Μία βόμβα και μία προκήρυξη είναι το σήμα κατατεθέν της νέας εποχής της ενωμένης τρομοκρατίας. Όμως, οι νέες λέξεις και φράσεις όπως «εσωτερικευμένων επιθυμιών… από ένα σύστημα που δημιουργεί πλαστές ανάγκες», «συναλλαγματικές σχέσεις»(sic), προτάγματα όπως η επιλογή της κλοπής ως «αξιοπρέπεια της άρνησης…» (σ.σ. κατά το αντίστοιχο των κλεφτών και αρματωλών;!), αλλά και «…καταστροφική δημιουργία»(σ.σ. γνωρίζουμε τη «δημιουργική καταστροφή» του Σουμπέτερ, αλλά τι είναι η… καταστροφικότητα της δημιουργίας;), δεν κομίζουν κάτι καινούργιο. Τόσο η επίσημη όσο και η ανεπίσημη βία συνιστούν τις δύο όψεις της ίδιας συμβολικής τάξης, της οποίας τα χαρακτηριστικά είναι ο ατομικισμός, η επιτυχία-δηλαδή η αναγνώριση από τους άλλους- , το χρήμα, η ευτυχία ως καταναγκασμός-ήτοι ο καταναλωτισμός ως αγορά σημείων και συμβόλων αναγνώρισης και κατά συνέπεια ευτυχίας. Σ’ αυτό το πλαίσιο η ανταλλακτική αξία αποκτά γενικευμένη μορφή, συμπεριλαμβάνοντας και τα υποκείμενα, τους ανθρώπους. Οι τελευταίοι δεν είναι «εμπορεύματα» μόνο ως εργαζόμενοι αλλά και ως πελάτες της αγοράς (δηλαδή στον ελεύθερο χρόνο τους). Έτσι, ο άνθρωπος τοποθετείται στην κοινωνία, αναγνωρίζεται εντός της και αναπτύσσει τις σχέσεις του μέσα σ’ αυτή λειτουργώντας ως «καθολικό εμπόρευμα». Είναι, συνεπώς, κανείς ό,τι «πουλάει» συνολικά, ό,τι «παράγει και συσσωρεύει» υλικά(χρήμα), ό,τι αγοράζει (σημεία και σύμβολα μέσω των οποίων μιλάει και επικοινωνεί εντός της κοινωνίας), ό,τι καταναλώνει(οφείλει να καταναλώνει συνεχώς και καταναγκαστικά, σημαίνοντας την επιτυχία του και τη συνακόλουθη δυνατότητα ευτυχίας-αναγνώρισης) και κυρίως τη δυνατότητα να καταναλώνει εφήμερα, ήτοι προϊόντα μιας χρήσης. Η πίστη όμως στην αγία τριάδα της ατομικότητας, της κατανάλωσης και του ναρκισσισμού και τα ευαγγέλιά της (περιοδικά μόδας, τηλεοπτικές εκπομπές…) ενέχει σοβαρές εσωτερικές αντιφάσεις, καθώς από τη μια πρέπει να είμαστε συμβατοί με το «πνεύμα της εποχής» και το «μαζικό πολιτιστικό πολτό» και συγχρόνως ξεχωριστοί, ιδιαίτεροι. Το τελευταίο θα συμβεί με την ακίνδυνη δικτύωση(επιφανειακή ομαδοποίηση) σε σεξουαλικές, εθνοτικές, ποδοσφαιρικές, μουσικές, ενδυματολογικές ή καταναλωτικές «φυλές». Αλλά μια ιδιαίτερη «φυλή» είναι και οι τρομοκράτες. Μόνο που αυτοί δεν είναι ακίνδυνοι αλλά ούτε επικίνδυνοι, αφού δεν απευθύνονται σε μεγάλα ανοιχτά σύνολα (κοινωνικές τάξεις και κινήματα), που κατά τη γνώμη τους είναι αλλοτριωμένα από τον καταναλωτισμό αλλά σε πολύ μικρές ομάδες, των οποίων τα μέλη ανάγονται σε μοναδικά επαναστατικά υποκείμενα. Γι’ αυτό ο ναρκισσισμός που θάλλει σ’ αυτές τις παράνομες ομάδες είναι τρομακτικός και οι ελάχιστες διαφορές αιτία φόνου.
Οι τρομοκράτες καταδικάζουν τον καταναλωτισμό ως σύγχρονοι ασκητές που, όμως, είναι σε απόσταση από την κοινωνία. Οι συνασπισμένες τρομοκρατικές οργανώσεις αντιμετωπίζουν εντελώς επιφανειακά την καταναλωτική κοινωνία, η οποία εξάλλου αμφισβητείται σήμερα ευρέως και ριζικά, χωρίς την ανάγκη βομβών, ως θεμελιώδης μετάλλαξη της οικολογίας του ανθρώπινου είδους. Ακόμα και η μορφή της πατριωτικής οικειοποίησης του καταναλωτισμού, όπως στο «αμερικανικό όνειρο», έχει καταστεί μια τεράστια, εθνική κατάθλιψη. Η κατανάλωση ως μυθολογία καταρρέει αφ’ εαυτής και δεν χρειάζεται τη βία των βομβών, αλλά τη βία των ιδεών. Απαιτείται, συνεπώς, η διαμόρφωση μιας νέας αξιακής πρότασης, μιας νέας διευρυμένης οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής οικολογίας που θα λαμβάνει υπόψη της τόσο το χρόνο και τα όρια της φύσης όσο και τη βελτιστοποίηση της ποιότητας των συνθηκών ζωής του ανθρώπου-μία ποιοτική και όχι ποσοτική ανάπτυξη.
Εφήμερα
Τώρα ζητούν και Ε9 για την κατάθεση των πινακίδων των αυτοκινήτων. Γιατί; Μήπως το αυτοκίνητο είναι ακίνητο; Δυστυχώς, στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επικρατεί γενικευμένη σύγχυση. Δεν φθάνει που απέσυραν την απόσυρση των αυτοκινήτων και κράτησαν τα τεράστια –δήθεν «πράσινα»- τέλη κυκλοφορίας, που πλήττουν κυρίως τους μη έχοντες, τώρα μετέρχονται και νέα «κόλπα» για να τα πάρουν από τους τελευταίους, που ασφαλώς δεν διαθέτουν γκαράζ!
Ποιος από την κυβέρνηση έλεγε ότι η φορολογία θα είναι δίκαιη; Όλοι, με πρώτο τον πρωθυπουργό. Ακόμα και χθες ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου έλεγε ότι θα «συλλάβει» τα κεφάλαια που φοροαποφεύγουν μέσω των «οφ σορ» εταιρειών(ΑΝΤ1). Για τα πολλά χρήματα, κοντά έξι δις ευρώ, που μετανάστευσαν κυρίως για την Ελβετία, ώστε να αποφύγουν τη φορολογία αλλά και το πόθεν έσχες, δεν είπε τίποτα.
Μας τα παίρνουν από παντού αλλά αυτό που συμβαίνει στη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου είναι φοβερό. Δεν φτάνει που τα διόδια έχουν ανέλθει στο τεράστιο ποσό των 11, 70 ευρώ, τώρα αυξάνονται κατά 10 λεπτά. Γιατί; Ελέγχει κανείς τη γαλλική εταιρεία; Ή μήπως πρέπει να ξαναρχίσουμε να πηγαίνουμε απέναντι με τα καράβια;
Απίστευτο. Ένας νέος άνθρωπος, που βρίσκεται μόλις ένα χρόνο στην εξουσία, δηλώνει ότι κουράστηκε. Πρόκειται για τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα που μιλάει για φυσική κόπωση και έλλειψη ύπνου. Όμως πολλοί, παρατηρώντας τα μαλλιά του προέδρου, που άρχισαν να ασπρίζουν, μιλούν για ψυχολογική κόπωση. Με άλλον αέρα ήρθε ο πρόεδρος και αλλιώς καταλήγει, αφού αντί για φιλολαϊκές αποφάσεις λαμβάνει μόνο αντιλαϊκές. Ήδη παρά τη χρηματοδότηση των τραπεζών και των αυτοκινητοβιομηχανιών η ανεργία αυξάνεται. Το ίδιο και η φτώχεια. Ομοίως παρά τις διακηρύξεις για το κλείσιμο του Γκουαντάναμο, την απόσυρση των στρατευμάτων από το Ιράκ, αναγκάζεται να παρατείνει τη λειτουργία της φοβερής φυλακής και να στείλει 30.000 επιπλέον στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Τέλος, τα μεγάλα λόγια για το περιβάλλον ξεφούσκωσαν στην Κοπεγχάγη, όπως και ο μύθος Ομπάμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου