Σπάστε τις οθόνες

Αυτή η διαδήλωση δεν έχει ξαναγίνει στην Αθήνα. Γονείς και παιδιά μαζί. Μπροστά τα παιδιά και πίσω οι γονείς. Οι δεύτεροι αγωνιώντες και εν εγρηγόρσει, έτοιμοι να μπουν μπροστά αν χρειαστεί. Δεν χρειάστηκε. Το τραγούδι που έλεγε «... κι όσοι τροµαγµένοι κοιτάτε την οθόνη/ όλοι µαζί σας το φωνάζουµε πως δεν είστε µόνοι/ σπάστε τις οθόνες και βγείτε έξω στο φως / τα παιδιά σας είµαστε και όχι ο εχθρός», δεν τραγουδήθηκε χθες. Μόνο η οργή για την αστυνομοκρατία ξεχείλιζε και πιο πολύ για εκείνους τους τύπους με τα περίεργα γυαλιά και τους λοστούς στα χέρια, που δεν ήταν ούτε μαθητές ούτε χουλιγκάνοι. Βαλτοί έμοιαζαν. «Δεν θα ξανάρθω πορεία μ’ αυτούς τους ηλίθιους» λέει ο μαθητής. «Αυτό θέλουν να πετύχουν» ακούγεται να του λέει ο πατέρας του. Κάποιοι άλλοι συζητούν για τη… σύμπτωση της ανακάλυψης των γιαφκών και την κήρυξη της Αθήνας σε κατάσταση πολιορκίας. Άλλοι σχολιάζουν την έλευση στην Αθήνα του Ντομινίκ Στρος-Καν, επικεφαλή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και υποψήφιου προέδρου της Γαλλίας. Κι άλλοι για τη βράβευση της Μέρκελ από τον Ομπάμα με το παράσημο της ελευθερίας. Τι έχει κάνει άραγε η Γερμανίδα καγκελάριος για να αξίζει ένα τέτοιο παράσημο; Ίσως ό,τι είχε κάνει και ο Ομπάμα όταν βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης! Δηλαδή τίποτε. Αν για κάτι μπορεί να βραβευθεί η Μέρκελ είναι ότι έκανε το Made in Germany μέρος της εθνικής ταυτότητας της Γερμανίας, όπως κατ’ αναλογίαν συνέβαινε παλαιότερα με το Made in USA. Οι γερμανικές εξαγωγές από 5 δις ευρώ το 2008 θα υπερβούν το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ το 2011. Έτσι, ο μεγάλος ανταγωνιστής της Κίνας στο εμπόριο, σήμερα, δεν είναι οι ΗΠΑ αλλά η Γερμανία. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της βράβευσης της Α. Μέρκελ. Γι’ αυτόν ομοίως το λόγο η Γερμανίδα καγκελάριος δεν τολμά να διαφοροποιήσει την πολιτική της και να υπερβεί τον εθνικιστικό της προσανατολισμό υπέρ της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Μόνο ένας καγκελάριος που θα είχε ακραίες αυτοκτονικές τάσεις θα αμφισβητούσε σήμερα την κουλτούρα του Made in Germany. Αυτή, όμως, η εθνικιστική στάση έχει ως συνέπεια τις διαλυτικές τάσεις στο εσωτερικό της ευρωζώνης και της ΕΕ. Δεν είναι τυχαία η άρνηση της Μέρκελ στην έκδοση ευρωομολόγων και η επίθεση που δέχεται γι’ αυτό από παντού, καθώς διακυβεύεται η τύχη του ευρώ. «… Σπάστε τις οθόνες και βγείτε στο φως…» ακούγεται ξανά το τραγούδι των παιδιών, τα οποία κάποιοι αποκάλεσαν χαμένη γενιά. Και κατάλαβα πως οι τελεσίδικα «χαμένοι» είμαστε εμείς.