Γιατί υπάρχει και φιλότιμο

1. Ένας Έλληνας υπουργός δέχεται την επίπληξη ομολόγου του άλλης χώρας, του Γερμανού Σόιμπλε, σχετικά με τη δημοσιοποίηση της συμφωνίας για την επιμήκυνση του ελληνικού χρέους και τη δέχεται σαν το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου. Ο ίδιος υπουργός ομολόγησε, χθες, ότι και άλλες χώρες υφίστανται ανάλογο έλεγχο με αυτόν της τρόικας επί της Ελλάδας, δικαιολογώντας και νομιμοποιώντας ουσιαστικά την άρση της εθνικής μας κυριαρχίας, με το πιο φυσικό ύφος του κόσμου. Το πρόσχημα της σύγχρονης εθελοδουλείας είναι η οικειοθελής ένταξη της Ελλάδας και των άλλων χωρών στην ευρωζώνη. Η ένταξη, όμως, αυτή έγινε στη βάση της ισότητας και όχι της υποτελείας στη Γερμανία. Αλλά για να πέσουμε στα γόνατα μπροστά στη Μέρκελ και στον Σόιμπλε χρειάζονται άνθρωποι που να θεωρούν την πολιτική της υποτέλειας, ως ρεαλιστική πολιτική! Γι’ αυτό ο Etienne de la Boetie έλεγε από το 1549 ότι «Οι τύραννοι είναι μεγάλοι, επειδή εμείς είμαστε στα γόνατα»(Περί εθελοδουλείας). Και δεν γράφουμε το όνομα του Στουρνάρα, γιατί είναι όλοι οι υπουργοί, ολόκληρη η κυβέρνηση εθελόδουλη. 2. Δημοσιογράφοι αφού «έγλειψαν» αρκούντως και με το αζημίωτο το ΠΑΣΟΚ, εγγεγραμμένοι στις περίφημες, μαύρες «λίστες πληρωμών», αφού μεταπήδησαν στη συνέχεια στη ΝΔ και στα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών, στη συνέχεια επανήλθαν στο ΠΑΣΟΚ και αφού πέρασαν, ακολούθως, ένα διάστημα στις «αυλές» του Πανταγιά, του Ρουσόπουλου αλλά και του ΓΑΠ, τώρα φλερτάρουν, εντατικά, το ΣΥΡΙΖΑ. Υπηρέτες και αυλοκόλακες παντός καιρού. Αλλά και οι πολιτικοί τους οποίους υπηρετούν δεν διαφέρουν και πολύ, καθώς και αυτοί σιτίζονται με περισσή σπουδή στα πρυτανεία των διαφόρων οικονομικό-μιντιακών συμφερόντων. 3. Και οι θεσμοί στο ίδιο μήκος κύματος. Ο κόσμος καίγεται και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ καθεύδουν. Το ίδιο και η Ένωση Συντακτών. Πότε, άραγε, η ΕΣΗΕΑ θα ζητήσει τα ονόματα των δημοσιογράφων που εργάζονται στο Δημόσιο, ειδικότερα στα υπουργεία; Πότε θα ελέγξει το ασυμβίβαστο σύμφωνα με το οποίο ένας δημοσιογράφος που κάνει εργατικό ρεπορτάζ δεν μπορεί να εργάζεται, να πληρώνεται δηλαδή και από το υπουργείο Εργασίας; Πόσοι δημοσιογράφοι του πολιτικού ρεπορτάζ εργάζονται στα γραφεία Τύπου των κομμάτων, δημόσιων οργανισμών, διαφόρων πολιτικών αλλά και τραπεζών; Εμείς, πάντως, επιμένουμε πως η έμπρακτη αποκατάσταση της ηθικής και της αλληλεγγύης είναι η «ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ», ότι η τήρηση της δεοντολογίας και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ στην ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ είναι ζήτημα αξιοπρέπειας για όλους τους εργαζόμενους στα Media. Γιατί υπάρχει και φιλότιμο...