Η κρίση πλήττει του "κάτω"

Οι πάγοι λιώνουν στο βόρειο πόλο και εκείνοι σκέφτονται, όχι την καταστροφή του πλανήτη αλλά τα κέρδη από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Οι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα και δίψα κι αυτοί αξιοποιούν ακόμη και το θάνατο για να κερδίσουν. Ο κανιβαλικός καπιταλισμός σε πλήρη ανάπτυξη, αδιαφορώντας για την υπέρβαση των ορίων ή την κατάρρευση των ιδεολογικών προφάσεων και νομιμοποιήσεων της κίνησής του. Η ιδεολογία είναι αναγκαία όταν υπάρχει αντίπαλος. Αλλά σήμερα κανείς δεν αντιδρά. Τα συνδικάτα είναι διαλυμένα και αναξιόπιστα. Τα πολιτικά κόμματα είναι συμβιβασμένα ή περιθωριοποιημένα. Η πολιτική όχι μόνο δεν ελέγχει την οικονομία αλλά είναι προ πολλού «αγορασμένη» απ’ αυτή. Οι κυβερνήσεις μετακυλύουν το κόστος της κρίσης στους λιγότερο φτωχούς, επιβάλλοντας το «μοίρασμα της φτώχειας». Γι’ αυτό η κρίση αφορά μόνο τους «κάτω», εκείνους που επιβαρύνονται από την ακρίβεια, τη φορολογία, τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, ενώ οι «πάνω» φοροαπαλλάσσονται από τους φόρους κληρονομιάς ή τους φόρους της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Αυτή η οικονομική γενοκτονία των «κάτω» σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο συμβαίνει με έναν ολοένα και περισσότερο αυξανόμενο ρυθμό. Η παγκόσμια οικονομία μοιάζει πλέον με τη μπουλντόζα εκείνου του Παλαιστίνιου που ισοπεδώνει ό,τι βρει μπροστά της. Το μεγάλο παιγνίδι παίζεται με το πετρέλαιο. Η ύφεση της αμερικανικής οικονομίας πληρώνεται από τους Έλληνες, τους Κογκολέζους, τους ασιάτες, τους Παπούα, απ’ όλους. Αυτός είναι ο καπιταλισμός της καταστροφής. Όχι όπως τον ανέφερε ο Σουμπέτερ (δημιουργική καταστροφή υγιών επιχειρήσεων), αλλά όπως τον περιγράφει η Naomi Klein (The Shock Doctrine. The Rise of Disaster Capitalism). Το αξίωμα της Klein είναι πως πολλές κοινωνίες, εξουθενωμένες από φυσικές, πολεμικές, ή άλλες καταστροφές, γίνονται το πεδίο εκμετάλλευσης από «άρπαγες» επενδυτές. Στην παρούσα φάση όμως η «παράνοια» δεν οφείλεται στην αυτονομία του χρήματος και στον ανεξέλεγκτο κερδοσκοπικό παραλογισμό αλλά σε μία καλά σχεδιασμένη πολιτική της Ουάσινγκτον και της Γουόλ Στρητ. Γι’ αυτό το διέξοδο από το κανιβαλικό όργιο μπορούν να δώσουν αυτοί που το δημιούργησαν, δηλαδή οι ΗΠΑ. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να συμβεί όσο η αμερικανική οικονομία επικαθορίζει την πολιτική...