Εξανάσταση

Τώρα που μας αφαίρεσαν κάθε χαρακτηριστικό που μας καθιστά ανθρώπινα όντα, κάθε αξιοπρέπεια που μας συνιστά «πρόσωπα», κάθε προοπτική, κάθε στόχο αυτοπραγμάτωσης, τώρα που μας στερούν την ελευθερία και την πατρίδα, τι θα πούμε στα παιδιά μας, καθώς θα μας κοιτάζουν με τα μεγάλα απορημένα μάτια τους, την ώρα που τους ακρωτηριάζουν την ψυχή και σβήνουν με μία μονοκονδυλιά τα όνειρά τους για δημιουργία και προκοπή; Τι λέμε στον Κωνσταντίνο και στον Αλέξανδρο; Τι θα πούμε στον νεαρό που έπεσε, εδώ πιο κάτω, στα σίδερα του τρένου, γιατί δεν άντεχε αυτή τη ζωή, μια ζωή με τα στοιχειώδη, που τώρα του τα στερούν κι αυτά; Ένας στους δύο νέους άνεργος, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι άνεργοι, πάνω από τρία εκατομμύρια Έλληνες στη μαύρη φτώχεια, 2.500 και πλέον χιλιάδες παιδάκια είναι αζήτητα στα ιδρύματα, γιατί οι γονείς τους αδυνατούν να τα ταΐσουν, και ο Γιώργος –που έχει να πληρωθεί από το καλοκαίρι- κουνάει τα χείλη του με άηχη απελπισία: «δεν έχω λεφτά, θα κάνω ληστεία»! Ο ένας ενδοβάλει τη βία και αυτοχειριάζεται, ο άλλος θέλει να επιτεθεί, θεωρώντας ότι δεν έχει τίποτα να χάσει. Η ελληνική κοινωνία σπαράσσεται. Οι Έλληνες έχουν χάσει κάθε ίχνος υπομονής. Και οι άλλοι, οι τροϊκανοί και οι εγχώριοι υπάλληλοί τους μετρούν και «κόβουν» εκατομμύρια και δισεκατομμύρια ευρώ με την ηδονή πρωκτερωτικών ατόμων. Ο στόχος των διεθνών τοκογλύφων και των σύγχρονων, εγχώριων «μαυραγοριτών-συνεργατών» τους είναι να επωφεληθούν της κρίσης για να κερδίσουν όσο γίνεται περισσότερα, στέλνοντας στην ανεργία, ουσιαστικά στο θάνατο, κόσμο και κοσμάκη. Αυτό κάνει και το μεγαλο-εκδοτικό κατεστημένο που θέλει να έχει το μονοπώλιο στη χειραγώγηση του ήδη προβληματικού πολιτικού προσωπικού, να λύνει και να δένει «εν ου παικτοίς», φιμώνοντας προς τούτο τις πολλές μικρές φωνές, οι οποίες τολμούν να διαφοροποιηθούν, να έχουν άλλη άποψη και να ασκούν κριτική. Ε, λοιπόν, ναι, αυτή τη στιγμή το διακύβευμα δεν είναι μόνο η οικονομική χρεοκοπία της Ελλάδας, αλλά και η εθνική, η πολιτισμική και η κοινωνική κατάρρευσή της. Καμία οικονομία δεν μπορεί να στηριχθεί σε μία ανελεύθερη και δουλωμένη χώρα, καμία χώρα δεν μπορεί να ξεφύγει από την όποια κρίση της αν δεν έχει ακέραιους, ανιδιοτελείς, αξιοπρεπείς, ελεύθερους, υπερήφανους και, εντέλει, ιδεολόγους ανθρώπους. Τα μέτρα της δήθεν σωτηρίας, που θα κληθούν να ψηφίσουν οι Έλληνες βουλευτές, ούτε την Ελλάδα θα σώσουν από τη χρεοκοπία ούτε την ελληνική κοινωνία από την κατάρρευση. Κι επειδή «η πείνα είναι κακός σύμβουλος», όπως έλεγαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι, ενδεχομένως να δούμε αγριότητες ισοδύναμες των κανιβαλισμών της τριμερούς «Ιεράς Συμμαχίας» και των «μετερνίχων» της, των ανιόντων της σημερινής τρόικας.