Οργή λαού

Ποιος έφταιξε για την αποτυχία της πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου; "Η πολιτική ελίτ" απαντά ο ίδιος. Ως εάν αυτός, ο... πορφυρογέννητος, να μην ανήκε σ' αυτή. Η διαπλοκή, το κατεστημένο, το βαθύ κράτος των ΔΕΚΟ, τουτέστιν οι «άλλοι», δήλωσε, ομοίως, ο πρώην πρωθυπουργός από τη Σύμη. Μόνο που αυτοί οι «άλλοι» είναι εκείνοι στους οποίους ο ίδιος στηρίχθηκε για να αναρριχηθεί στην εξουσία, με βάση αυτούς χάραξε την πολιτική του, διαδηλώνοντας στον Πειραιά και στο Σύνταγμα. Γι’ αυτό όταν ήρθε η ώρα να συγκρουσθεί μαζί τους, έμεινε στον αέρα, ξεκρέμαστος, μόνος. Στην άβυσσο κατέληξε ολόκληρη η χώρα, αλλά ο κ. Παπανδρέου το αναφέρει αυτό ως εάν να επρόκειτο για μία χαμένη μπλόφα στο πόκερ. Οι 1.200.000 εργαζόμενοι που βρέθηκαν στο δρόμο, οι δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι συνταξιούχοι, οι νεόπτωχοι που ψάχνουν στα σκουπίδια και γυρεύουν ένα πιάτο φαγητό στα συσσίτια της εκκλησίας, οι μετανάστες-τα παιδιά μας(η λέξη «μετανάστης» μας γυροφέρνει, μας κατοικούσε και μας κατοικεί ξανά), όλοι αυτοί δεν μετρούν, είναι απλώς τα άψυχα, κοκάλινα πιόνια που χάθηκαν σε μια παρτίδα σκακιού του κ. Παπανδρέου, είναι οι περιττοί που απορρίπτονται στον Καιάδα της ιστορίας των κρίσεων και των παιγνίων των "πάνω". Για τις ευθύνες τού κ. Γ. Παπανδρέου ούτε λόγος. Αυτός ήταν άψογος! Ούτε ένα λάθος! Άψογη και η Μέρκελ. Δεν ευθύνεται η γερμανική συνταγή της λιτότητας για την επιδείνωση της κρίσης στην Ελλάδα, αλλά η «μη τήρηση των συμφωνιών»! Αυτό είναι το θέμα, ο τύπος και όχι η ουσία. Ύβρις και ιεροσυλία η μη τήρηση των συμφωνιών. Γι' αυτό οι Έλληνες συλλήβδην, αθώοι και ένοχοι, πρέπει να τιμωρηθούν. Παραδόξως τιμωρούνται πάντα οι αθώοι. Από την άλλη πλευρά, όμως, έχει κι ένα δίκιο ο Γερμανίδα καγκελάριος. Ας μη συμφωνούσαμε. Αλλά ποιος συμφώνησε; Πρώτα ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου με εκείνους τους φοβερούς εκβιασμούς σύμφωνα με τους οποίους αν δεν δεχόμασταν το Μνημόνιο θα καταλήγαμε στη χρεοκοπία. Κάθε δόση που εκταμιεύονταν συνοδευόταν από τον εκβιασμό της εκπαραθύρωσης της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Το ίδιο κάνουν και σήμερα. Μερικές εβδομάδες διορία μας έδωσε η Μέρκελ. Λες και ζούμε στην εποχή του Αλ Καπόνε. Κι όμως η Ισπανία κλονίζεται. Η Ιταλία το ίδιο. Και η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας και της διάλυσης του ευρώ. Το λένε όλοι. Όμως οι Γερμανοί επιμένουν. Γιατί αυτό επιβάλλουν οι τράπεζες της Φρανκφούρτης, οι οποίες εμπλέκονται όπως έγινε γνωστό στη χειραγώγηση των επιτοκίων τύπου Barclays. Όμως, ο ευρωπαϊκός νότος βράζει, η Ισπανία, η Ιταλία και σε λίγο και η Γαλλία είναι σε έκρυθμη κατάσταση, όποιος δεν το βλέπει ή δεν το αντιλαμβάνεται ή είναι «τυφλός τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματ’». Γι’ αυτό ας αφήσουν τους λεονταρισμούς ένιοι εκ των νέων κυβερνώντων και ας τείνουν ευήκοον ους στον κόσμο που στενάζει. Το είπε ο Όργουελ και το λέμε κι εμείς, όταν ο κόσμος πεινάει και οι «πάνω» είναι αλαζόνες, αυτό δεν υποφέρεται. Αλλά όταν και οι κυβερνώντες συμμερίζονται τη δυστυχία και συμπάσχουν, οι «κάτω» υπομένουν. Μόνο τότε. Αλλιώς, η οργή του λαού γίνεται οργή Θεού.