Θα τους σταματήσει κανείς;

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μιλά επίσημα για χρηματοδοτικό κενό στο ελληνικό πρόγραμμα τον Ιούλιο του 2014. Η Άγκελα Μέρκελ(Die Zeit) επιμένει στον αποδεδειγμένα αναποτελεσματικό «κορσέ» της λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων, που έχουν οδηγήσει την οικονομία σε βαθιά ύφεση και την κοινωνία στον μεσαίωνα. Οι Έλληνες βουλευτές για μία ακόμη φορά ομολογούν ότι θα ψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο των άδικων μέτρων υπό καθεστώς «εκβιασμού», αποδεχόμενοι κατ’ αυτό τον τρόπο ανοιχτά ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο δεν αποφασίζει ελεύθερα, ότι η ελεύθερη βούληση των εκπροσώπων του λαού φαλκιδεύεται, ότι η λαϊκή κυριαρχία(συνακόλουθα και η εθνική) δεν υφίσταται, ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται αλλού και δη από τους «εκβιαστές»! Καταγγέλλουν αλλά ψηφίζουν. Με το πιστόλι στον κρόταφο ψήφισαν τα Μνημόνια. Υπό εκβιασμό θα ψηφίσουν και το πολυνομοσχέδιο. Ψηφίζουν όμως. Και αφού δεν μπορούν να λειτουργήσουμε ως εκπρόσωποι του λαού, καταψηφίζοντας την αδικία λειτουργούν ως λόμπι των παλιών και νυν «πελατών-ψηφοφόρων» τους. Εκείνων που θα εξαιρεθούν από την γκιλοτίνα, ήτοι των αποσπασμένων υπαλλήλων στους βουλευτές, στους υπουργούς και στα πολιτικά κόμμα(σ.σ. μαθαίνω ότι το υπουργείο διέψευσε την «εξαίρεση»), κάποιων «δικών μας» δημοτικών αστυνομικών, κάποιων δικών μας δημοσιογράφων(στη νέα ΕΡΤ ή ΕΔΤ), ακόμα και το φόρο πολυτελείας των αυτοκινήτων σύμφωνα με πληροφορίες θα προσπαθήσουν να «μαζέψουν»! Γιατί οι «πάνω» και οι έχοντες «πρόσβαση» πρέπει να μένουν στο απυρόβλητο, ενώ οι «κάτω» πρέπει να ριχτούν συλλήβδην στον Καιάδα. Βέβαια, για πρώτη φορά ομολογείται ανοιχτά το άδικο των «οριζόντιων» νέων μέτρων. Αλλά φταίνε και πάλι οι άλλοι. Για την ακρίβεια η αβελτηρία των… άλλων. Ευθύνεται, υπονοείται, ο κ. Μανιτάκης που δεν προχώρησε την αξιολόγηση. Ποιος, όμως, επέλεξε τον συγκεκριμένο υπουργό στη συγκεκριμένη θέση; Ποιος τον ήλεγξε και τον βρήκε ακέριο; Και ποιος τώρα πληρώνει; Πληρώνουν οι αθώοι του αίματος αλλά και το ίδιο το Δημόσιο που διαλύεται. Μάλιστα, η προηγούμενη αβελτηρία της μη αξιολόγησης συμπληρώνεται από την ηλιθιότητα αυτών που ισχυρίζονται ότι οι αναγκαστικές απομακρύνσεις των δημοσίων υπαλλήλων δεν γίνονται για δημοσιονομικούς λόγους(ποιος θα μας πει αλήθεια για την οικονομική ζημία από το «μαύρο» στην ΕΡΤ;) αλλά για λόγους ανανέωσης του στελεχιακού δυναμικού του Δημοσίου! Με ποια κριτήρια, άραγε, θα γίνει αυτό; Απάντηση δεν υπάρχει, γιατί για να γίνει ανανέωση χρειάζεται αξιολόγηση αυτών που φεύγουν και αξιολόγηση αυτών που έρχονται. Αφού, όμως, δεν γίνεται αξιολόγηση αυτών που απομακρύνονται, αφού εκπαραθυρώνονται και πανάξιοι δημόσιοι υπάλληλοι για ποια «ανανέωση» μιλούν; Αλλά και αν, όταν μιλούν για ανανέωση, εννοούν κάτι ανάλογο με ό,τι συνέβη στην ΕΡΤ, τότε για ένα μακρύ χρονικό διάστημα Δημόσιο δεν θα υπάρχει. Ή μάλλον θα υφίσταται κάτι μη λειτουργικό δίκην καρικατούρας. Όπως ακριβώς αυτό το άθλιο και γελοίο κατασκεύασμα που κάποιοι χωρίς αιδώ και τσίπα τόλμησαν να βγάλουν στον «αέρα» ως Δημόσια Τηλεόραση. Συμπέρασμα: αυτοί που κατηγορούν ο ένας τον άλλο για αβελτηρία, οδηγούν την ελληνική οικονομία και την κοινωνία στο γκρεμό. Θα τους σταματήσει, επιτέλους, κανείς;