Την ώρα που η οργή των εργαζομένων πλημμυρίζει τους δρόμους της Ελλάδας, ένας 63χρονος απαγχονίζεται στο Ηράκλειο λόγω της διαφαινόμενης απώλειας της εργασίας του, ενώ στην Αθήνα ένας γνωστός αντιπρόσωπος αυτοκινήτων αυτοπυροβολείται λόγω χρεών. Στον ίδιο χρόνο ο φυλακισμένος ιδρυτής του WikiLeaks, Τζούλιαν Ασάνζ, καταγγέλλει τη Visa, τη MasterCard και την εταιρεία διαδικτυακών πληρωμών PayPal ως όργανα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι η στιγμή που οι ανακριτές της αμερικανικής δικαιοσύνης ανακαλύπτουν ότι η μεγαλύτερη τράπεζα επενδύσεων της Γουόλ Στρητ, η Goldman Sachs, η πρώτη δύναμη του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν ήταν παρά ένα επικίνδυνο κερδοσκοπικό καζίνο, καθώς το 2007 επένδυσε σε τοξικά ομόλογα χωρίς οι πελάτες της να το γνωρίζουν. Τα γράφουμε αυτά γιατί από εκεί προέκυψε η σημερινή οικονομική κρίση, η οποία μετακυλήθηκε στους «κάτω», καθιστάμενη κρίση δημόσιου χρέους. Βέβαια, πολλοί μετά την εκλογή του αφροαμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα πίστεψαν πως η ανάκαμψη, όπως και η ύφεση, μπορεί, επίσης, να προέλθει από τις ΗΠΑ. Όμως, αυτό δεν συμβαίνει λόγω της παρακμής της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Ήδη ο αμερικανικός Τύπος(Ουάσινγκτον Ποστ) ασχολείται με το ερώτημα αν και η Αμερική είναι μια από τις πολλές υπερδυνάμεις της ιστορίας που αργά ή γρήγορα εξαφανίστηκαν.
Σύμφωνα με τον Emmanuel Todd(δες το βιβλίο Homo Americanus) εδώ και πολλά χρόνια, το πρόβλημα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι η ηγεμονία τους, ως μοναδικής υπερδύναμης στον κόσμο, αλλά η αποσύνθεση του συστήματός τους. Ο Τοντ, όπως και ο Τσαρλς Κάπτσαν που μιλάει για την «απώλεια της λάμψης» των ΗΠΑ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποδέχονται το κριτήριο της «θελκτικότητας ενός πολιτισμού» του Α. Τόυνμπη. Η ελκυστικότητα δηλαδή του «αμερικάνικου πολιτιστικού» πρότυπου αποτυπώνεται στη «μίμησή» του από τους άλλους και, εντέλει, επιστρέφει και λειτουργεί ως ενοποιητικό και νομιμοποιητικό στοιχείο και στο εσωτερικό των ίδιων των ΗΠΑ. Αλλά όταν ένας πολιτισμός παύει να γοητεύει, καταρρέει. Η «εκούσια υποταγή» που στηριζόταν στην ελκυστικότητά του, αντικαθίσταται από την επιβολή δια της ισχύος. Έτσι, η πρότερη δημιουργική «ήπια υποταγή» αντικαθίσταται από την αυτοκρατορική «βίαιη» υποταγή.
Ο Νόρμαν Μέηλερ έλεγε πως «...Ζούμε σε μια προφασιστική περίοδο. Ακόμη δεν είμαστε φασιστική χώρα(σ.σ. οι ΗΠΑ) αλλά μπορεί να συμβεί σύντομα. Η κυβέρνηση ελέγχει τα μέσα επικοινωνίας (...) Οι ΗΠΑ είναι ένας τόπος χυδαίος, φτηνός, άθλιος και πιστεύω πως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι πρόθυμο να δεχθεί με φυσικό τρόπο το φασισμό»! Η Σάρα Πέιλιν είναι προ των πυλών του Λευκού Οίκου και ο κόσμος έτοιμος να δεχτεί τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου