Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008
ΟΜΠΑΜΑ
Η επικράτηση ενός μαύρου ως υποψηφίου για την προεδρία των ΗΠΑ παρουσιάζεται ήδη ως θρίαμβος της δημοκρατίας. Ένας μαύρος, όμως, πρόεδρος των ΗΠΑ, όπως ο Ομπάμα, θα ασκήσει διαφορετική πολιτική από έναν λευκό; Αρκεί γι’ αυτό το χρώμα του; Ασφαλώς όχι. Γιατί ο Ομπάμα δεν εκφράζει το 13% του πληθυσμού των ΗΠΑ, που είναι μαύροι και στη συντριπτική τους πλειοψηφία εξαθλιωμένοι, δεν εκφράζει τους «κάτω», απλώς είναι ένας αφροαμερικανός (για τους «πολιτικά ορθούς») που ανήκει και εκφράζει τα συμφέροντα της κυρίαρχης ελίτ. Ο Ομπάμα, η Κοντολίζα Ράις, ή ο Πάουελ έχουν προέλθει από την γνωστή πολιτική των ποσοστώσεων (affirmative action) της δεκαετίας του 1960. Η affirmative action, η πολιτική που εφαρμόστηκε για να γιατρέψει υποτίθεται τις πληγές των διακρίσεων, διασπά στην ουσία τις κοινότητες των αποκλεισμένων, εισάγοντας εντός του «κύκλου ανοχής» των λευκών μόνο ένα 10%. Οι μαύροι προνομιούχοι της ποσόστωσης απέκτησαν, έτσι, την ελπίδα εισόδου στον… παράδεισο του αμερικανικού ονείρου, αλλά συγχρόνως έχασαν την καθολικότητά τους, την πολιτική τους δηλαδή δυνατότητα να εκφράσουν όλους τους «κάτω», όλους τους μη προνομιούχους. Ουσιαστικά, η «θετική διάκριση» είναι ένας προσηλυτισμός από τους WASP’s (Λευκούς Αγγλοσάξονες Προτεστάντες) των καλύτερων στοιχείων των «κάτω», αποδυναμώνοντας έτσι τη δυνατότητα των τελευταίων να οργανώσουν πολιτικά τις διεκδικήσεις τους. Έτσι, ο Όλμπι, «το θύμα» του Μπέλοου, ως μαύρος της ποσόστωσης, είναι πλέον πάνω στο τρένο, ενσωματώθηκε και μπορεί να ονειρεύεται ακόμη και την πρώτη θέση, ή την είσοδο στους «ελεγκτές» ή τους «ρυθμιστές», όπως ο Ομπάμα. Στην πραγματικότητα, η υποψηφιότητα Ομπάμα θα μεταθέσει καλύτερα το ενδιαφέρον των «κάτω», σε δευτερεύοντα ζητήματα, όπως είναι το χρώμα. Δεν είναι τυχαίο ότι 4 στους 10 ψηφοφόρους της Χίλαρι Κλίντον προτιμούν να ψηφίσουν τον ρεπουμπλικάνο και λευκό Μακέην, αντί του δημοκρατικού και μαύρου Ομπάμα. Σε ό,τι αφορά, τέλος, την ανυπαρξία προγραμματικών διαφορών μεταξύ των δύο κομμάτων στην οικονομία και τις τιμές των καυσίμων, αυτή θα καλυφθεί πίσω από τη ρατσιστική διαφορά!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Γυναικοκτονία: Η ιστορία του όρου
[ ARTI news / Κόσμος / 15.12.24 ] Στα άρθρα που αφιερώθηκαν για τη δολοφονία της ηθοποιού Marie Trintignant την 1η Αυγούστου 2003 ...
-
Τώρα το τίποτα. Πριν ν’ ανθίσει η ομορφιά. Προτού η αθωότητα προλάβει να αμαρτήσει, πριν να μεταλάβει τα άχραντα μυστήρια του έρωτα χάθηκε σ...
-
Δεν θα μιλήσουμε σήμερα, τελευταία ημέρα του 2012, ούτε για τη λίστα Λαγκάρντ, ούτε για το «σωματίδιο του θεού»(ή αλλιώς το μποζόνιο του Χιγ...
-
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δήλωσε, χθες, ότι δεν αποκλείει ένα μελλοντικό «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Γιατί τότε δεν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου