Οι τρομοκρατίες

Ψέματα κρυμμένα στις γενικεύσεις, κρυμμένα στις μεταφράσεις και στις λέξεις, εκεί όπου η καταλήστευση των ανθρώπινων ζωών παρουσιάζεται σαν αλληλεγγύη και σωτηρία· παντού ψέματα αναμεμιγμένα με τρομοκρατικό φόβο, ανασφάλεια και τη διαλυτική λειτουργία του κοινωνικού αυτοματισμού. Αλλά πιο απάνθρωπος κι από τον μισό μισθό, τη μισή σύνταξη, τη μισή αποζημίωση και τη μισή ζωή είναι ο εμπαιγμός των άνεργων νέων, των γυναικών και των γερόντων! Γιατί δεν είναι μόνο τα χρήματα που μας παίρνουν. Πάνω απ’ όλα μας αφαιρούν την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό. Γι’ αυτό ας τους πετάξουμε στα μούτρα τους τις σάπιες λέξεις, τη στρεψοδικία και τις σοφιστίες, όπως αυτές του ανεκδιήγητου υπουργού Εργασίας. Ας αντιδράσουμε σ’ αυτούς που πουλούν την Ελλάδα και διαλύουν την ελληνική κοινωνία, δημιουργώντας συνθήκες μιας εμφύλιας σύγκρουσης που θα καταστρέψει ότι έχει απομείνει από τον κοινωνικό ιστό. Ναι, στην Ελλάδα υπάρχει πέραν των άλλων και κρίση αντιπροσώπευσης. Όμως, η λύση δεν θα δοθεί από τα φερτά υλικά του παλιού τέλματος, αλλά από νέες πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούν να δημιουργήσουν νέες συνθέσεις και ισορροπίες μεταξύ του επιχειρείν και της εργασίας, σεβόμενες τη μεγάλη σημασία της εργασίας, η οποία είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή ανάγκη της βιoτής, είναι δηλαδή και έργο, είναι η ζωή μας και ο αναστοχασμός της, είναι η μνήμη και το πρόσωπό μας, είναι η γέφυρα μ’ αυτό που είμαστε και τη Φύση. Γι’ αυτό ο άνεργος τρελαίνεται, γι’ αυτό ο εργαζόμενος- εξάρτημα ισοπεδώνεται, γι’ αυτό η περίφημη «ημι-απασχόληση» είναι εμπαιγμός και απανθρωπιά, γι’ αυτό τα δικαιώματα όταν μετατρέπονται σε ελεημοσύνη επιφέρουν τον εξευτελισμό της ψυχής, εκφυλίζουν το νόημα της ζωής, και συντελούν στη διαφθορά της. Γι’ αυτό ο ξεσηκωμός που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν θα είναι ανάλογος της βίας ενός ανθρώπου που επιχειρούν να του αφαιρέσουν τη ζωή.Όμως, η αντίσταση που αφαιρεί ζωές είναι και η ίδια τρομοκρατία. Και οι τρομοκρατίες δεν συνιστούν λύση αλλά είναι το σημερινό πρόβλημα.