Νεοφιλελεύθερος σοσιαλισμός!

Την ώρα που κάποιοι στην Ελλάδα ανακοινώνουν μανιφέστα για τη «μάχη» εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, οι νεοφιλελεύθεροι έχουν ήδη γίνει σοσιαλιστές! Δεν αναφερόμαστε στη μεγάλη οικονομική κρίση και την κατάρρευση του αμερικανικού παραδείγματος, αλλά σ’ αυτούς που μιλούσαν για τη δυνατότητα της Αγοράς να αυτορυθμίζεται με την «αόρατη χείρα» της, σ’ αυτούς που ισχυρίζονταν ότι το κράτος είναι εμπόδιο και πρέπει να συρρικνωθεί όσο γίνεται περισσότερο, σ’ αυτούς που τρέχουν τώρα εσπευσμένα για να σώσουν την κατάσταση με κρατική παρέμβαση. Ναι, η σημαία του νεοφιλελευθερισμού, η εφημερίδα The Wall Street Journal στο κύριο άρθρο της καλεί την κυβέρνηση των ΗΠΑ να παρέμβει για να σώσει την κατάσταση, προτείνοντας έναν «τίμιο σοσιαλισμό»! Αναλύοντας την κατάσταση η εφημερίδα σημειώνει πως οι «Fannie και Freddie(σ.σ. οι δύο χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί που εξαγοράζει η Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα για να τις σώσει από την κατάρρευση) εφαρμόζουν ήδη το σοσιαλισμό, ιδιωτικοποιώντας τα κέρδη και κοινωνικοποιώντας τους κινδύνους». Άρα δεν φταίει για την παρούσα κρίση ο νεοφιλελευθερισμός αλλά ο… σοσιαλισμός. Και τι προτείνει η εφημερίδα; «Προτείνουμε ένα είδος πιο τίμιου σοσιαλισμού, με μία μεταρρύθμιση μακροπρόθεσμης προοπτικής». Τι σημαίνουν όλα αυτά; Τι προτείνουν τώρα οι νεοφιλελεύθεροι; Απλώς λένε ότι «το παρακάναμε», ρίχνοντας στην κοινωνία τους κινδύνους και τις ζημιές, ενώ οι επιχειρηματίες λειτουργούν εκ του ασφαλούς, διασφαλίζοντας βρέξει χιονίσει τα κέρδη τους. Δεν μπορεί με άλλα λόγια να μετακυλύουν πάντα τις ζημιές στην κοινωνία, δηλαδή τους «κάτω». Αν τώρα η χρήση των όρων νεοφιλελευθερισμός και σοσιαλισμός σας έχει μπερδέψει, μην ανησυχείτε πρόκειται για τον γνωστό σοσιαλισμό που λέει «στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά». Αυτό το παιγνίδι με τις λέξεις δεν είναι καθόλου αθώο. Αποδεικνύει πόσο εύκολα οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να μιλούν και για τον νεοφιλελευθερισμό και για τον σοσιαλισμό, αναμειγνύοντας με τον καλύτερο τρόπο τους δύο κόσμους ώστε να εξέρχονται χωρίς απώλειες τόσο από την υλική όσο και από την ιδεολογική τους κρίση.