Προσπαθείς να βρεις μια λογική αιτία για τον άδικο θάνατο αθώων ανθρώπων, να αποκρυπτογραφήσεις τα «γιατί;» στα απλανή μάτια των νεκρών παιδιών, να εξηγήσεις το παραλήρημα, το συμπυκνωμένο μίσος των βομβών· το μόνο που καταφέρνουν οι αναλύσεις είναι να σαρκάζουν τη λογική. Οι Ισραηλινοί σκοτώνουν και πάλι, γιατί θεωρούν ότι η βία τους θα εξαλείψει τη βία της Χαμάς! Χρόνια η ίδια καζουιστική του αίματος, η οποία αντί να νικήσει τη βία, την ανατροφοδοτεί με νέο αίμα, με ανανεωμένο μίσος. Το Ισραήλ επισήμως θέλει να αλλάξει την «εξίσωση», τον συσχετισμό δυνάμεων, ενισχύοντας τελικά την Χαμάς στα μάτια των Αράβων. Και επειδή δεν είναι τόσο ηλίθιοι οι ισραηλινοί, ο λόγος των βομβαρδισμών δεν είναι η Χαμάς, αντιθέτως είναι «εσωτερικός», είναι οι εκλογές του Φεβρουαρίου, είναι ενδεχομένως η ρεβάνς της ήττας του Λιβάνου. Ποιος θυμάται τον βουλευτή του εργατικού κόμματος του Ισραήλ Yossi Beilin; Όταν ο Σαρόν δολοφονούσε τους ηγέτες της Χαμάς ο βουλευτής έλεγε πως «Ο Σαρόν μιλάει για την αποχώρηση από τη Γάζα, αλλά αυτό που έκανε είναι να εγκαταστήσει τη Γάζα ανάμεσά μας. Η δολοφονία του σεΐχη Yassine είναι δυνάμει η έναρξη ενός νέου κύκλου βίας την τιμή της οποίας θα πληρώσει το Ισραήλ. Η πολιτική των στοχευμένων δολοφονιών είναι παράνομη και αναποτελεσματική. Αυτή μέχρι τώρα προκάλεσε το θάνατο εκατοντάδων Ισραηλινών αντί να εξαφανίσει την τρομοκρατία». Κι όμως, η ισραηλινή ηγεσία συνεχίζει την ίδια εγκληματική πρακτική. (Αλήθεια που είναι ο ευαίσθητος Ομπάμα;) Σοκαρισμένη ολόκληρη η ανθρωπότητα παρακολουθεί από τη μια την παραδοσιακή τρομοκρατία των Ισραηλινών ( ενώ οι ΗΠΑ καλούν τη Χαμάς να… παύσει πυρ!)) και από την άλλη την ιοβόλο τρομοκρατία των φονταμενταλιστών Ισλαμιστών. Ένας φαύλος κύκλος αίματος που τείνει να πνίξει τον κόσμο όλο, καθώς είναι ορατό πως ένας γενικευμένος πόλεμος μπορεί να αποτελέσει το πεδίο φυγής της αυτοκρατορίας από την οικονομική κρίση. Γιατί η ισραηλινο-παλαιστινιακή αντιπαράθεση δεν είναι μία περιορισμένη τοπική σύγκρουση. Οι ισλαμιστές «βλέπουν» το Ισραήλ ως το «στρατιωτικό χέρι» των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και η Παλαιστίνη έχει αναχθεί σε σύμβολο της καταπίεσης της Δύσης και της βίαιης προσπάθειας επιβολής του δυτικού πολιτισμικού αρχέτυπου στο Ισλάμ. Αλήθεια, που είναι οι νοικοκυραίοι, που διαμαρτύρονταν για δέκα κατεστραμένα μαγαζιά; Ετοιμάζονται για το ρεβεγιόν, λέει ο Πάνος. Που είναι εκείνοι οι... πολιτισμένοι διανοούμενοι που έσκιζαν τα δημοκρατικά ιμάτιά τους για τη... βία των "απολίτιστων" φοιτητών δραματικών σχολών που διέκοπταν την απρόσκοπτη παρακολούθηση των θεατρικών παραστάσεων; Γι' αυτούς ενδεχομένως να μην φταίνε οι Ισραηλινοί αλλά οι Παλαιστίνιοι, τα θύματα! Μια ζωή με τους σφαγείς, με τους χασάπηδες, με τους ισχυρούς, γιατί κατά τη γνώμη τους ό,τι είναι δυνατό είναι και πολιτισμένο! Γιατί πάντα οι καθεστωτικοί γραφιάδες είναι αναγκαίοι για να νομιμοποιούν τα εγκλήματα των ισχυρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου