Σκοταδισμός

Όλα για πούλημα. Για πούλημα τα λιμάνια, ο αέρας, το νερό. Για πούλημα και ο κλοσάρ-άγιος της Κυψέλης που προβλέπει το… Χρηματιστήριο. Για πούλημα, προπάντων, ο μοναχός Παΐσιος και πλήθος άλλοι μοναχοί και ιερωμένοι που η ερημία και η κένωση του Εγώ μέσω της ασκητείας τους τροφοδότησε τους μύθους τους. Όλα, προφητείες, επαληθεύσεις προφητειών πωλούνται σε συσκευασία cd! Χειρομάντες, μέντιουμ, χαρτορίχτρες, όλοι κι όλες στο μεϊντάνι για να απαλύνουν στην απελπισία του κόσμου, που θέλει από κάπου να κρατηθεί, κάπου να ελπίσει για να μη δέσει μια θηλιά στο λαιμό του ή για να μην πέσει από το μπαλκόνι. Από αυτή την οπτική γωνία, της σωτηρίας δηλαδή των αδύναμων ανθρώπων, η δαιμονοπληξία, ο σκοταδισμός, η συνωμοσιολογία, οι προλήψεις, οι πίστεις, όλα γίνονται δεκτά από τους πραγματιστές, οι οποίοι κρίνουν πάντα εκ του αποτελέσματος. Αυτά, όμως, ως ένα σημείο, γιατί ήδη στην Ελλάδα κάποιοι κερδίζουν από τη κρίση τόσο μέσω της συνεργασίας τους με τους τροϊκανούς όσο και μέσω της εκμετάλλευσης της απελπισίας των ανθρώπων, μέσω, δηλαδή, της πώλησης μεταφυσικής ελπίδας. Αλλά όλοι αυτοί αποτελειώνουν την ελληνική κοινωνία, διαφθείροντας τον ορθολογικό τρόπο σκέψης και δίνοντας τη χαριστική βολή στο Διαφωτισμό. Εν άλλοις λόγοις, η ελληνική κοινωνία αντί να κινητοποιηθεί για να ξεφύγει δημιουργικά από την κρίση, αποχαυνώνεται αναμένοντας το προβλεπόμενο από το… κισμέτ. Για να καταστεί πρόδηλο κατ’ αυτό τον τρόπο ότι το εκκρεμές κινείται κι εδώ, όπως στις ΗΠΑ, από την πίστη προς την πίστωση και τούμπαλιν, ότι οι διαφθορείς του Ορθού Λόγου είναι αυτοί οι οποίοι στην πραγματικότητα υπηρετούν στους ξένους και εγχώριους επικυρίαρχους. Κι είναι τρομερό ότι όλοι μιλούν, πλέον, ακόμα και τα παιδιά μας, όχι με όρους αιτίας και αποτελέσματος, αλλά με όρους προδιαγεγραμμένης «μοίρας»! Η ίδια η Ιστορία μυστικοποιείται, η απολυτότητα κυριαρχεί και ο φανατισμός γίνεται πολιτικός φασισμός, αρνούμενος την αντίθετη άποψη και θέση, αρνούμενος την αμφιβολία. Ο καθένας με τη μεταφυσική απολυτότητα της υποκειμενικής αλήθειας του και με τις αντικειμενικές αρχές τις απαραίτητες για την κοινωνική συμφωνία να έχουν εκλείψει, πορεύεται πανέτοιμος για τον κοινωνικό εμφύλιο. Σ’ αυτό το σκοταδιστικό πλαίσιο ο άνθρωπος που σκέφτεται και αντιστέκεται, τελεί υπό πλήρη αμετροέπεια, μια αμετροέπεια που δεν ερμηνεύεται πια στην εποχή μας ως «ιεροσυλία», ως ύβρις, αλλά σαν κρούσμα της «παράνοιάς» του. Γι’ αυτό όσοι θεωρούν ως αιτίες τις κρίσης το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και την υπερσυσσώρευση κερδών, εκείνοι που δηλώνουν ότι τα μέτρα λιτότητας βαθαίνουν την ύφεση και την εξαθλίωση των εργαζομένων και των συνταξιούχων, όλοι αυτοί θα εξοστρακίζονται, παρά τη λογική και εν τοις πράγμασι επαλήθευσή τους. Από εδώ αρχίζουν να εμφανίζονται ένα-ένα τα διαγνωστικά στοιχεία της «παράνοιας» που θα επιτύχουν τον εξοστρακισμό και τον αποκλεισμό ή τον εγκλεισμό του ετερόδοξου. Κι αν ο ετερόδοξος δεν καταλήξει στην εξήγηση του Παΐσιου, τότε τον περιμένει η απελπισία και η αυτοχειρία. Συνεπώς, ο ανορθολογισμός σώζει βραχυπρόθεσμα και ατομικά αλλά καταστρέφει την ελληνική κοινωνία μεσοπρόθεσμα και συλλογικά. Εντέλει, για ποιο λόγο γίνονται όλα αυτά; Για να μη καταλαβαίνουν οι εργαζόμενοι και για να αποκρύπτονται οι πραγματικοί ένοχοι. Ομοίως συσκοτίζεται αυτό που συνδέει τους γραφιάδες –δημοσιογράφους, αρθρογράφους, λογογράφους, συγγραφείς- με το χρήμα.