Αποπροσανατολισμός

Έκανε οργισμένες δηλώσεις με σπαστά ελληνικά για τους «ξένους» που τον λήστεψαν, φορώντας την ενδυμασία της χώρας προέλευσής του –της Ινδίας. Για να αποδειχθεί ότι ο ξένος είναι πιο «ξενοφοβικός» από τους αυτόχθονες, καθώς οι ετερόχθονες, οι όμοιοί του, είναι αγχογόνα αντικείμενα καθώς του θυμίζουν τον εαυτό του. Αλλά, εντάξει ο Ινδός, ίσως επιχειρεί να βρει προστασία στην ελληνική έννομη τάξη, αποσαφηνίζοντας ότι αυτός είναι ένας ενταγμένος-ξένος, ένας Έλληνας-ξένος. Εξάλλου είναι επιχειρηματίας. Όμως, γιατί η ελληνική πολιτεία μόλις τώρα ανακάλυψε το μεταναστευτικό; Πως θέλει να πιστέψουμε ότι δεν θα ξεχαστεί το θέμα την επομένη των εκλογών; Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί η κυβέρνηση, συγκεκριμένα οι υπουργοί Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος να επικαλούνται την «υγειονομική βόμβα», όταν η βόμβα είναι πρωτευόντως οικονομική και κοινωνική. Είναι υποκριτικό να μιλούν για πρόβλημα υγείας, όταν συγκεντρώνουν τους μετανάστες σε χώρους που δεν πληρούν τους στοιχειώδεις όρους υγιεινής. Γιατί, λοιπόν, το πρόβλημα αναδεικνύεται τώρα; Ασφαλώς το θέμα είναι μείζον και οι μετανάστες συνιστούν εύφλεκτο υλικό. Αλλά γιατί τώρα; Πολλοί ευλόγως θεωρούν ότι αυτό συμβαίνει λόγω των εκλογών. Με άλλα λόγια, ο τρόπος που επιχειρείται να διευθετηθεί το ζήτημα παραπέμπει στην αμερικανική εμπειρία του «εμφυλίου των κάτω». Θυμίζουμε πως σε περιοχή της Μασαχουσέτης Ιρλανδοί μετανάστες τρίτης γενιάς δεν δέχονται τη γειτνίαση με τους νεόφερτους ισπανόφωνους μετανάστες λόγω του ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας. Πάνω από ενάμιση αιώνα πριν, το 1846, πεντακόσιοι Ιρλανδοί λιμενεργάτες απεργούν για αυξήσεις των μισθών και μείωση των ωρών εργασίας. Οι υπεύθυνοι της Atlantic Dock θα προσλάβουν αμέσως νέους Γερμανούς μετανάστες για να σπάσουν την απεργία. Σε αντίποινα ομάδες Ιρλανδών θα εισβάλλουν στις γειτονιές των Γερμανών απειλώντας τους με θάνατο. Το ίδιο θα συμβεί τη δεκαετία του 1870 όταν απεργοί και άνεργοι ιρλανδοί κατεδίωξαν τους νέους μετανάστες, που ήταν κινέζοι αυτή τη φορά, κατηγορώντας τους ως απεργοσπάστες. Από τα παραπάνω παραδείγματα συνάγεται πως έχουμε έναν διαρκή «εμφύλιο πόλεμο» των «κάτω» μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού προλεταριάτου. Σε λίγο και οι Έλληνες άνεργοι, αλλά και οι νόμιμοι μετανάστες, θα στραφούν εναντίον των παράνομων μεταναστών, ως εάν αυτοί να ευθύνονται για την ανεργία και την εξαθλίωσή τους. Κάθε φορά, οι νέοι μετανάστες θα συνιστούν όφελος για τους επιχειρηματίες και απειλή για τους παλαιούς μετανάστες(όπως ο Ινδός) ή τους γηγενείς. Το πρώτο ξενοφοβικό κόμμα και μάλιστα με μασονικά χαρακτηριστικά ήταν το Know Nothing και ιδρύθηκε το 1850 στη Νέα Υόρκη, έχοντας ως κεντρικό σύνθημα: «Η Αμερική στους Αμερικανούς». Κάτι ανάλογο θα συμβεί και στην Ελλάδα, όπου ο κοινωνικός εμφύλιος θα είναι πιο άγριος καθώς θα ενισχυθεί από εθνικιστικά στοιχεία εξαιτίας της ιδιότυπης «εξάρτησης» της χώρας μας από την τρόικα. Το γεγονός δε ότι επιχειρείται να μεταφερθούν οι μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην επαρχία, παραπέμπει στη μετάθεση της σύγκρουσης από το κέντρο, που είναι πιο επικίνδυνο πολιτικά, στην περιφέρεια. Επιπροσθέτως, γίνεται προσπάθεια το μεταναστευτικό πρόβλημα να τεθεί στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης από το φόβο μήπως η συζήτηση επί των οικονομικών θεμάτων και των Μνημονίων ενισχύσει τις αντιμνημονιακές δυνάμεις. Άρα, η μετάθεση της σύγκρουσης στην περιφέρεια και η πολιτική αντιπαράθεση ενόψει εκλογών σε δευτερεύοντα ζητήματα επιχειρείται σήμερα και στην Ελλάδα. Όμως, εδώ δεν είναι Μασαχουσέτη και αμερικανικός νότος. Ή μήπως είναι;