Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Πολύμορφη βουή

Τώρα ανακρούουν πρύμναν. Η Μέρκελ μιλάει για τις… ύπουλες τράπεζες, οι οποίες αφού βοηθήθηκαν από το κράτος για να μην καταρρεύσουν, τώρα κερδοσκοπούν εναντίον των κρατών, στοιχηματίζοντας πάνω στο δημόσιο χρέος. Τι μικρόνους πολιτικός! Τώρα το αντιλήφθηκε; Όχι, δεν πρόκειται περί αυτού. Απλώς, η τεράστια συγκέντρωση και τα γεγονότα της Αθήνας τρομοκράτησαν τις ευρωπαϊκές νεοφιλελεύθερες ελίτ, κατατρόμαξαν το G7, που μιλά τώρα όχι μόνο για το ντόμινο της οικονομικής κρίσης αλλά και για το κοινωνικό ντόμινο, για το ντόμινο της κοινωνικής έκρηξης. Τώρα φοβούνται όχι μόνο για ευρωπαϊκή αλλά για παγκόσμια κρίση. Το δείχνουν οι Αργεντίνοι, που διαδήλωσαν σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους Έλληνες εργαζόμενους. Δεν πάει πολύς καιρός που λέγαμε ότι η μόνη απάντηση στην δικτατορία των παγκόσμιων «αγορών» -δηλαδή του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου-, η μόνη απάντηση στους εκβιασμούς των οίκων αξιολόγησης και της Goldman Sachs αλλά και των Γάλλων και των Γερμανών «εταίρων» που μας πούλησαν όπλα και υποβρύχια που γέρνουν προκειμένου να μας «βοηθήσουν», η μόνη απάντηση σ’ όλα αυτά είναι ο Δρόμος. Γράφαμε συγκεκριμένα πως «οι εργαζόμενοι οφείλουν να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, αλλιώς τους περιμένει ένας νέος εργασιακός μεσαίωνας». Και οι Έλληνες αντέδρασαν μεγαλοπρεπώς, αποδεικνύοντας ότι το ελληνικό κύτταρο δεν έχει εκφυλισθεί, ότι δεν είναι όλοι οι Έλληνες απατεώνες, αντιθέτως οι διεφθαρμένοι είναι μία μικρή μειοψηφία. Και άρκεσε μία διαμαρτυρία για να αλλάξει ο συσχετισμός των δυνάμεων και των αισθημάτων ώστε να αναστοχαστούμε τον κόσμο και τον εαυτό μας καθώς και τον τρόπο για να αλλάξουμε εκ βάθρων τα πάντα. Φοβήθηκαν. Και χρειάστηκε το φονικό για να τους δώσει ανάσα. Αλλά το πνεύμα της ανατροπής έκανε την εμφάνισή του σαν καταφατική και δημιουργική αρχή, και σκάβει τώρα κάτω από την γη «σαν ένας τυφλοπόντικας» σύμφωνα με την έκφραση του Χέγκελ. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται ένας διαφορετικός δρόμος αντίστασης, ρήξης και ανυπακοής. Ένας διαφορετικός δρόμος έκφρασης της «άρνηση της άρνησης». Ενοποιώντας σε κοινά πλαίσια, την πολύμορφη βουή του πλήθους. Παράγοντας αγωνιστικές συμπεριφορές που ενοποιούν τους μοναχικούς δρόμους μας, οικοδομώντας ένα καινούργιο κόσμο ελευθερίας και ομορφιάς μέσα στη σαπίλα που μας περιβάλει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Γυναικοκτονία: Η ιστορία του όρου

  [   ARTI news   /   Κόσμος   / 15.12.24 ] Στα άρθρα που αφιερώθηκαν για τη δολοφονία της ηθοποιού Marie Trintignant την 1η Αυγούστου 2003 ...