Οι ανανήψαντες

Απατεώνες, θιασώτες της ήσσονος προσπάθειας, διεφθαρμένοι, εσαεί θύματα και επαίτες, αυτά τα επίθετα και άλλα πολλά που περιγράφουν την εικόνα του σύγχρονου Έλληνα στα μάτια των Ευρωπαίων τη δημιουργήσαμε εμείς. Χρόνια τώρα, σύμφωνα με την εθνική μας παράδοση και πολύ πριν ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου βγει στα διεθνή μέσα ενημέρωσης για να διεκτραγωδήσει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, δημοσιεύματα Ελλήνων αρθρογράφων σε ξένα περιοδικά και εφημερίδες αναπαράγουν επιπόλαια τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις, συντελώντας στη διαμόρφωση μιας εικόνας που μας εξευτελίζει. Έτσι, υπενθυμίζουμε ότι πριν τρία χρόνια στην Berliner Zeitung σημειώνονταν ότι «η Ελλάδα αγαπάει… να περνιέται ως θύμα. Σε όλα τα πεδία, αρνείται να αναγνωρίσει το μερίδιο της ευθύνης της…». Σύμφωνα μάλιστα με την κυρία Maritta Tkalec, την αρθρογράφο της εφημερίδας «Αν η Ευρώπη έχει κάποιους στάβλους του Αυγεία για να καθαρίσει, ο πιο μεγάλος βρίσκεται στην Ελλάδα…»! Το έδαφος συνεπώς για τη σημερινή μας εικόνα προετοιμάζονταν από καιρό. Θυμίζουμε, επίσης, ότι η ελβετική εφημερίδα Le Temps αναφερόταν την ίδια χρονική περίοδο στην «αναποτελεσματική γραφειοκρατία και τις διεφθαρμένες ελίτ» της Ελλάδας και ότι χρειάζεται ένα «ηλεκτροσόκ για να βγει η χώρα από τις στάχτες της… μία νέα επανάσταση των νοοτροπιών» και πως για να συμβεί αυτό απαιτούνται «κανόνες». Η εφημερίδα στήριζε κάποιες ελπίδες στην «οικολογική και πολιτική κινητοποίηση των νέων». Αντιθέτως, η ισπανική La Vanguardia διέβλεπε ότι το ΠΑΣΟΚ «αποδεικνύεται πολύ ικανό για να επικρίνει την κυβέρνηση, αλλά ανίκανο να προτείνει λύσεις». Έτσι μας έβλεπαν εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια οι «άλλοι», αλλά την εικόνα που είχαν και έχουν για μας τη δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι. Μέσα σ’ αυτόν τον θολό καθρέφτη διακρίνονται βέβαια αλήθειες αλλά σ’ αυτό το συνολικό στερεότυπο που έχει ως βασικά χαρακτηριστικά την Ελλάδα της βαγαποντιάς, του μίζερου θύματος, του διεφθαρμένου, της τεμπελιάς και της αρπαχτής, «καίγεται» και η Ελλάδα των νέων, η Ελλάδα της δημιουργίας. Ναι, χρειάζεται μια επανάσταση στις νοοτροπίες. Κυρίως, όμως, πρέπει να αλλάξει ο συσχετισμός των αξιών υπέρ των έντιμων, των ικανών και των εργατικών και σε βάρος των μετρίων και των ουτιδανών. Γιατί οι φορείς της νέας Ελλάδας θα είναι οι νέοι και όχι τα δήθεν ανανήψαντα λαμόγια.