Οι μαυραγορίτες...

Ποιοι ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας; Δεν είμαι εγώ διατείνεται ο εκπεσών εκδότης και διαπρύσιος κήρυκας της περίφημης γκλαμουριάς της δεκαετίας του 1990. Στο «Νίτρο» αυτός, στο «Χάος» εμείς. Και είναι αλήθεια. Δεν ευθύνεται ο Π. Κωστόπουλος για την κατάρρευση της χώρας. Συνέβαλε, όμως, στην εκλαΐκευση της ιδεολογίας της δανεικής ζωής, μυώντας την ανερχόμενη μεσαία τάξη, αποτελούμενη κυρίως από την πρώην αποκλεισμένη αριστερά, στα «ιδεώδη» της καταναλωτικής κοινωνίας. Μαζί του αναδείχθηκε στα μίντια μία ολόκληρη γενιά κυνικών δημοσιογράφων και αρθρογράφων, οι κύριοι του life style, οι κοσμικοί του πιο χυδαίου τηλεοπτικού κουτσομπολιού, οι πρωθιερείς του νεοπλουτίστικου κιτς και της καταναλωτικής υστερίας μέσω της υπερανάπτυξης των προσδοκιών και της αναγνώρισης μέσα από σύμβολα, όπως ένα μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο ή μία βίλα, τα κοχίμπα, τα μαλτ και τα μοχίτο. Αυτοί ανήγαγαν την εντιμότητα σε ευήθεια και τη λαμογιά σε «εξυπνάδα». Η ηθικότητα, τότε, θεωρήθηκε αναχρονισμός και η «τσίπα» γραφικότητα. Αυτοί ετοίμασαν -από άποψη κουλτούρας και τρόπου σκέψης- έναν ολόκληρο κόσμο, έναν λαό για να γίνει… επενδυτής στο χρηματιστήριο και μέλος της κοινωνίας της «διακινδύνευσης» του Σημίτη. Εκεί, οι έχοντες «εσωτερική πληροφόρηση», οι του πασοκικού και δευτερευόντως του κυανού συστήματος, πλούτισαν, ξεπουπουλιάζοντας κυριολεκτικά τους πολλούς. Ύστερα ήρθαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Το κόστος ξεπέρασε τα 20 δις ευρώ. Βάλτε και τους τεράστιους εξοπλισμούς μαζί με τα φαραονικά έργα και το παζλ συμπληρώνεται. Ποιος καρπώθηκε όλα αυτά τα χρήματα; Οι παραγωγοί και οι μεσάζοντες του C4i, των υποβρυχίων, των αεροπλάνων, οι κατασκευαστές των δρόμων και των γεφυρών, δηλαδή οι ξένοι, κυρίως Γερμανοί, και οι εγχώριοι συνεργάτες τους. Όμως, όπως ξαναγράψαμε, ο καπιταλισμός στην μανιακή του φάση τρώει ακόμα και τα παιδιά του. Είμαστε, τουτέστιν, στην περίοδο του «να δούμε ποιος θα φαγωθεί;». Έτσι, ο εκδότης μας τρώγεται, καθώς τώρα δεν τον έχουν ανάγκη. Κι άλλοι θα φαγωθούν, γιατί στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας ανταγωνιστικοί είναι μόνο οι «μεγάλοι». Συνεπώς, παρακολουθούμε μία υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου, μία υπερσυσσώρευση πλούτου στα χέρια λίγων, με την εξαφάνιση των μεσαίων τάξεων και την εκπτώχευση της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού. Και οι στρατιές των συμβολικών (άνεργοι) και των πραγματικών νεκρών(αυτόχειρες μικρο-επιχειρηματίες, που έχασαν την ορατότητά τους) θα πληθαίνουν. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Γαλλία είναι έτοιμοι να επιβάλλουν ακόμα και φόρο για τη σωτηρία του Τύπου, ενώ στην Ελλάδα καταργούν τη δημοσίευση των ισολογισμών ως… αναχρονιστική, με κρυφό στόχο το «θάνατο» των μικρών και μεσαίων εφημερίδων. Γιατί τελικά, αυτοί που έφεραν τη χώρα στο σημερινό χάλι, η περίφημη διαπλοκή, είναι οι ίδιοι που διαχειρίζονται, σήμερα, την οικονομική «κατοχή» της χώρας μαζί με τους επιτρόπους, νομίζοντας ότι αυτοί θα σωθούν. Φευ, όμως. Θα χαθούν κι αυτοί, αν δεν αντιληφθούν ότι ή θα σωθεί η χώρα εν τω συνόλω της ή θα χαθούμε όλοι. Συνεπώς, το πρόβλημα, σήμερα, είναι οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι Έλληνες συνεργάτες τους και όχι ο πρώην εκδότης, που δυστυχώς – με λύπη το λέμε- καταστράφηκε. Γι’ αυτό αν μπορούμε να δράσουμε πρακτικά, ας πάψουμε να αγοράζουμε τα προϊόντα, που παράγουν οι τροϊκανοί και οι συστημικοί συνεργάτες τους. Μην αγοράζετε από τους «μαυραγορίτες» Ας υποστηρίξουμε το «μικρό», δηλαδή τον εαυτό μας. Αυτή θα είναι η πιο ουσιαστική μορφή αλληλεγγύης.