Και η λογοκρισία είναι βία

Γιατί τα 25 δις ευρώ της δόσης του δανείου, τα οποία θα πάνε σε ιδιωτικές τράπεζες, θα πρέπει να τα πληρώσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι; Σημειωτέον ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν λάβει μέχρι τώρα πάνω από 100 δις ευρώ, τα οποία όχι μόνο τα πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι, αλλά επιβαρύνουν και το δημόσιο χρέος. Γιατί οι τροϊκανοί δανειστές δεν κάνουν και στην Ελλάδα ότι έκαναν στην Ισπανία, δηλαδή τα χρήματα που πηγαίνουν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να μην προστίθενται στο δημόσιο χρέος; Αυτό δεν το δέχεται η ΕΚΤ. Γιατί; Για λόγους τιμωρίας; Επίσης, ο κ. Σόιμπλε δεν δέχεται επ’ ουδενί το «κούρεμα» των κρατικών δανείων προς την Ελλάδα, καθώς σ’ αυτή την περίπτωση θα ζημιωθεί η Γερμανία! Αλλά γιατί ο δικός μας κ. Στουρνάρας μίλησε έξω από το μέγαρο Μαξίμου ως εάν να ήταν εκπρόσωπος της τρόικας; Όλο για τα… δίκαια της τρόικας έλεγε! Γιατί, τάχα, να έχει δίκιο η τρόικα που μείωσε τον κατώτατο μισθό στα 586 ευρώ μικτά, όταν το όριο της «σχετικής φτώχιας» στη Γερμανία είναι τα 952 ευρώ; Αλλά υπάρχει και μία άλλη απορία, αν δημοσίευε κάποιος στην εφημερίδα του τη λίστα Λαγκάρντ, όπως έκανε ο Βαξεβάνης στο περιοδικό του, θα τον δίωκαν αυτεπαγγέλτως ή όχι; Όσο για την περίπτωση των δημοσιογράφων Αρβανίτη και Κατσίμη, των οποίων η εκπομπή κόπηκε στη ΝΕΤ, αλήθεια ο υπουργός πήρε τηλέφωνο στην εκπομπή και του αρνήθηκαν οι συνάδελφοι «να εκφράσει τη γνώμη του»; Και γιατί ο υπεύθυνος ενημέρωσης Αι. Λιάτσος δεν απευθύνθηκε στους υφισταμένους του δημοσιογράφους στο πλαίσιο της διόρθωσης μιας κατά την άποψή του λανθασμένης ενέργειας, ή γιατί δεν άσκησε την προειδοποιητική νουθεσία της «κίτρινης κάρτας», λέγοντάς τους ότι τα σχόλια ήταν αντιδεοντολογικά και πως έπρεπε να απαντηθούν από τον θιγόμενο; Σε κάθε περίπτωση, ο απευθείας εξοστρακισμός μαρτυρά σκοπιμότητα, πολύ περισσότερο όταν είχαν προηγηθεί η σύντμηση της εκπομπής και τα σχόλια γνωστών στελεχών επικοινωνίας κομμάτων και κυβέρνησης(αν ακούσει κανείς το διάλογο των δύο συναδέλφων το πρωί στη ΝΕΤ -και τον άκουσα- θα καταλάβει ότι τα περί αντιδεοντολογικού σχολιασμού είναι αστειότητες. Πρόκειται συνεπώς για σκαστή περίπτωση λογοκρισίας. Όσο για τον κ. Δένδια, θα θεωρηθεί αντιδεοντολογικό αν σχολιάσουμε τη χθεσινή συνέντευξή του, όπου παρουσίασε τα «Γραφεία κατά της ρατσιστικής βίας» ως διευκόλυνση και απλούστευση των διαδικασιών καταγγελίας όσων υφίστανται ρατσιστική βία; Ε, λοιπόν, ο ίδιος ο υπουργός όταν είπε πως «όποιος καταγγέλλει δεν θα σημαίνει ότι θα μένει εσαεί στην Ελλάδα»(η καταγγελία δηλαδή δεν θα σημαίνει και νομιμοποίησή του) ακύρωσε την ειλικρίνεια των προθέσεών του, γιατί κανείς παράνομος μετανάστης δεν πρόκειται να καταγγείλει τη βία που υπέστη ή θα υποστεί, γνωρίζοντας ότι θα απελαθεί πάραυτα. Αλλά και για τους νόμιμους μετανάστες τα πράγματα είναι δύσκολα, αφού μπορούν οι αστυνομικοί(εκείνοι που συνεργάζονται με την Χρυσή Αυγή και υπάρχουν τέτοιοι, όπως είδαμε στη Ραφήνα και στο Μεσολόγγι) να τους τυλίξουν σε μία κόλα χαρτί με την περίφημη πατέντα της «αντίστασης κατά της αρχής». Είναι αλήθεια πως δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Αλλά όλα τα παραπάνω παρέχουν τροφή και άλλοθι στη Χρυσή Αυγή και σε μορφές αυτοδικίας και παρακρατικής βίας τύπου Κου Κλουξ Κλαν. Οι πλέον αδύνατοι και ανυπεράσπιστοι στην προκειμένη περίπτωση είναι οι μετανάστες και οι άνεργοι νέοι μας. Αυτοί είναι οι απόκληροι, οι πεταμένοι και συνθλιμμένοι από τις μυλόπετρες της οικονομικής και της κοινωνικής βίας. Αν θέλουμε, λοιπόν, να εξέλθουμε σαν κοινωνία ζωντανοί από αυτή τη συγκυρία θα πρέπει οι θεσμοί μας, δηλαδή οι άνθρωποι που τους υπηρετούν, να αποκτήσουν περιεχόμενο Συμπάθειας και όχι Μίσους. Με άλλα λόγια, ή θα χαθούμε σ’ έναν εμφύλιο που φορέας της είναι η Χρυσή Αυγή, κάποιοι ιεράρχες, όπως ο Αμβρόσιος, αλλά και αρκετοί αστυνομικοί, ή θα αναγεννηθούμε με βάση το σύνθημα των εννέα Μητροπολιτών «Όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια μας». Απέναντι στην χάλκινη μπάντα των παραστρατιωτικών υπάρχει η ορχήστρα, που παράγει Αρμονία και ήχους ανθρωπιάς.