ΕΟΖ δουλοπάροικων

Είναι καθολική απαίτηση να επωμισθούν και οι πολύ πλούσιοι τα βάρη της κρίσης. Αλλά εκείνοι φαίνεται πως δεν ορρωδούν προ ουδενός. Έτσι, ο πιο πλούσιος άνθρωπος της Γαλλίας, ο Bernard Arnault, άλλαξε εθνικότητα και έγινε Βέλγος προκειμένου να μην υποβληθεί στη φορολογία των «πολύ πλούσιων» που επέβαλε ο Φρ. Ολάντ. Για ποιον πατριωτισμό, συνεπώς, μιλάμε; Το χρήμα δεν έχει πατρίδα. Αντιθέτως, διαχέεται παντού, από τα νησιά Κέιμαν μετακομίζει στα νησιά Βανουάτου, δρώντας απολύτως πειρατικά. Μάλιστα, αφού επωφελείται από τις διάφορες χώρες, απομυζώντας επιδοτήσεις και κονδύλια, στη συνέχεια καταφεύγει στους φορολογικούς παραδείσους για να αποφύγει τη φορολογία! Κι όπως μεταναστεύει το χρήμα, αλλάζοντας πατρίδα, μεταναστεύουν και οι εργαζόμενοι. Μόνο που οι τελευταίοι δεν γίνονται αποδεκτοί με τον ίδιο ενθουσιασμό στις χώρες υποδοχής, όπως ο Arnault στο Βέλγιο. Μαθαίνουμε δε ότι δεκάδες ελληνόπουλα που κατέφυγαν στη μακρινή Αυστραλία προκειμένου να βρουν εργασία, έχουν συλληφθεί και βρίσκονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Η Ελλάδα της μετανάστευσης, η Ελλάδα του 1960 επιστρέφει. Η διαφορά είναι ότι σήμερα δεν φεύγουν ανειδίκευτοι νέοι, αλλά πτυχιούχοι, νέοι με υψηλή εξειδίκευση. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει «Χρυσή Αυγή» ή Κου Κλουξ Κλαν στην Αυστραλία, αλλά είναι βέβαιο ότι τα ελληνόπουλα υφίστανται τον εξευτελισμό και τα μαρτύρια κάθε ξεριζωμένου, κάθ’ ενός που είναι παράνομος, χωρίς χαρτιά, αόρατος. Αυτό θα πρέπει να το μάθουν και να το σκεφτούν αυτοί που επικροτούν την αντιποίηση αρχής των ταγμάτων εφόδου, του παρακράτους της Χρυσής Αυγής. Πολύ περισσότερο θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν αυτεπαγγέλτως τα όργανα της πολιτείας και της δικαιοσύνης, πριν το φαινόμενο λάβει τα χαρακτηριστικά, όχι μόνο κάποιας «νύχτας των κρυστάλλων», αλλά ενός αιματηρού κοινωνικού εμφυλίου. Εκτός αυτού ο μετανάστης είτε είναι ξένος στην Ελλάδα είτε είναι Έλληνας στην Αυστραλία δεν μπορεί να μην έχει νομική και πολιτική προσωπικότητα, να είναι δηλαδή homo sacer, ένας «καταραμένος», όπως εκείνος ο οποίος στα χρόνια της αρχαίας Ρώμης μπορούσε να δολοφονείται ατιμώρητα. Κι αν στα χρόνια του ναζισμού απόλυτος homo sacer ήταν ο εβραίος, σήμερα είναι οι μετανάστες, οι οποίοι στερούνται κάθε είδους επίσημης νομικής προστασίας και βρίσκονται στο έλεος της κάθε Κου Κλουξ Κλαν ή της Χρυσής Αυγής. Ενός παρακράτους που υποκαθιστά το κράτος, μέχρι να γίνει το ίδιο κράτος, καθώς είναι γνωστές οι διασυνδέσεις της αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή. Άλλο παράδειγμα του homo sacer είναι αυτό των εργαζόμενων-δουλοπάροικων στις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Βέβαια, ολόκληρη η Ελλάδα σήμερα είναι μία Ειδική Οικονομική Ζώνη, με τους Έλληνες να αντιμετωπίζονται, κυρίως από τους Γερμανούς, σαν άτομα που δεν έχουν ανθρώπινη υπόσταση(σ.σ. ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων ζήτησε να ανακηρυχθεί ολόκληρη η Ελλάδα Ειδική Οικονομική Ζώνη όπου οι εργαζόμενοι θα είναι δούλοι). Συγκεκριμένα, πάνω στους Έλληνες θα μπορεί να ασκηθεί οποιαδήποτε εξουσία χωρίς κανένα περιορισμό, ενώ η κατάστασή τους θα υπαχθεί σε εκείνη της «αβράκωτης» (naked) ή «γυμνής» (bare) ζωής, παρέχοντας το τέλειο υποκείμενο της βιοπολιτικής. Για την ακρίβεια, το στρατόπεδο εργασίας ΕΟΖ, που λέγεται Ελλάδα, ακριβώς όπως το Μπούχενβαλντ, θα είναι ο υποδειγματικός βιοπολιτικός χώρος, όπου η κυρίαρχη εξωτερική(γερμανική) και εγχώρια(των γραικύλων) εξουσία θα μπορεί να ασκείται χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό στο σώμα, στην πολιτική, στην κοινωνική και στη βιολογική ζωή των Ελλήνων εργαζόμενων και μη. Το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής φαίνεται ότι θα δρα συμπληρωματικά σ’ αυτή την ολοκληρωτική εξουσία. Θα δεχθούμε, άραγε, αυτή την εξέλιξη; Θα αφήσουμε το πείραμα να επισυμβεί πάνω μας και, προπάντων, πάνω στα παιδιά μας και στο μέλλον τους;