Σοσιαλ-ελληνες-βιομήχανοι

Ο ΣΕΒ με ανακοίνωσή του καλεί σε συστράτευση με την κυβέρνηση στον νυν υπέρ πάντων αγώνα για την οικονομία. Αλλά όταν οι βιομήχανοι είναι με την κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι με ποιον πρέπει να είναι; Παραδόξως, ο ΣΕΒ και η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι ΠΑΣΟΚ! Έτσι, οι βιομήχανοι αισθάνονται δικαιωμένοι για τη θέση τους σχετικά με την «ισχυρή διακυβέρνηση με ισχυρή λαϊκή εντολή» που ζητούσαν τον περασμένο Ιούνιο. Οι εργαζόμενοι, όμως, ως προς τι μπορούν να αισθάνονται δικαιωμένοι; Δυστυχώς για τίποτα. Εκτός κι αν υπάρχουν κάποιοι που εξακολουθούν να ελπίζουν και να πιστεύουν στους βερμπαλισμούς του ΣΕΒ περί «εξυγίανσης του πελατειακού και διαπλεκόμενου κράτους…» (αλήθεια ποιος διαπλέκεται και με ποιόν;), για την καταπολέμηση της διαφθοράς(ποιος τάχα είναι ο διαφθορέας και ποιος ο διεφθαρμένος; Ποιος τα δίνει και ποιος τα παίρνει;), για το κοινωνικό κράτος (μιλούν οι άνθρωποι της ευελ-ασφάλειας και των απολύσεων). Όχι οι βιομήχανοι δεν καλούν τους εργαζόμενους «να τσακίσουν την κρατική μηχανή» ή το «κράτος καρτέλ» σαν άλλοι Λένιν, απλώς ζητούν να το φέρουν στα μέτρα τους. Οι βιομήχανοι τα θέλουν όλα, ακόμα και το… κράτος, γιατί αισθάνονται πανίσχυροι καθώς απέναντί τους έχουν ένα ανίσχυρο και απαξιωμένο –λόγω του κομματισμού και του παραγοντισμού- συνδικαλιστικό κίνημα. Οι βιομήχανοι παίρνουν τη σκυτάλη από τους Γιούνκερ, Αλμούνια και Τρισέ και ζητούν από τη νέα κυβέρνηση να κινηθεί στο μοντέλο, το οποίο κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και βασίζεται στην «ενίσχυση της επιχειρηματικότητας». Στην τελευταία πρόταση βρίσκεται το «δια ταύτα» της ανακοίνωσης των βιομηχάνων. Σ’ αυτή κρύβεται ολόκληρη η «φιλοσοφία» των εργοδοτών: Όχι φορολογία στις επιχειρήσεις, αντιθέτως φοροελαφρύνσεις και επιδοτήσεις, πιο… ευέλικτες εργασιακές σχέσεις με εργαζόμενους μερικής απασχόλησης και διαιώνιση της γνωστής generation low cost-γενιά χαμηλού κόστους ή γενιά των 700 ευρώ. Συνελόντι ειπείν, το μάρμαρο θα το πληρώσουν και πάλι οι «κάτω». Για μία ακόμη φορά ο μεγάλος «χαμένος» της υπόθεσης θα είναι η εργασία. Διότι σύμφωνα με τους ισχυρισμού των εργοδοτών έτσι μόνο επιτυγχάνεται η ανταγωνιστικότητα, η παραγωγικότητα και η οικονομική ανάπτυξη. Όμως η υπερβολική προσφορά δεν μπορεί να απορροφηθεί ούτε από τον άνεργο καταναλωτή ούτε από τον συνεχώς μειούμενο μισθό του εργαζόμενου. Έτσι, η υπερσυσσώρευση θα λειτουργήσει εκ νέου (όπως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα) σαν ένα «πανωσήκωμα» που θα διαταράξει την ισορροπία και θα γκρεμίσει όλο το οικοδόμημα. Είναι ψευδαίσθηση ότι το σύστημα μπορεί να αυτορυθμιστεί επιτυγχάνοντας μία ισορροπία μεταξύ προσφοράς-ζήτησης και χαλιναγωγώντας την τάση του κεφαλαίου για γρήγορη και υψηλότερη απόδοση. Το βλέπουμε με τις τράπεζες σήμερα. Το βλέπουμε και με την πολιτική της νομενκλατούρας των Βρυξελλών. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες αισθάνονται την Ευρωπαϊκή Ένωση ως απειλή και όχι ως κάτι που τους προστατεύει. Η διαπίστωση αυτή δεν ανήκει σε κάποιον ευρωσκεπτικιστή ή στην κα. Παπαρήγα, ανήκει στον H. Guaino ειδικό σύμβουλο του Σαρκοζί. Μόνο που ο κ. σύμβουλος κάνει ένα εσκεμμένο λάθος μέσω της γενίκευσης. Γιατί υπάρχουν κάποιοι, λίγοι, όπως οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και άλλοι, που αισθάνονται ότι η ΕΕ τους προστατεύει. Αντιθέτως, οι εργαζόμενοι, δηλαδή οι πολλοί, αισθάνονται να απειλούνται…

Εφήμερα


Σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια είχαμε, χθες, από το πρωί συζητήσεις για τα τεκταινόμενα στη ΝΔ. Σε κάποια εξ αυτών συμμετείχαν και υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος της αξιωμαιτκής αντιπολίτευσης. Έτσι, στον ΑΝΤ1 ακούσαμε τον κ. Ψωμιάδη να καταγγέλλει ότι κάποιοι «μάζευαν υπογραφές δύο μήνες πριν από τις εκλογές»(Για να τις χρησιμοποιήσουν προφανώς ενόψει των υποψηφιοτήτων τους για την προεδρία της ΝΔ). Στο «Μέγκα» ακούσαμε ότι η ΝΔ είναι ως κόμμα μία «συνομοσπονδία βαρωνιών». Μάλιστα, καθένας από τους βαρώνους είχε ποσοστό στις εκλογικές λίστες, όπως στην περίπτωση του Ευρωψηφοδελτίου αλλά και ψηφοδέλτιο Επικρατείας στις εθνικές εκλογές. Στο ALTER η κα. Μπακογιάννη έκανε κριτική στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου αλλά συγχρόνως υποστήριξε ότι η ΝΔ έχει ιδεολογία αλλά «το θέμα είναι η εφαρμογή».

Συζήτηση έγινε χθες και για τον «γερμανικό εκλογικό νόμο» που σκέφτεται να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ. Πολλά στελέχη της ΝΔ φαίνεται να αντιδρούν και να επιλέγουν ένα μικτό ολιγοεδρικό (έως 5 έδρες) και μονοεδρικό σύστημα. Εντύπωση όμως έκανε και η τοποθέτηση του κ. Κ. Σκανδαλίδη στο «Μέγκα», ο οποίος θεώρησε ως προϋπόθεση για την εφαρμογή του γερμανικού εκλογικού συστήματος την «εσωκομματική δημοκρατία».