Ο Μεγάλος Αδελφός είναι εδώ

Κάθε μήνα η αμερικανική υπηρεσία NSA παρακολουθεί μόνο στη Γερμανία 500.000 ιδιωτικές επικοινωνίες, ανάμεσά τους αυτές της καγκελαρίου Α. Μέρκελ. Αυτό αποκαλύπτει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Η Γερμανία θεωρείται προνομιακός στόχος της υπηρεσίας. Αντίθετα, η Μεγάλη Βρετανία, η Αυστραλία, ο Καναδάς και η Νέα Ζηλανδία δεν παρακολουθούνται, δείχνοντας ότι υπάρχει διαβάθμιση αυτών που η Ουάσινγκτον θεωρεί πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας συμμάχους. Το σημαντικότερο, όμως, που εξάγεται από τα δημοσιεύματα με βάση τις αποκαλύψεις του Ε. Σνόουντεν, είναι ότι η βρετανική υπηρεσία GCHQ, όπως και η γερμανική BND, αντίστοιχες της αμερικανικής NSA, μπορούν η κάθε μία ξεχωριστά να παρακολουθεί ολόκληρο τον πλανήτη. Αν, μάλιστα, τα δίκτυα αυτά λειτουργήσουν συμπληρωματικά, τότε ο Μεγάλος Αδελφός δεν είναι απλά εδώ, αλλά επιτηρεί κάθε τι που υπάρχει και κινείται πάνω στη γη. Όμως, η «επιτήρηση» είναι μία αμυντική λειτουργία. Ο Μεγάλος Αδελφός έχει ανάγκη και από τον Χάξλεϋ και δη τη βιομηχανία της συνείδησης. Γι’ αυτό οι πλανητικές δυνάμεις θα πρέπει να ελέγχουν όχι μόνο ό,τι λέγεται αλλά και να διαμορφώνουν αυτό που λέγεται. Να παράγουν και να αναπαράγουν, δηλαδή, τη συνείδηση των υπηκόων σύμφωνα με τα συμφέροντα μιας δράκας πολυμορφικών ολιγαρχών, έτσι ώστε ο λαός να μη μας «πιάσει από το λαιμό», όπως έλεγε εκείνος ο «πατέρας» του αμερικανικού έθνους. Το πλαίσιο της πληροφόρησης και η πολιτική ημερήσια διάταξη, λοιπόν, διαμορφώνεται από τους «επάνω». Γι’ αυτό το ίδιο σοβαρό θέμα με την NSA είναι και η κατασκευή συστοιχιών πυραύλων-εικόνων μεγάλου βεληνεκούς στην Καλιφόρνια, που πλήττουν τόσο το πνεύμα όσο και τα αισθήματα. Αλλά γιατί ο Έντουαρντ Σνόουντεν, ο Τζούλιαν Ασάνζ(ο ιδρυτής του WikiLeaks) και ο νεαρός στρατιωτικός Μπράντλεϊ Μάννινγκ δημοσιοποίησαν τα μυστικά ντοκουμέντα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ; Σύμφωνα με ειδικούς, τα κοινά χαρακτηριστικά και των τριών, όπως και όλων των νεαρών «χάκερς» με την τεράστια γνώση των νέων τεχνολογιών είναι ο αντικομφορμισμός, η άρνηση της εξουσίας και των κοινωνικών συμβάσεων. Στα μάτια τους η κοινωνία φαντάζει ως ένα πολύπλοκο σύστημα, όπως ένα πρόγραμμα, που χρειάζεται βελτίωση στη λειτουργία του. Αυτή η στάση τους οδηγεί πέρα από τα όρια της κοινής, συντηρητικής λογικής. Εξάλλου χάρη σ’ αυτούς έχουμε την απελευθέρωση των βάσεων δεδομένων που κατείχαν μέχρι πρότινος μόνο τα μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα, όπως το ΜΙΤ. Αυτή η προσέγγιση αδικεί κατάφορα και απολιτικοποιεί τις ενέργειες των ανθρώπων αυτών. Παραβλέπονται οι δηλώσεις του Ε. Σνόουντεν, που μιλούσε για την παραβίαση των ατομικών ελευθεριών και, ακόμη, ότι οι αποκαλύψεις του μπορεί να τον οδηγήσουν στο θάνατο. Συμπερασματικά, οι άνθρωποι αυτοί είναι οι πρώτοι που αντιστέκονται σ’ έναν ολοκληρωτισμό πλανητικού τύπου. Και παραδόξως, κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν έκανε ούτε μία παράσταση διαμαρτυρίας στην αμερικανική πρεσβεία.