Τα ρουσφέτια έγιναν αιτήματα!

Η «αλλαγή σελίδας» απαιτεί κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες. Η πολική βούληση δεν αρκεί, αλλά πρέπει να γίνει μια ολόκληρη πολιτιστική επανάσταση, μια αλλαγή στα μυαλά και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Απαιτεί τόση σοφία για να το αντιληφθεί κανείς; Δυστυχώς, ό,τι έπαθε ο Κώστας Καραμανλής, φαίνεται να το υφίσταται τώρα και ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος πολύ νωρίς και παρά τον προσωπικό του θρίαμβο βρίσκεται αντιμέτωπος με το «βαθύ ΠΑΣΟΚ», το οποίο αποδέχεται τις λεκτικές πιρουέτες για την άρση του πελατειακού συστήματος αλλά παθαίνει ιλίγγους όταν αυτό γίνεται πράξη! Έτσι, το πρώτο μήνυμα εστάλη στον πρωθυπουργό από το εθνικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, όπου ο νέος γραμματέας του κόμματος, προτεινόμενος από τον κ. Παπανδρέου- δεν υπερέβη το 49%. Το ίδιο συμβαίνει και με τα περίφημα βιογραφικά, που καταλήγουν σε φιάσκο, αφού τελικά επιλέγονται οι συγγενείς και οι κολλητοί, όπως στην περίπτωση των Πετσάλνικου και Καστανίδη. Η αποθέωση, όμως, του εμπαιγμού και της αδυναμίας των στελεχών του ΠΑΣΟΚ να αντιληφθούν τις ολέθριες συνέπειες του πελατειακού συστήματος, όπως εξάλλου συνέβη και με τα στελέχη της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, αποτελεί η συνέντευξη του υφυπουργού Άμυνας Π. Μπεγλίτη, ο οποίος όταν ερωτάται από τον δημοσιογράφο της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» Τάσο Παππά: «Δεχτήκατε ήδη πιέσεις για ρουσφέτια;», απαντά: «Να τα πούμε ‘’αιτήματα’’. Αυτά υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Ας μην υποδυόμαστε τους ανυποψίαστους…». Να, λοιπόν, ένας ακόμη ευφημισμός, μία ακόμα αλλαγή ονόματος. Το ρουσφέτι δεν είναι πλέον ρουσφέτι αλλά «αίτημα»! Έτσι, κάτω από τα νέα ονόματα θα κρυφτούν οι ίδιες ολέθριες παθογένειες! Αυτές που αναπαράγουν το κράτος Λεβιάθαν και τη διαφθορά του. Ήδη οι «πελάτες» που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ περιμένουν την εξαργύρωση των γραμματίων τους είτε με μία δουλειά στο δημόσιο (για τους «κάτω») είτε με μία αδρά επιδοτούμενη επιχείρηση (για τους «πάνω»). Το πρόβλημα για τον κ. Παπανδρέου είναι ότι δεν δύναται να ανταποκριθεί στα… αιτήματα, αφού οι επιταγές, που μοιράστηκαν προεκλογικά, ήταν «ακάλυπτες», αφού το ταμείο είναι «κόκκινο». Αυτή ήταν η αιτία της δυσαρέσκειας των ψηφοφόρων της ΝΔ, αυτή θα είναι και των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Διότι ως γνωστόν ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Η κατάσταση αυτή θα επιφέρει τη σύγκρουση του πρωθυπουργού και όσων είναι πέριξ αυτού με το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ.
Το ξαναλέμε για πολλοστή φορά, το πρόβλημα του πελατειακού συστήματος και της διαφθοράς είναι «πολυεπίπεδο» και απαιτεί τη συμμαχία ολόκληρης της κοινωνίας και όλων των πολιτικών δυνάμεων. Μόνο που αυτή η κοινωνική και πολιτική συμμαχία δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Υπ’ αυτή την οπτική, υπάρχει ένας κάθετος διαχωρισμός σε αυτούς που έχουν πρόσβαση στην εξουσία και επωφελούνται, ή αλλιώς στους προνομιούχους της διαφθοράς, και σε όσους δεν έχουν πρόσβαση σ’ αυτή, που είναι ένα νέο είδος μη προνομιούχων. Οι οριζόντιες αυτές διακρίσεις, που βασίζονται στο βαθιά ριζωμένο και διαιωνιζόμενο πελατειακό σύστημα, οδηγούν στην πολιτική διάκριση μεταξύ συντηρητικών, όσων δηλαδή επιθυμούν τη διατήρηση του ισχύοντος συστήματος και εκείνων που επιθυμούν την ανατροπή του και τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας και του κράτους στη βάση της αξιοκρατίας. Παραδόξως, το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» είναι άκρως συντηρητικό και θα είναι αυτό που θα συγκρουσθεί πρώτο με τον κ. Παπανδρέου, αν αυτός δεν καταλάβει πως η βουλησιαρχική αντιμετώπιση του φαινομένου δεν μπορεί να είναι λυσιτελής καθώς η διαφθορά είναι εγγεγραμμένη παντού, κυρίως στην κυρίαρχη κουλτούρα και τον τρόπο ζωής των νεοελλήνων.