Νέα μορφώματα

Η αποκωδικοποίηση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών εξαρτάται από την οπτική γωνία. Μία οπτική είναι να βλέπει κανείς τον κόσμο ελληνοκεντρικά, ή απομονώνοντας την Ελλάδα από την Ευρώπη και τον υπόλοιπο πλανήτη. Η άλλη είναι να βλέπεις το τοπικό στη διασύνδεσή του με το υπερτοπικό. Σύμφωνα με τη δεύτερη θέση διακρίνουμε την επικράτηση της δεξιάς και εν μέρει της ακροδεξιάς στην Ευρώπη(πλην Ελλάδας και Μάλτας), τον καταποντισμό των σοσιαλιστών και την άνοδο ενός νέου πολιτικού μορφώματος, των οικολόγων, που παρουσιάζεται με διαφορετικά χαρακτηριστικά ανά χώρα. Επίσης, έχουμε παντού μία πολύ μεγάλη αποχή και, δευτερευόντως, καταγγελίες(Μπαϊρού αλλά και ΝΔ) για το ρόλο των δημοσκόπων. Στην Ελλάδα, η αποχή και το κραχ των exit polls, η εμφάνιση των οικολόγων και η άνοδος Καρατζαφέρη είναι τα νέα φαινόμενα, τα οποία, όμως, στην Ευρώπη έχουν δοκιμαστεί προ πολλού. Αν θέλουμε να δούμε το πραγματικά νέο σ’ αυτές τις εκλογές θα πρέπει να κοιτάξουμε προς τη Γαλλία όπου έχουμε την ανάπτυξη μιας επιχείρησης υποκατάστασης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας από την «Ευρώπη Οικολογία» των Μποβέ και Κον-Μπεντίτ. Οι τελευταίοι συνέστησαν μία αντιφατική συμμαχία –ως γνωστόν ο Κον-Μπεντίτ ήταν υπέρ του ευρωσυντάγματος και ο Μποβέ κατά-, η οποία πέτυχε ένα πολύ μεγάλο εκλογικό σκορ. Κάποιοι θεωρούν ότι στη συμμαχία αυτή συναντάται η αντιθετική ατομικιστική μεταδημοκρατία με το ιδιωτικό. Ή, αλλιώς, έχουμε τη συγκόλληση(αν είναι σύνθεση μένει να δειχθεί) της μέριμνας για το περιβάλλον και των ριζοσπαστικοποιημένων ατομικών δικαιωμάτων. Στην ουσία έχουμε μία συγκρουσιακή συναίνεση φιλο-ευρωπαίων(Κον-Μπεντίτ) και αντι-ευρωπαίων(Μποβέ) στη βάση ενός ελάχιστου κοινού προγράμματος, ήτοι την αποπυρηνικοποιημένη Ευρώπη αλλά και την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης. Αυτό το συνονθύλευμα δεν έχει καμία σχέση με την «ευρωπαϊκή ανυπακοή» μιας ορισμένης αριστεράς. Κι όμως επιδοκιμάστηκε από έναν στους πέντε, περίπου, Γάλλους! Μένει να δούμε πόσο θα κρατήσει και τι θα σημάνει για το χώρο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.