Οι υπαίτιοι

Να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι; Αλλά ποιοι είναι αυτοί και με τι στοιχεία; Ποιοι, τάχα, τριπλασίασαν το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων λόγω της αποδεδειγμένης καθυστέρησης κατασκευής των έργων; Ποιοι προτίμησαν τις ακριβές σταθερές κατασκευές αντί για τις λυόμενες; Ποιοι μιλούσαν για την κοινωνία της διακινδύνευσης, εκπαιδεύοντας και «ξεπουπουλιάζοντας» μία ολόκληρη κοινωνία στο Χρηματιστήριο; Ποιοι είναι οι κυνικοί, οι κύριοι του life style και της γκλαμουριάς, οι κοσμικοί του πιο χυδαίου τηλεοπτικού κουτσομπολιού, οι πρωθιερείς του νεοπλουτίστικου κιτς και της καταναλωτικής υστερίας μέσω της ανάπτυξης των προσδοκιών και της αναγνώρισης μέσω συμβόλων όπως ένα μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο ή μία βίλα; Ποιος δάνειζε για όλα αυτά, όπως ακριβώς συνέβη με τη φούσκα των σπιτιών στις ΗΠΑ; Ποιοι ανήγαγαν την εντιμότητα σε ευήθεια και τη λαμογιά σε «εξυπνάδα»; Ποιοι διέφθειραν έναν ολόκληρο λαό στο όνομα του εκσυγχρονισμού;
Αν Κύριοι γυρεύεται τους υπαίτιους, κοιτάξτε γύρω σας, δείτε όλους εκείνους που ενδημούν στα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κινούνται επιλεκτικά πότε στη μία και πότε στην άλλη άκρη του εκκρεμούς, καλύπτοντας πλήρως τη σχιζοειδή και πολυσυλλεκτική πολιτική προσωπικότητα των σύγχρονων Ιανών –των «μηχανικών ψυχών»- που έχουν ένα αριστερό και ένα δεξιό προσωπείο συγχρόνως. Γιατί, σήμερα, ζούμε, εντέλει, τη χρεοκοπία όλων των παραπάνω και την προετοιμασία της «κουλτούρας του νέου καπιταλισμού»(Ρ. Σένετ), που κομίζει στον εργασιακό βίο το τέλος της ισόβιας απασχόλησης και την εισαγωγή της «στρατιωτικής ρύθμισης»(Μπίσμαρκ) στην κοινωνική ζωή. Σύμφωνα με αυτή, οι εργαζόμενοι θα πηγαίνουν από δουλειά σε δουλειά, αλλάζοντας επαγγέλματα, οι μετανάστες θα πηγαίνουν από τόπο σε τόπο (όπου υπάρχει δουλειά), χωρίς θεσμικές οργανώσεις(ή με οργανώσεις αλλά απαξιωμένες), ενώ από τις κοινότητές τους θα ελλείπει η αλληλεγγύη και η εμπιστοσύνη, δεν θα υπάρχει καμία ενιαία αίσθηση ταυτότητας και δυνατότητα βιοαφήγησης, κανένα μακροπρόθεσμο Εγώ, κανένας εαυτός, μόνο απλά εξαρτήματα, απλά στρατιωτάκια. Αυτό το χαξλεϊκό πολιτισμικό και ανθρωπολογικό μοντέλο θέλουν να επιβάλλουν στην Ελλάδα, σε μία χώρα με εντελώς αντίρροπα πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Θα επιτύχουν; Αν επιτύχουν, τότε το πρότυπο θα χρησιμοποιηθεί και σε άλλες κοινωνίες με υψηλό δείκτη απειθαρχίας και θερμού ταμπεραμέντου. Χρέος μας να αχρηστέψουμε το εγχείρημα αυτό,