Χειραγώγηση

«Είμαι υπέρ της ελεύθερης αγοράς» είπε. Αλλά ποια ελεύθερη αγορά εννοεί; Αυτή η οποία τον υποχρέωσε να κλείσει τη μικρή του επιχείρηση; Αυτή που αντί κανόνων έχει έναν και μοναδικό κανόνα, τον κανόνα της ζούγκλας όπου επικρατεί ο ισχυρότερος και το κράτος Λεβιάθαν; Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, που μου μιλάει, αυτός που πριν ήταν στο φως και τώρα είναι αόρατος, καθότι άνεργος, αδυνατεί να αντιληφθεί τι του έχει συμβεί. Ακόμη κι όταν του αναφέρεις το σκάνδαλο χειραγώγησης των επιτοκίων εσωτερικού δανεισμού από την Barclays, δηλαδή την τεχνητή αυξομείωση των επιτοκίων ανάλογα με την έκβαση της οικονομικής κρίσης, δεν θέλει να καταλάβει, επιμένοντας ότι έτσι είναι «η ελεύθερη αγορά»! Μόνο που η παραπάνω ενέργεια προσπόρισε κέρδη δισεκατομμυρίων στην Barclays Capital, τον επενδυτικό βραχίονα της τράπεζας Barclays, αποδεικνύοντας αυτό που καιρό τώρα υποστηρίζουμε, δηλαδή ότι η κρίση μετακυλύεται στην περιφέρεια και πως η Ελλάδα δεν είναι παρά ένα «εφέ», ένα τρυκ που διαμορφώνεται με τη συμβολή των οίκων αξιολόγησης έτσι ώστε να δημιουργηθεί το κατάλληλο ψυχολογικό κλίμα για να αυξηθούν τα επιτόκια, όπως οι τυφώνες προ καιρού αύξαναν τρομακτικά τις τιμές του πετρελαίου, δημιουργώντας κατάσταση σοκ στην παγκόσμια οικονομία. Αλλά έτσι «δουλεύει» το χρηματοπιστωτικό σύστημα και ο καπιταλισμός-καζίνο από τη δεκαετία του 1980, όταν πολύ μεγάλο μέρος του τραπεζικού κεφαλαίου αποσυνδέθηκε πλήρως από την πραγματική οικονομία και στράφηκε προς το εύκολο χρήμα των τοξικών ομολόγων καθώς και στη χειραγώγηση της αγοράς. Πίσω από τη Barclays υπάρχουν πολές ακόμα μεγα-τράπεζες που κάνουν τα ίδια. Όμως, ο ιδεοληπτικός μικρομεσαίος Έλληνας επιχειρηματίας εμμένει στην «ελεύθερη αγορά», εννοώντας προφανώς όχι αυτή που βιώνουμε σκληρά σήμερα, αλλά αυτή που έχει κανόνες και ηθικά όρια, δηλαδή μία αγορά που πλέον δεν υφίσταται. Αλλά δεν είναι μόνο ο συμπατριώτης μας, είναι και αξιωματούχοι της ΕΕ οι οποίοι παρά το νεοφιλελευθερισμό τους εξανίστανται για τα σκάνδαλα χειραγώγησης της αγοράς που μαστίζουν τον τραπεζικό τομέα. Αναφερόμαστε στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Χ. Μπαρόζο, ο οποίος μιλώντας σε ευρωβουλευτές είπε ότι «Για άλλη μια φορά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ριψοκίνδυνες συναλλαγές και χειραγώγηση της αγοράς… Είδαμε για άλλη μια φορά τους τελευταίους μήνες και τις τελευταίες εβδομάδες -στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη, σε ορισμένους από τους μεγαλύτερους χρηματοοικονομικούς θεσμούς- ότι οι πρακτικές οι οποίες τροφοδότησαν την χρηματοοικονομική κρίση δεν έχουν ακόμα εξαλειφθεί από τον τομέα». Ποια άλλη μαρτυρία χρειαζόμαστε για να αντιληφθούμε ποιος ευθύνεται για την κρίση; Γιατί όμως ο κ. Μπαρόζο και οι συν αυτώ επιμένουν να σώζουν τις τράπεζες σε βάρος των φορολογούμενων πολιτών που έχουν φθάσει σε σημεία έσχατης εξαθλίωσης; Ήδη η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία ακολουθούν το δρόμο της άγριας λιτότητας της Ελλάδας. Ίσως γιατί κάποιοι είναι τυφλωμένοι από τη νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία τους και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η αγορά λειτουργεί με όρους ζούγκλας, ότι ο σκορπιός, το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο σκοτώνει το βάτραχο, την πραγματική οικονομία, που τον περνάει στην πλάτη της στην άλλη όχθη του ποταμού, γιατί ο σκορπιός δεν μπορεί να ξεφύγει από την αυτοκαταστροφική φύση του.