Ο χειμώνας θα ντυθεί οργή

Μία κοινωνία σε κατάσταση απελπισίας. Έντεκα εκατομμύρια άνθρωποι σε απόγνωση-πλην ορισμένων. Στο 23,6% η ανεργία. Χιλιάδες λουκέτα παντού. Ογδόντα απόπειρες αυτοκτονίας στις πρώτες οκτώ μέρες του Ιουλίου. Οκτώ θάνατοι. Ένας κάθε μέρα. Κι ελπίδα πουθενά. Χωρίς μία ανάσα. Αυτό ήταν το καθολικό αίτημα. Αυτό χρησιμοποίησαν προεκλογικά αλλά και από το βήμα της νέας Βουλής πολλοί εκπρόσωποι του λαού, ψηφοθηρώντας. Αντί ανάσας, όμως, έχουμε περισσότερο σφίξιμο της θηλιάς στο λαιμό με τα νέα έκτακτα μέτρα των 3 δισεκατομμυρίων που προανήγγειλε ο υπουργός επί των Οικονομικών Γ. Στουρνάρας. Ήταν «ανελαστικοί» οι εταίροι μας, δήλωσε ο υπουργός. Μα τους δοκίμασε, τους πίεσε, τους εξήγησε ότι η ελληνική κοινωνία και η αγορά πνέουν τα λοίσθια, ότι χρειάζεται να αναπνεύσουν; Εμείς, εκείνο που διαπιστώσαμε μέσω των τηλεοπτικών εικόνων ήταν η ανελαστική στάση προσοχής του κ. Στουρνάρα ενώπιον του κ. Σόιμπλε. Αλλά τίνος πολιτική, άραγε, εφαρμόζει ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, της ελληνικής κυβέρνησης ή των δανειστών; Εκτός αν κυβέρνηση και δανειστές έχουν πλέον την ίδια πολιτική, αν δηλαδή έχουμε μία υπαναχώρηση, άλλως πως «κωλοτούμπα», η οποία θα καταχωρισθεί στο ταμείο της γνωστής αναντιστοιχίας προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων. Κι επειδή η καλή ή η κακή μέρα από το πρωί φαίνονται, κανείς δεν μπορεί να αντέξει μία πολιτική πνιγμονής, όταν, μάλιστα, ήλπισε και ψήφισε την υπόσχεση της ανάσας. Γι’ αυτό οι αντιδράσεις αγανάκτησης των πολιτών, όσων δεν κατευθύνονται στην αυτοχειρία, θα είναι τρομερές. Πολιτικά η ΝΔ θα υποστεί την καθίζηση –ου μην και διάλυση- που υπέστη το ΠΑΣΟΚ, αφού η πολιτική του Μνημονίου θα έχει ήδη διαλύσει την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Κι αυτό δεν θα μπορέσουν να το αποτρέψουν ούτε ο φοβερός κανιβαλισμός εναντίον προσώπων που διαφωνούν ούτε τα μέσα της διαπλοκής που επιχαίρουν ανοιχτά για τις παραιτήσεις όσων έχουν το θάρρος να ζητούν τη στοίχιση των λόγων με τα έργα. Κάποιοι στιγμή οι Έλληνες αντί να αυτοκτονούν, θα προσανατολίσουν τη βία τους σ’ αυτούς που επαναλαμβάνουν σαν τραγωδία τη φάρσα της κυβέρνησης των ανεκδιήγητων Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου. Γι’ αυτό προτείνουμε στα μέλη της κυβέρνησης να βγουν από τους πύργους τους, από τα ευτυχισμένα προάστιά τους, από τα προστατευμένα κυβερνητικά κτίρια και το Κοινοβούλιο κι ας κυκλοφορήσουν λίγο στις γειτονιές της άγριας φτώχιας, της ανεργίας και συγχρόνως της πιο εκτεταμένης εγκληματικότητας, και θα αντιληφθούν ότι η ζωή αυτή δεν αντέχεται, έτσι όπως την έχουν καταντήσει, ότι η απελπισία είναι απερίγραπτη, φοβερή. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο, ίσως καταλάβουν ότι πάνω από τους αριθμούς και τα κέρδη των τραπεζών του Σίτι, της Νέας Υόρκης και της Φρανκφούρτης, πάνω από τους δανειστές και τα νεοφιλελεύθερα γεράκια του Βερολίνου και πάνω από τον κυνισμό της σάπιας παλαιάς και νέας ελληνικής διαπλοκής είναι οι άνθρωποι, είναι οι ψυχές. Και τίποτα μπροστά στις υπάρξεις αυτές δεν μπορεί να είναι ανελαστικό. Γι’ αυτό δώστε ανάσα, ελπίδα. Διαφορετικά ο χειμώνας θα ντυθεί με μία άγρια οργή, που δεν θα έχετε αντιμετωπίσει ποτέ ξανά.