στρητ και των τραπεζών. Από μέσα τα θύματα, οι άνεργοι, οι αποκλεισμένοι, οι ηλικιωμένοι αλλά και οι νέοι που αρνούνται να χαθούν μ’ ένα σπασμό και αντιδρούν. Στη Βρετανία οι φοιτητές με πρωτοφανή για τη χώρα δυναμικό τρόπο διαμαρτύρονται, καταλαμβάνοντας πανεπιστήμια και δημόσια κτίρια. Το ίδιο και στο Μιλάνο, τη Μπολόνια, το Παλέρμο. Όμορφοι νέοι και νέες διεκδικούν τη ζωή και τα όνειρά τους στο δρόμο. «Όλη η χώρα να κατέβει στο δρόμο» είναι το σύνθημα και στην Ιρλανδία για τη σημερινή μεγαλειώδη αντίδραση των συμπατριωτών του Τζόυς στο δικό τους Μνημόνιο. Μόνο στην Ελλάδα οι αντιδράσεις είναι ισχνές. Όλα εδώ τα πλακώνει η φοβέρα που σκορπίζουν παντού τα χειραγωγημένα μέσα ενημέρωσης. Ο φόβος έχει ενοφθαλμιστεί στα πάντα. Ζόφος παντού. Κάποιοι, όμως, πλανώνται...

Λαογραφία ή ανθρωπολογία; Εκεί στο «Φλοράλ», την Τετάρτη το βράδυ, πρώτα άναψε η ενδιαφέρουσα συζήτηση λαογράφων και ανθρωπολόγων για το λαϊκό πολιτισμό με αφορμή το σχετικό βιβλίο του Βαγγέλη Αυδίκου. Ύστερα πήραν φωτιά οι εντός μας οι χυμοί. Το ατομικό Εγώ πάτησε πάνω στο verso του κλαρίνου, στον ήχο πλάγιο δεύτερο του βυζαντινού ύμνου, του δημοτικού τραγουδιού, του ρεμπέτικου και του έντεχνου, άναψε με το σπίρτο του τσίπουρου και κενώθηκε εντελώς με τον τρόπο των δερβίσηδων. Έτσι κενωμένοι γίναμε Εμείς, δικαιώνοντας τον ποιητή, που έλεγε «Εγώ είναι ο άλλος», επιβεβαιώνοντας τον Κωστή που μιλούσε για τη μανική αγάπη και βιώνοντας την ευτυχία της συνάντησης, την ερωτική ροπή πρόσμιξης, τη συλλογικότητα, η οποία κάνει δυνατά ακόμη και τα ανέφικτα. Όλα αυτά στηριγμένα και αναβαπτισμένα σ’ έναν αστικό λαϊκό πολιτισμό που διατηρεί τα σημαντικά στοιχεία του προηγούμενου τρόπου ζωής και οικονομίας, ο οποίος απαξιώθηκε δολίως από τον πολιτισμό της κατανάλωσης. Αυτή την υπέροχη συλλογικότητα ...

«Όταν οι Αμερικανοί λαμβάνουν ένα οικονομικό μέτρο για να επιλύσουν ένα πρόβλημα στις ΗΠΑ, οφείλουν να σκεφτούν τις συνέπειες που θα έχει για την Κίνα, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Γερμανία, τη Γαλλία και μία αφρικανική χώρα». Αυτά δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα στις 10 Νοεμβρίου με αφορμή την ενίσχυση της αμερικανικής οικονομία με ρευστό ύψους 600 δις δολορίων από την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ(Fed). Η ενέργεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της ισοτιμίας του δολαρίου έναντι των άλλων νομισμάτων εκτός από το κινέζικο γουάν. Αυτό είχε κατ’ επέκταση ως συνέπεια την διευκόλυνση των αμερικανικών εξαγωγών και ένα είδος προστατευτισμού έναντι της εισαγωγής των προϊόντων άλλων χωρών, που έγιναν ακριβότερα. Υπολογίζεται ότι οι ΗΠΑ από το 2008, όταν δηλαδή ξέσπασε η κρίση, έχουν ρίξει «ζεστό χρήμα» στην αμερικανική αγορά ύψους 1.700 δις δολαρίων. Το κακό είναι ότι η ενίσχυση της αμερικανικής οικονομίας κατευθύνθηκε κυρίως προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα, δηλαδή στις ...

Δεν τους έχει εκλέξει κανείς. Κυρίως δεν τους έχουμε εκλέξει εμείς ως κυβερνήτες μας. Κι όμως είναι αυτοί που λαμβάνουν τις πιο καθοριστικές αποφάσεις για τη ζωή και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Αν αποτύχουν, κανείς δεν θα μπορέσει να τους ζητήσει λογαριασμό. Γιατί είναι ανεξέλεγκτοι και κατ’ επέκταση ανεύθυνοι. Είναι οι τοποτηρητές της τρόικας, οι προκουράτορες, όπως έλεγαν τους κυβερνήτες των κατακτημένων χωρών την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Είναι οι Her Omnes(οι κύριοι όλος ο κόσμος του Κάφκα), αυτοί που ζουν χωρίς να συλλογίζονται την τραγωδία του απλού ανθρώπου. Είναι οι κοστουμαρισμένες μηχανές που αδυνατούν να βγουν για μια στιγμή έξω από το Εγώ τους, ώστε να δουν από απόσταση το δράμα που προκαλούν σε εκατομμύρια ανθρώπους. Γι’ αυτούς έλεγε το 1958 η Χάνα Άρεντ πως «Αν αποδεικνυόταν αλήθεια πώς η γνώση και η σκέψη έχουν χωρίσει οριστικά, τότε θα γινόμαστε πράγματι ανίσχυροι δούλοι...». Ε, λοιπόν, αν οι εργαζόμενοι έχουν καταστεί περιττοί για τους τεχνοκράτε...

Την ώρα που οι Γάλλοι αποφάσισαν την εισαγωγή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του Πλάτωνα, του Καντ και του Χέγκελ, δηλαδή της φιλοσοφίας, για να γίνουν τα παιδιά σκεπτόμενοι πολίτες και να αμυνθούν στην παραπληροφόρηση και την τρομοκρατία των μίντια, που καθηλώνουν και τους ενδοβάλλουν την ενοχή για την κρίση, την ίδια ώρα οι επιστήμονες του CERN αιχμαλώτισαν για πρώτη φορά και για λίγα δευτερόλεπτα άτομα της αντιύλης. Εν τω μεταξύ, στην Αθήνα ο βίαιος δυτικός ορθολογισμός ενός αστυνομικού του Δήμου συγκρουόταν με το φανατισμό ενός μουσουλμάνου μικροπωλητή και τους «ιερούς στίχους» του. Στην περίπτωση της σύγκρουσης της αντιύλης με την ύλη εξαφανίζονται και οι δύο μορφές ύλης με μία λάμψη υψηλής ενέργειας. Είναι άγνωστο ποια θα είναι η έκβαση της σύγκρουσης δυτικών και ανατολικών φονταμενταλιστών, μισαλλόδοξων χριστιανών και φανατικών μουσουλμάνων. Πάντως, στη σύγκρουση μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών στην Ελλάδα κέρδισαν οι καπνοβιομηχανίες και τα μπαρ, όπου μετά τις 9 το βράδυ θα επι...

Το σύνθημα-μήνυμα του Μίκη Θεοδωράκη πως η Ελλάδα δεν ανήκει στη Δύση αλλά ότι «η Ελλάδα ανήκει στην Ελλάδα» εκ πρώτης όψεως μοιάζει με ταυτολογία, αλλά δεν είναι. Για να βρει συνεπώς το σύνθημα αποδέκτες θα πρέπει να γίνει αντιληπτό τι είναι η Ελλάδα σήμερα ως όρος και ως τόπος. Κατ’ αρχήν πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κάθε τόπος είναι μνήμη και φυσική τοποθεσία, είναι περιοχή μνείας-μάθησης και γεωγραφίας, είναι χώρος και λόγος, ένας κοινός τόπος αναφοράς και μία παράδοση, δηλαδή μία αρχετυπική πατρίδα. Έχοντας πατρίδα, έχεις ρίζα, έχεις τόπο, ο οποίος ως λόγος, ήχος και λαλιά, εγγράφεται στο σώμα και την ψυχή. Ύστερα, το σώμα και η ψυχή μιλούν αλλά και κουβαλούν τον τόπο και το λόγο του στην εξορία και στην ετεροτοπία. Αλλά ο τόπος ως κοινή οπτική γωνία θέασης του κόσμου γίνεται ιδεολογία και αισθητική, γίνεται κοινός ορίζοντας πέρα από τον οποίο είναι οι άλλοι με τους δικούς τους, διαφορετικούς ορίζοντες. Πάντα ένας βράχος ή ένα μνημείο, όπως η Ακρόπολη, θα γίνεται η ρίζα, η χ...

Μετά την Ελλάδα, σειρά έχει η Ιρλανδία. Ύστερα η Πορτογαλία. Ήδη όλα παραπέμπουν στον προηγούμενο Μάη, όταν παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις τα περίφημα spread των ελληνικών ομολόγων εκτινάσσονταν στα ύψη. Έτσι, μία καθησυχαστική δήλωση του προέδρου της Ε.Ε. Χ. Μ. Μπαρόζο από τη Σεούλ και τη σύνοδο του G20, ότι όλα είναι έτοιμα για τη διάσωση της οικονομίας της Ιρλανδίας, αντί να ηρεμήσει τις αγορές τις παρόξυνε ακόμη περισσότερο, οδηγώντας σε νέες κερδοσκοπικές επιθέσεις. Αλλά από πού προέρχονται οι επιθέσεις αυτές; Μέχρι πρότινος όλοι θεωρούσαμε ότι προέρχονται μόνο από τις ΗΠΑ και πως επρόκειτο για μία επίθεση εναντίον του ευρώ, αλλ’ αυτό είναι λάθος. Οι κερδοσκοπικές επιθέσεις γίνονται ακόμα και από χώρες του ευρώ, όπως η Γερμανία και η Γαλλία! Γενικά, αναπτύσσονται επιθέσεις με βάση τον κανόνα του ισχυρότερου, δηλαδή της ζούγκλας. Γι’ αυτό ακόμα και ο πάπας Βενέδικτος έκανε έκκληση για τη μη ένωση των πλούσιων χωρών(G20) εναντίον των φτωχών. Γιατί αυτό συμβαίνει σήμερα, την κρίση ...

Είμαστε εκ προοιμίου υπέρ της συμμετοχής των πολιτών στις πολιτικές διαδικασίες και πάνω απ’ όλα στις εκλογές είτε αυτές είναι αυτοδιοικητικές είτε βουλευτικές. Όμως δεν είναι εκ των προτέρων, ή πάντα, εξασφαλισμένη η δημοκρατικότητα και η ελευθερία αυτής της συμμετοχής. Γιατί όταν δεν διασφαλίζεται η ελεύθερη έκφραση της βούλησης του πολίτη, όταν ο ψηφοφόρος χειραγωγείται μέσω εκβιαστικών διλημμάτων ή η ψήφος υφαρπάζεται μέσω του πελατειακού συστήματος, τότε η αποχή δεν είναι απολιτική. Αν μάλιστα όπως σημειώνει ο πρώην σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, Λέστερ Θόροου, η ψήφος πλέον εξαγοράζεται από μία ολιγαρχία, τότε η αποχή μπορεί να είναι και μία μορφή αντίστασης. Άλλως πως, το εκλογικό σώμα είναι ένα «σώμα» άμεσα βυθισμένο στο πολιτικό πεδίο όπου οι σχέσεις εξουσίας ασκούν πάνω του μια άμεση επιρροή καθώς το περικυκλώνουν, το σημαδεύουν, το χειραγωγούν, το βασανίζουν, το εξαναγκάζουν, το υποχρεώνουν σε τελετουργίες, απαιτούν από αυτό κάποια σημάδια, το «ναι» και το «όχι» του. Κι όταν μ...

«Οι αλκοολικοί συγκεντρώθηκαν (σ.σ. η G 20 στη Σεούλ) για να αποφασίσουν πώς να σταματήσουν να πίνουν, αρκούμενοι σ’ ένα τελευταίο ποτήρι». Μ’ αυτή τη μεταφορά περιέγραψε ο Ζακ Ατταλί τη σύνοδο κορυφής των 20 πλουσιότερων χωρών του κόσμου. Δυστυχώς, όμως, όπως διαπιστώνει ο ίδιος αναλυτής, στην πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας δεν αποφασίσθηκε κανένας τρόπος αποτοξίνωσης. Και αναρωτιέται: «Δεν βλέπουν ότι το σπίτι καίγεται;». Το βλέπουν. Απλώς δεν μπορούν να αλλάξουν τη φύση τους. Ακριβώς όπως τα βαμπίρ δεν μπορούν να σταματήσουν να πίνουν αίμα, ή ο σκορπιός να δαγκώνει το γάιδαρο στη μέση του ποταμού, έτσι και οι κερδοσκόποι δεν μπορούν να σταματήσουν τη φωτιά αν κερδίζουν απ’ αυτή. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο χρηματοπιστωτικός τομέας της οικονομίας, για την ακρίβεια η δικτατορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα εξακολουθήσει να επενδύει, όχι στην πραγματική οικονομία, δηλαδή στην παραγωγή, αλλά εκεί όπου υπάρχει υψηλότερη απόδοση κέρδους στο πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Και αν σκεφθεί καν...

Μετά τον εκβιασμό της προσφυγής σε πρόωρες εθνικές εκλογές αν δεν υπερψηφιστούν οι υποψήφιοι Περιφερειάρχες του ΠΑΣΟΚ, σειρά έχει ο γνωστός έκπαλαι ιδεοληπτικός εκβιασμός των «ανίερων συμμαχιών»! Προκειμένου να εμποδίσει τη συνάντηση των αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος ενεργοποιεί τη μεταφυσική και την «πίστη» στην... ιερότητα της πολιτικής στράτευσης, το μανιχαϊσμό του «μαύρου-άσπρου», των… γνωστών δυνάμεων του φωτός και του σκότους, της αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ(!), και της επάρατης δεξιάς. Αλλά μιλούν, σήμερα, για «ανίερες συμμαχίες» αυτοί οι οποίοι αν και αυτοπροσδιορίζονται ως σοσιαλιστές, συμμάχησαν με τους πιο άγριους νεοφιλελεύθερους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μιλούν για ιερότητα αυτοί που κονιορτοποίησαν το κοινωνικό κράτος και αφαίρεσαν από τους εργαζόμενους δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αίμα στη διάρκεια αιώνων. Βέβαια, το στρατήγημα των «ανίερων συμμαχιών» έχει την αφετηρία του στο πρ...

Νέες «φούσκες» και αποσταθεροποίηση της παγκόσμιας οικονομίας φοβάται η Κίνα. Το πρόγραμμα τροφοδότησης της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας με ρευστότητα, μέσω της αγοράς ομολόγων αξίας έως και 600 δισ. δολάρια από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), ενδέχεται να οδηγήσει σε μια νέα «φούσκα» στοιχείων ενεργητικού. Ο υποδιοικητής του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος της Κίνας, Μα Ντελούν δήλωσε ότι ανησυχεί πώς η παροχή τεράστιας ρευστότητας στην οικονομία θα ανατρέψει τις ισορροπίες της διεθνούς ανάπτυξης (Ρόιτερ). Ομοίως, η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ απέρριψε την πρόταση του Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Τιμ Γκάιτνερ να θεσπιστούν όρια στο πλεόνασμα και το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μεταξύ των χωρών. Τα πλεονάσματα είπε δεν «οφείλονται μόνο στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, αλλά και στην ανταγωνιστικότητα»(Financial Times). Για την κ. Μέρκελ η επιστροφή στον προστατευτισμό από το διεθνές εμπόριο είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει η παγκόσμια...

Η αποχή θεωρείται η μεγάλη… νικήτρια της προχθεσινής εκλογικής αναμέτρησης. Αλλά από πότε η μη συμμετοχή των πολιτών σε μία κορυφαία πολιτική διαδικασία, όπως οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, μπορεί να συνιστά θετική δράση; Από τότε, δυστυχώς, που η αποχή θεωρήθηκε εργαλείο αποδοκιμασίας και απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος συνολικά. Παραδόξως, όμως, σε μεγάλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, όπου η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία κυμαίνεται από 26 έως 30% δεν τίθεται θέμα δημοκρατικότητας και κρίσης αντιπροσώπευσης. Με άλλα λόγια, οι απέχοντες, όπως και αυτοί που ψηφίζουν λευκό ή άκυρο απλώς δεν υφίστανται, δεν υπάρχουν. Υπ’ αυτή την οπτική η γενίκευση ότι η αποχή συνιστά πάντα ένα εργαλείο αποδοκιμασίας, ότι οι εκλογείς απέχουν και απέχοντας σπάνε τη βιτρίνα της υποτιθέμενης δημοκρατικής αντιπροσώπευσης, είναι παγίδα. Αντιθέτως, η αποχή πρέπει να αντιμετωπίζεται κάθε φορά συγκεκριμένα και αναλόγως των συνθηκών. Στις προχθεσινές αυτοδιοικητικές εκλογές οι ψηφοφόροι απείχαν είτε...

Η Αθήνα διέρχεται σοβαρή ανθρωπιστική κρίση. Μετανάστες αλλά και Έλληνες λιμοκτονούν. Ήδη οργανώσεις από τη Νορβηγία και την Ολλανδία κατευθύνονται στη χώρα μας για να παράσχουν βοήθεια, όπως έκαναν άλλοτε στην Ουγκάντα. Αυτό αποκάλυψαν χθες οι «Γιατροί του Κόσμου» κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου. Εκπρόσωποι της οργάνωσης δήλωσαν ότι οι συνθήκες είναι τόσο δυσμενείς που αποφάσισαν να λειτουργούν στην πρωτεύουσα «σαν είναι μια αποστολή εξωτερικού». Όμως, όλη η Ελλάδα είναι μία Αθήνα, όλη η χώρα είναι μία κραυγή. Στην επαρχία η κατάσταση πολλές φορές είναι χειρότερη. «Μόνο τον τελευταίο μήνα στο πολυ-ιατρείο των Γιατρών του Κόσμου προσήλθαν 11.000 άνθρωποι κι από αυτούς δεν ήταν όλοι αλλοδαποί». Η διευθύντρια της Οργάνωσης επιβεβαίωσε ότι επισκέπτονται το πολυ-ιατρείο όλο και περισσότεροι Έλληνες: «Συνταξιούχοι με πολύ χαμηλές συντάξεις, που δεν μπορούν να πληρώσουν το 25% της συμμετοχής στα φάρμακα, Ρομά, που πλέον τους ζητείται να πληρώσουν στα νοσοκομεία, άνθρωποι που δεν έχουν ένσ...

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αφού αυτοπροσδιορίσθηκε ως «αντιεξουσιαστής στην εξουσία», τώρα φθέγγεται συνεχώς και αδιαλείπτως για την «επανάσταση του αυτονόητου». Βαρύγδουπες λέξεις και αυτοαναφορικές φράσεις, αυτεπίστροφες, που καθρεφτίζονται επ’ ολίγον στο πλήθος, στο οποίο απευθύνονται, κι ύστερα επιστρέφουν δίκην αντίλαλου, ικανοποιώντας τον ξενιστή τους. Ο λαός είναι το μάρμαρο, πάνω στο οποίο διαμορφώνονται σαν ηχώ οι εκφωνούμενοι πολιτικοί λόγοι. Όχι, εδώ δεν πρόκειται για τον καθρέφτη-πόρτα της ψυχής που θέλει να αποσυντεθεί και να περάσει στην απέναντι πλευρά σαν την επανάσταση-μετά-την-επανάσταση. Οι λόγοι δεν είναι πύρινοι γιατί δεν θέλουν να εμπνεύσουν, δεν επιθυμούν να ξεσηκώσουν, να χειραγωγήσουν και να ευνουχίσουν επιχειρούν. Γι’ αυτό η «επανάσταση του αυτονόητου» δεν είναι παρά ο σάπιος αέρα ενός πομφόλυγα που επιστρέφει πάνω στο κεφάλι εκείνου που τον εκτόξευσε. Είναι πρόδηλο δε ότι σ’ αυτή την… επαναστατική διαδικασία η κοινωνία των πολιτών ελλείπει, καθώς είναι...

Τι επιδιώκουν οι τρομοκράτες με τα παγιδευμένα δέματα; Όχι να σκοτώσουν. Ενδεχομένως να τραυματίσουν. Αλλά αυτό είναι το παρελκόμενο. Εκείνο που κυρίως επιχειρούν, είναι να «πυρπολήσουν» την εικόνα της Ελλάδας, να πλήξουν τον τουρισμό, το ελληνικό συγκριτικό πλεονέκτημα, να βαθύνουν την οικονομική κρίση, να προκαλέσουν περισσότερες απολύσεις, μεγαλύτερη δυστυχία, να δημιουργήσουν δηλαδή τη λεγόμενη σύμφωνα με την λενινιστική αριστερά αντικειμενική «επαναστατική κατάσταση», που θα επιφέρει την άλωση των χειμερινών ανακτόρων! Οι ενέργειές τους, όμως, δημιουργούν διαφορετικά αποτελέσματα από εκείνα τα οποία επιδιώκουν, καθώς εκείνοι που ωφελούνται, εντέλει, από την επιδείνωση της εικόνας της Ελλάδας είναι οι διεθνείς κεφαλαιακοί τζογαδόροι του Βερολίνου, του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, που ετοιμάζονται να επιπέσουν δίκην όρνεων στο κουφάρι της ελληνικής οικονομία. Ιστορικά, μια ανάλογη τακτική στο μεσοπόλεμο καταβαράθρωσε την ισχυρή γερμανική σοσιαλδημοκρατία και έφερε στην εξουσία -με ...

Εδώ, η θυμωμένη κυρία που με περίσσιο κυνισμό στέλνει στον καιάδα της ανεργίας δεκάδες εργαζόμενους. Παραδόξως, αυτούς που την εξέλεξαν. Εκεί, στη μακρινή Αμερική, το κεντρικό σύνθημα «μπορούμε» του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα αιωρείται ξεφτισμένο πάνω από τα κεφάλια όσων Αμερικανών επένδυσαν τις ελπίδες τους σ’ αυτόν. Ένας στους δέκα πλέον άνεργος. Αλλά κι ολόκληρος ο κόσμος που πανηγύρισε την έλευση του πρώτου έγχρωμου προέδρου των ΗΠΑ, καταπίνει τώρα τις ιαχές και τα ζήτω του. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν συνεχίζεται, το μακελειό στο Ιράκ ομοίως, ενώ το παλαιστινιακό εξακολουθεί να δηλητηριάζει τις σχέσεις των λαών στη Μέση Ανατολή παρά τους ιστορικούς λόγους(Κάιρο) και τις μεγάλες προθέσεις. Οι απαισιόδοξοι και οι λιγότερο συναισθηματικοί δικαιώθηκαν. Ο κόσμος δεν έγινε καλύτερος. Αντιθέτως, ο δρόμος ανοίγει για νέες τραγωδίες, για νέους πολέμους, για καινούργιες σφαγές, όπως τις προοιωνίζεται η επάνοδος της φοβερής Σάρας Πέιλιν και των πατριωτών του Tea Party. Γιατί στην Αμε...

Η τρομοκρατία της εξουσίας με όπλο τις εκλογές και το φόβητρο της χρεοκοπία; από τη μια πλευρά, και από την άλλη η τρομοκρατία των νεαρών με τα δέματα και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, που συγκλίνουν και αλληλοενισχύονται, ενώ υποτίθεται ότι θα έπρεπε να αλληλοεξουδετερώνονται. Το δέμα με αποδέκτη τον Σαρκοζί γίνεται πρώτη είδηση στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης, συγκρατώντας για λίγο την κατακρήμνιση της δημοφιλίας του Γάλλου προέδρου και αποκρύπτοντας την είδηση για τον προβοκάτορα αστυνομικό που συνελήφθη να σπάει βιτρίνες. Το δέμα που απεστάλη στην πρεσβεία του Μεξικό δεν γνωρίζουμε για ποιον προορίζονταν, αλλά ξέρουμε πως δύο μεγάλοι επαναστάτες του μεξικάνικου αγροτικού και εργατικού κινήματος του 19ου αιώνα ήταν ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης και ο Ζαλοκώστας. Έλληνες και οι δύο, από επιφανείς αστικές οικογένειες και αρνητές της τάξης τους. Ο πρώτος ήταν ένας μεγάλος ελευθεριακός διανοητής που τάχθηκε υπέρ του χριστιανικού κοινωνισμού, όχι του κληρικαλισμού αλλά του πρωτοχριστιανισμού, της αγάπης, ...

«Οι θυσίες αυτές δεν θα πάνε χαμένες…», χθεσινά λόγια, επαναλαμβανόμενα στερεοτύπως από τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Όμως, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 30 δις ευρώ, ήτοι κατά 12%, ενώ το 2013, όταν θα ξαναβγούμε στις «αγορές»(άλλως πως στους τοκογλύφους) θα φθάσει το 157%! Ομοίως το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι 8, 9% αντί του στόχου για φέτος που ήταν 7,8%. Όσο για τον πληθωρισμό, αυτός αγγίζει το 6% και η ανεργία το 20%. Παρόλα αυτά, ο κ. Παπανδρέου συνεχίζει να μιλάει για το επιτυχημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, που αποδίδει καρπούς, και το οποίο κάποιοι «αποσταθεροποιητές» επιδιώκουν να ανακόψουν, χρησιμοποιώντας την κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών! Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός έθεσε το μέγα ναπολεόντειο δίλημμα «Σγουρός ή εκλογές», επιμένοντας πως δεν πρόκειται για μπλόφα. Όμως, ο Θ. Πάγκαλος σε συνέντευξή του, πάλι χθες, λέει «Εγώ δεν βλέπω εκλογές». Τα ίδια λέει και ο Γ. Ραγκούσης, εκτιμώντας ότι οι ψηφοφόροι( «η σιωπηλή πλειοψηφία») θα υπερψηφίσουν τους υποψηφίους του Π...

Η εξάλειψη της ανιδιοτέλεια και η αντιμετώπιση της πολιτικής ως οικονομικής δραστηριότητας και επαγγελματικής σταδιοδρομίας είναι ένα από τα στοιχεία της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος. Υπ’ αυτή την οπτική το ατομικό ή κομματικό «πολιτικό κόστος» καθίσταται βαρύνουσας σημασίας, υποσκελίζοντας το συλλογικό ή εθνικό κόστος. Αυτή είναι μία από τις εξηγητικές αναγνώσεις του εκβιαστικού διλήμματος που έθεσε προς τον ελληνικό λαό και δη τις… «δυνάμεις της αποσταθεροποίησης» ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Αλλά ποιες είναι οι δυνάμεις της σταθεροποίησης και ποιες της αποσταθεροποίησης; Οι πρώτες είναι οι δυνάμεις της κυβέρνησης και των μεγάλων μέσων ενημέρωσης, οι οποίες αρχικά είχαν απολιτικοποιήσει τόσο την οικονομική κρίση όσο και τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Σύμφωνα με την απολιτικοποίηση αυτή οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση είχε περιορισμένο, τοπικό χαρακτήρα, αντιστοιχώντας σε μια μη πολιτική αλλά τεχνική αντιμετώπιση των μέτρων λιτότητας. Τα τελευταία, δηλαδή, δεν θεωρούν...

Ποιος θυμάται το δίλημμα που προέβαλε ο Γιώργος Παπανδρέου στις εκλογές του 2009; Τι απέμεινε από το «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»; Απόμεινε η πιο βάρβαρη βαρβαρότητα εναντίον των φτωχών και των αδυνάτων. Ποιο είναι το σημερινό δίλημμα; «Σγουρός ή εκλογές»! Στην περίπτωση που αποδοκιμαστεί ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, τότε ο κ. Παπανδρέου θα ζητήσει εθνικές εκλογές. Αντ’ αυτού θα μπορούσε να αλλάξει πολιτική, διαφοροποιώντας το μίγμα έτσι ώστε να βοηθήσει την ανάπτυξη. Όμως, ο πρωθυπουργός εμμένει στη συνταγή της τρόικας, η οποία οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στη χρεοκοπία. Γι’ αυτό το δίλημμά του είναι «Μνημόνιο-χρεοκοπία ή εκλογές». Ε, λοιπόν, εκλογές. Ας γίνουν εκλογές και ας αναλάβουν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις τις ευθύνες τους, θέτοντας σε εφαρμογή το δικό τους σχέδιο ανάπτυξης και εξόδου από το τούνελ. Όσο για τους πράσινους εκβιασμούς, χειρότεροι κι απ’ αυτούς ήταν οι «πολλαπλασιαστές ισχύος» του μηνύματος. Γιατί το μήνυμα μπορεί να το έδωσε «διακαναλικά» ο πρωθυπουργός, μπορεί να μη...

Οι δημοτικές εκλογές είναι κατ’ επίφαση εκλογές για την επιλογή των τοπικών αρχών. Στην πραγματικότητα είναι ένα «εθνικό δημοψήφισμα». Αν αυτό δεν συνιστά αλλοίωση και παραβίαση του Συντάγματος, τότε τι συνιστά; Ακόμη χειρότερα, το δημοψήφισμα αυτό γίνεται όχι με την κατάθεση των προγραμμάτων και των θέσεων των συνδυασμών αλλά μέσω των εκβιαστικών διλημμάτων. «Σωτηρία (σ.σ. με το Μνημόνιο και το ΠΑΣΟΚ) ή χρεοκοπία» είναι το εκβιαστικό δίλημμα του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Αλλά το ίδιο το Μνημόνιο οδηγεί στο φαύλο κύκλο της ύφεσης και στη χρεοκοπία. Ο εκβιασμός αυτός είναι κάτι φοβερό και παραπέμπει στο «Μαύρο Χέρι» (La Mano Nera) που ήταν μια μέθοδος εκβιασμών της αμερικάνικης μαφίας. Για την ακρίβεια επρόκειτο για τη γνωστοποίηση της θανατικής απειλής με τη διαβίβαση συνήθως ενός σημειώματος(μηνύματος) του «Μαύρου Χεριού» στον εκβιαζόμενο. Το ίδιο μήνυμα μας έστειλε, χθες, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, που μας απείλησε πως αν δεν ψηφίσουμε τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ, αν δεν...