Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008
Ιδεολογικά ψεύδη
Όλοι, πολίτες και περισσότερο οι πολιτικοί, γνώριζαν πως το κόστος της πολιτικής διαδικασίας λόγω της τηλεοπτικοποίησης» και της «εμπορευματοποίησής» της υποχρεώνει κόμματα και πολιτικούς να δεχθούν την ενίσχυσή τους από ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες. Οι τελευταίοι δεν προβαίνουν ασφαλώς χωρίς ανταλλάγματα και προς χάριν της… δημοκρατίας σ’ αυτό το παράνομο εγχείρημα. Μοιάζει, συνεπώς, να έχουν δίκιο όσοι μιλούν για υποκρισία εκείνων που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την υπόθεση Ζίμενς. Διότι όλοι ήξεραν αλλά έκαναν «ως εάν» να μην ήξεραν. Όλοι γνώριζαν ότι το παιγνίδι είναι «στημένο» αλλά το έπαιζαν σαν να ήταν επί ίσοις όροις. Όλοι ήξεραν ότι οι κανόνες της δημοκρατίας παραβιάζονταν, αλλά έκαναν σαν να μην έβλεπαν, αφού «έτσι γίνεται». Που βρίσκεται, λοιπόν, το πρόβλημα; Βρίσκεται στην κατάρρευση ενός κοινά αποδεκτού ιδεολογικού ψεύδους, στη χρεοκοπία να κάνεις «ως εάν», στην αποκάλυψη ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», ή, αλλιώς, ότι είναι ντυμένος με ψέματα. Η απογύμνωση της πολιτικής πραγματικότητας από το ιδεολογικό ψεύδος της δήθεν δημοκρατίας είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το ισχύον πολιτικό σύστημα αλλά και για την κοινωνία που έτσι χάνει το συνεκτικό της ιστό, δηλαδή το «κοινό μυστικό», το «κοινό ψέμα» της, κινδυνεύοντας να διαλυθεί. Γιατί η «κοινωνική πραγματικότητα» ως ηθική κατασκευή υποβαστάζεται από «ένα ορισμένο Ως Εάν», διότι πράττουμε Ως Εάν να πιστεύουμε στη δημοκρατία, στην πολιτεία κ.ά. αλλά «μόλις χάνεται η πίστη αυτή αποσυντίθεται ο κοινωνικός ιστός»(Ζίζεκ). Εδώ ισχύει ο Πασκάλ σύμφωνα με τον οποίο όταν κάνεις ότι πιστεύεις, καταλήγεις να πιστεύεις. Ακριβώς αυτή η πίστη κινδυνεύει σήμερα. Γιατί αυτό το κυνικό υποκείμενο που είναι ο σημερινός πολιτικός αλλά και ο πολίτης καθώς και οι διάφοροι εκφραστές τους τείνουν να αποποιηθούν, λόγω της συγκυρίας αλλά και του πολιτικού αδιεξόδου, το προσωπείο του ψεύδους και της υποκρισίας. Το κοινωνικο-πολιτικό σύστημα θα χάσει έτσι την «κόκκινη κλωστή» που το συνέχει και ο κίνδυνος της αποσύνθεσης μοιάζει να είναι επί θύραις. Αλλά υπάρχουν πολλές αντοχές και εφεδρείες ακόμη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Γυναικοκτονία: Η ιστορία του όρου
[ ARTI news / Κόσμος / 15.12.24 ] Στα άρθρα που αφιερώθηκαν για τη δολοφονία της ηθοποιού Marie Trintignant την 1η Αυγούστου 2003 ...
-
Τώρα το τίποτα. Πριν ν’ ανθίσει η ομορφιά. Προτού η αθωότητα προλάβει να αμαρτήσει, πριν να μεταλάβει τα άχραντα μυστήρια του έρωτα χάθηκε σ...
-
Δεν θα μιλήσουμε σήμερα, τελευταία ημέρα του 2012, ούτε για τη λίστα Λαγκάρντ, ούτε για το «σωματίδιο του θεού»(ή αλλιώς το μποζόνιο του Χιγ...
-
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δήλωσε, χθες, ότι δεν αποκλείει ένα μελλοντικό «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Γιατί τότε δεν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου