Πολιτιστική επανάσταση

Δεν ξέρει κανείς αν θα αλλάξει η σελίδα της πολιτικής ιστορίας του τόπου, αν θα σταματήσει το ρουσφέτι, αν θα πάψει η διαπλοκή και το «μαύρο πολιτικό χρήμα», αν οι φρουροί-αστυνομικοί θα σταματήσουν πλέον να φυλάνε τους επώνυμους με τα χρήματα των φορολογούμενων και δη των μη εχόντων, αν το κράτος δεν θα είναι πλέον διεφθαρμένο, αν τα κρατικά αυτοκίνητα θα μειωθούν, αν γενικώς οι υποσχέσεις που έχουν δοθεί προεκλογικά από τη νέα κυβέρνηση θα υλοποιηθούν, αν… αν… εκείνο, πάντως, που είναι απολύτως βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου φαίνεται διατεθειμένη να κάνει την προσπάθεια κι αυτό δημιουργεί μια θετική διάθεση στους πολίτες. Αρκεί αυτό; Ασφαλώς όχι. Οι θετικές όμως προσδοκίες και η κινητοποίηση της κοινωνίας δεν είναι μικρό πράγμα. Βέβαια, για να φθάσει το ΠΑΣΟΚ ως εδώ πέρασε από τα καυδιανά δίκρανα και διακινδύνευσε τη διάλυσή του, ακριβώς όπως τώρα η ΝΔ. Όλα τούτα σημαίνουν ότι οι πολίτες μ’ έναν ορισμένο τρόπο το 2004 και το 2009 εξώθησαν το δικομματικό πολιτικό σύστημα ή στην αλλαγή του ή στον αφανισμό του. Αλλά τι σημαίνει η νέα αυτή πνοή; Θα μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να πετύχει εκεί που απέτυχε η ΝΔ και να διαμορφώσει μια νέα κουλτούρα, την κουλτούρα των κοινών κανόνων που θα ισχύουν για όλους, την ατομική εκείνη συμπεριφορά που δεν θα μας καθιστά εμπρηστές των δασών και των σπιτιών μας; Δύσκολο έως ανέφικτο. Η υπόθεση της απεξάρτησης της πολιτικής από τους οικονομικά ισχυρούς απαιτεί κινηματική κατάσταση και ευρείες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες. Συμπαρατάξεις, δηλαδή, τέτοιες που θα επιβάλλουν κοινωνικές ατιμωτικές κυρώσεις και θα καθιστούν διαπομπευόμενο και εξοβελιστέο τον λαδιάρη υπάλληλο της εφορίας και το λαμόγιο της κρατικοδίαιτης οικονομίας. Απαιτούνται ακόμη ανατροπές στο συσχετισμό των αξιών ώστε να πάψει να επιβραβεύεται η καπατσοσύνη και η πολιτική πρόσβαση(κονέ) στην… Κορώνη; Θα μπορέσουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να αντισταθούν, όπως τους κάλεσε ο αρχηγός τους, στις πιέσεις για ρουσφέτια; Δυστυχώς όχι. Ήδη γνωρίζουμε πως έχει αρχίσει ένα όργιο διευθετήσεων και υλοποίησης προεκλογικών δεσμεύσεων (ρουσφετιών) βουλευτών προς τους ψηφοφόρους τους. Το πρόβλημα θα οξυνθεί από τη στιγμή που οι εκλογείς του ΠΑΣΟΚ θα δουν τις ψήφους τους να μην «ξεπληρώνονται» με το υπεσχημένο αντάλλαγμα. Από εδώ είχε αρχίσει και η οργή των ψηφοφόρων της ΝΔ. Γιατί η Ελλάδα εξακολουθεί να λειτουργεί με το ρουσφέτι της. Συνεπώς, η αλλαγή σελίδας δεν είναι παίξε γέλασε καθώς αντιστοιχεί σε μία επανάσταση ηθών και αξιών, σε μία μεγάλη πολιτιστική επανάσταση.


Εφήμερα

Ο Καίσαρας Βοργίας, ο επικυρίαρχος της Ρώμης, είχε ορίσει τον Ρεμίρο ντε Όρκο για να επιβάλλει «την τάξη και την πειθαρχία στην εξουσία του»(Μακιαβέλι). Ο ντε Όρκο επέβαλε την τάξη αλλά μισήθηκε όσο κανείς από τους Ρωμαίους. Ο Βοργίας για να δείξει ότι δεν έχει σχέση με τα εγκλήματα του ντε Όρκο, έβαλε ανθρώπους του να τον κομματιάσουν και τον τοποθέτησε στην πλατεία της Σεζένα. Έκτοτε, οι ηγεμόνες έχουν έναν άνθρωπο που κάνει τη «βρώμικη δουλειά», έναν Θεόδωρο Πάγκαλο ας πούμε. Η τακτική αυτή ονομάζεται «πειστική άρνηση», γιατί ο ηγεμόνας τιμωρώντας τον άνθρωπό του πείθει ότι δεν έχει σχέση με τις βρώμικες δουλειές του.

Είδαμε τη χειραψία του νυν πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του πρώην Κώστα Καραμανλή. Αλλά κατά τη γνώμη μας το πιο ενδιαφέρον ήταν το βλέμμα του δεύτερου, που έδειχνε να απορεί πως έχασε από τον αντίπαλό του. Εμάς μας παρέπεμψε στο μύθο της χελώνας και του λαγού, και το πάθημα-μάθημα του δεύτερου που υπερτίμησε σε σημείο αλαζονείας το συγκριτικό του πλεονέκτημα.

Η Κομισιόν ενέκρινε την πρόταση του Όλι Ρεν για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια. Απομένει η έγκριση από τους 27. Η κυβέρνηση το έχει πάρει είδηση; Πάντως, εμάς μας οδήγησε συνειρμικά στην έναρξη της διακυβέρνησης Καραμανλή, τότε που οι ΗΠΑ αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Μακεδονία»!

Ακόμα μία απόπειρα αυτοκτονίας εργαζομένου στη France Telecom. Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με την Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ(FAO) 1,02 δισεκατομμύρια άνθρωποι «επλήγησαν από υποσιτισμό το 2009»! Οποία λεκτική κομψότης. Αντιθέτως, κάποιοι «βαρβαριστές» λένε ότι 100 εκατομμύρια άνθρωποι περισσότεροι από πέρυσι «ψόφησαν στην πείνα»!

«Συγνώμη Άλαν». Ο Alan Turing είναι ο μαθηματικός και εφευρέτης της πληροφορικής, ο οποίος εξαιτίας της καταδίκης του για ομοφυλοφιλία(απαγορευμένη πριν 55 χρόνια στην Αγγλία) οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν θεώρησε καλό να του πει ένα «σόρι»! Βέβαια σήμερα πολλοί πολιτικοί σήμερα ρίχνουν δίχτυα στις πολυάριθμες ψήφους των «γκέι».


«Αγαπώ τους πεινασμένους, τους ανήσυχους, τους αλήτες. Αφτοί αιώνια συλλογούνται την ανταρσία, την πείνα, το δρόμο τον ατέλειωτο…»(Ν. Καζαντζάκης)