Οι πολιτικοί απαξιωμένοι από τους Έλληνες, απαξιωμένοι κι από τον κουβανό συγγραφέα Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες, απαξιωμένοι απ’ όλους. Γιατί άραγε; Γιατί πρώτα οι πολιτικοί μέσω μιας ελιτίστικης και εν πολλοίς αριστοκρατικής αντιμετώπισης περιφρόνησαν τον κόσμο, απαξίωσαν τον άνθρωπο, τον πολίτη και το λαό, βλέποντας στη θέση του μάζες ή εσχάτως πλήθος. Έτσι, τα δημοκρατικά είδωλα ξεθώριασαν. Το δημοκρατικό πνεύμα που σέβονταν τον άνθρωπο-υποκείμενο, παραχώρησε τη θέση του στη δημοκρατική χειραγώγηση του ανθρώπου-αντικειμένου, του ανθρώπου-μάζα, του πολίτη-πολτός. Κατ’ αυτό τον τρόπο η πολιτική αντιπαράθεση περιορίστηκε στους δημοκρατικούς και τους αντιδημοκρατικούς χειραγωγούς, στους δεξιούς και στους αριστερούς πολιτικούς διαμεσολαβητές και στους εκατέρωθεν κατόχους της απόλυτης αλήθειας, ήτοι μεταξύ των διαφόρων ιερατείων ερήμην του λαού. Αλλά τι έγινε «το είδωλο της δημοκρατίας»; Χάθηκε μέσα στην επαγγελματοποιημένη δημοκρατία. Εξαφανίστηκε μαζί με τις νησίδες συμμετοχικής δημοκρατίας, όπως στην περίπτωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, που μεταβλήθηκε σε άντρο διαφθοράς. Χάθηκε η άμεση συμμετοχική δημοκρατία, χάθηκε η ουτοπία και η μνήμη. Σε λίγο θα γκρεμίσουν και τα σπίτια του Παλαμά, του Μπαλζάκ, ίσως να εξαφανίσουν και τον τάφο του Καβάφη. Έτσι ώστε να απομείνει μόνο το παρόν. Το παρόν ως ιερά εξέταση. Και οι μάζες, οι άνθρωποι-αντικείμενα να ωθούνται να εφησυχάζουν σ’ ένα μόνιμο παρόν. Ούτε καν σε μία συνεχή αναμονή, όπως εκείνοι που περίμεναν τον Γκοντό, κάτι τις, ένα καλύτερο αύριο. Τώρα κανείς δεν περιμένει τίποτα. Μόνο απελπισία. Και αγωνία.
Όμως, αν κάτι χαλάσει την τάξη των πραγμάτων τότε οι ηγήτορες και οι χειραγωγοί εξαπολύουν ιερεμιάδες ενάντια στις «ανεύθυνε φωνές που καλλιεργούν τον φόβο, ποντάρουν στην αποτυχία και διαστρεβλώνουν την αλήθεια»(Συνέντευξη του Γ. Α. Παπανδρέου στην Καθημερινή). Αλλά ποιος διαστρεβλώνει την αλήθεια; Ποιος είπε ότι «λεφτά υπάρχουν» και τώρα μειώνει συνεχώς τους μισθούς και τις συντάξεις; Αλλά την απάντηση στον πρωθυπουργό την έδωσε ο υπουργός του Α. Λοβέρδος, που τον αποκάλεσε επί της ουσίας ψεύτη, ελπίζοντας ενδεχομένως ο υπουργός ότι έτσι ο ίδιος θα τη γλιτώσει κατά την απόδοση ευθυνών. Αλλά ποιος επιτέλους καλλιεργεί το φόβο στους χιλιάδες επιχειρηματίες που βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά τους αλλά και στις δεκάδες χιλιάδες ανέργους; Ποιος εμβάλλει απελπισία στους νέους που δεν έχουν καμία προοπτική; Εδώ δεν πρόκειται για φόβο αλλά για αγωνία επιβίωσης και αδιαφάνεια. Γιατί άραγε να εμπιστευθεί κανείς την κυβέρνηση όταν μέχρι σήμερα η πολιτική της οδήγησε βαθύτερα στην ύφεση; Όσοι δεν έχουν κοντή μνήμη θυμούνται πως πριν ένα χρόνο αυτοί που σήμερα καταγγέλλονται ότι «προκαλούν τον φόβο», προειδοποιούσαν για τη λανθασμένη πολιτική του Μνημονίου. Και τότε ο κ. Παπανδρέου διακήρυττε το αλάθητο της ακολουθητέας πολιτικής της κυβέρνησής του, χλευάζοντας τους επικριτές της. Σήμερα κάνει το ίδιο στο όνομα της «δύσκολης και περίπλοκης διαπραγμάτευσης». Αλλά οι πολίτες δεν έχουν την πολυτέλεια να δώσουν λευκή επιταγή. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες θέλουν να γνωρίζουν τι τους περιμένει. Θέλουν την αλήθεια. Προπάντων, θέλουν μία κυβέρνηση κι ένα κράτος όπου δεν θα υπάρχουν μυστικά για τους πολίτες και στο οποίο θα πάψει πια να καλλιεργείται η διπλή ηθική, η διπλή αλήθεια και η διπλή λογιστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου